مقام امام حسين عليه السلام در نزد خدا
از سيد علي حسيني نقل شده كه گفت روز عاشورا در مشهد مقدس يكي از رفقا براي ما كتاب مقتل مي خواند، به اين حديث رسيد كه امام باقر عليه السلام فرمودند: هر كس در مصيبت امام حسين عليه السلام اشك چشمش روان شد اگر چه به قدر بال مگسي باشد خداوند گناهان او را بيامرزد، اگر چه به قدر كف دريا باشد.(ثواب الاعمال، ص178، شخصي در مجلس بود، اين حديث را انكار كرد و گفت اين را عقل نمي پذيرد. بحث درگرفت و پس از آن متفرق شديم. آن شخص همان شب در خواب ديد كه قيامت برپا شده و مردم در زميني هموار برانگيخته شده اند، گرما شدت يافت و تشنگي غالب شد. او هر طرف به طلب آب رفت، نيافت. تا اينكه حوض بسيار بزرگ و پر آبي را ديد كه آب آن از برف سردتر است و در كنار آن دو مرد و يك زن سياه پوش محزون ايستاده اند، پرسيد ايشان كيستند؟ جواب دادند رسول اكرم(ص)، اميرامؤمنين(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) مي باشند، پرسيد چرا اينها سياه پوشيده اند و محزونند؟ گفتند مگر امروز عاشورا نيست اينها براي همين محزونند. آن مرد مي گويد نزديك حضرت فاطمه(س) رفتم و درخواست آب كردم، آن حضرت نظر تندي به من كردند و فرمودند: تو منكر فضل گريه بر نور چشم من، حسين عليه السلام هستي كه او را از روي ظلم و دشمني كشتند، خدا لعنت كند كُشنده و ستم كننده بر او و كسي را كه مانع او شد از آشاميدن آب. آن شخص مي گويد از خواب بيدار و از گفته خود پشيمان شدم و توبه كردم.
مقام امام حسين عليه السلام در نزد خدا