مختصری از زندگانی شهید آیت الله دستغیب
سید عبدالحسین، به سال 1288شمسی در شیراز در یک خانواده روحانی که 800سال سابقه علم و فضیلت دارند، پا به عرصه ی وجود نهاد. پدرش سید محمدتقی هنگام تولّد فرزندش در کربلا به سر می برد و از آنجایی که ولادت این کودک مقارن با عاشورای سال 1332قمری بود، نام او را عبدالحسین نهادند.
در سال های کودکی، از برکت هوش سرشار و استعداد شکوفایی که خداوند به او عطا فرموده بود، تحصیلات مقدماتی را به اتمام رساند. شهید در دوازده سالگی پدر خویش را از دست داد و مسئولیت خانواده بر عهده ی او قرار گرفت.
در سال 1310شمسی، برای ادامه تحصیل راهی نجف شد و از محضر آیات حاج شیخ کاظم شیرازی، اصفهانی، حاج سید میرزا اصطهباناتی و حاج میرزا علی آقا قاضی کسب فیض کرد و به درجه اجتهاد رسید. پس از مراجعت از نجف، ضمن اقامه ی نماز جماعت در مسجد جامع عتیق شیراز و ترویج و تبلیغ دین اسلام، به تحصیل و فراگیری علم و دانش ادامه داد و از محضر فقیه و عارف نامی، مرحوم آیت الله حاج شیخ محمّد انصاری کسب فیض کرد.
در سال 1321شمسی، به همت شهید دستغیب مسجد جامع عتیق شیراز که از بناهای تاریخی و بیش از هزار سال قدمت دارد، مرمت و بازسازی شد و از ویرانی نجات یافت. از آن زمان به بعد، این مسجد نزدیک به چهل سال، چون گوهری تابناک در سرزمین فارس می درخشید و در طی این مدت آیت الله دستغیب با برپایی مرتب مراسم دعای کمیل، زیارت عاشورا و دعای توسل، و بیان درس های اصول عقاید، تفسیر قرآن و اخلاق، آن مکان را به سنگر هدایت و تربیت نسلی زنده و مجاهد تبدیل کرده بود. آیت الله دستغیب که ریاست حوزه ی علمیه فارس را به عهده داشت، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، مدارس علمیه قوام، هاشمیه و آستانه شیراز را که سال های طولانی توسط رژیم پهلوی تعطیل شده و خالی از طلاب بود، دایر کرد.
مبارزات سیاسی شهید از زمان رضاخان آغاز گشت. هنگامی که رژیم پهلوی دست به کشف حجاب زد، او به طور آشکار به مخالفت پرداخت. تهدیدها و آزار و اذیت رژیم هیچ گونه خللی در اراده ی او در ادامه ی مبارزه وارد نمی ساخت و حتی زمانی که ایشان را ممنوع المنبر می کردند، بر روی زمین می نشست و مردم را موعظه می کرد.
اوج مبارزات شهید علیه رژیم، زمانی بود که رژیم لوایح شش گانه و مسایل ایالتی و ولایتی را مطرح کرد که منجر به جنبش سال1341 و آغاز نهضت امام خمینی(ره) و قیام خونین پانزده خرداد 1342 شد.
در 15خرداد 1342، توسط دژخیمان شاه بازداشت و به تهران تبعید شد. در سال 1343، نیز برای دومین بار دستگیر و به تهران اعزام و زندانی و سپس تبعید شد.
از این تاریخ به بعد، که موج خفقان بر جامعه ی ایران سایه خود را گسترده بود، شهید با زیرکی و پایمردی هر چه تمامتر مبارزات ضد رژیم مردم مسلمان، به ویژه اهالی محترم فارس را رهبری می کرد، در سال 1356، عوامل شاه، ایشان را مدّتی در منزل خود محصور و تحت نظر داشتند که این اقدام با عکس العمل شدید مردم انقلابی شیراز روبرو شد و رژیم مجبور به عقب نشینی گردید. پس از کشتار وحشیانه ی رژیم شاه در پنجم رمضان در شیراز که منجر به تعطیلی مسجد جامع این شهر به مدّت دو هفته شد، حکومت نظامی اعلام گردید و آن عالم مجاهد را دستگیر و در تهران زندانی و سپس تبعید کردند. در طی این مقطع از مبارزات بود که آیت الله دستغیب، به همراه چهار تن از علما اعلامیه ای صادر و شاه را از سلطنت خلع نمودند.
شهید دستغیب، پس از پیروزی انقلاب اسلامی به نمایندگی از مردم فارس در اولین مجلس خبرگان انتخاب و در همین ایام بنا به درخواست مردم و به فرمان امام(ره) به سمت امام جمعه شیراز منصوب گردید. روز جمعه 20 آذر 1360 در حالی که عازم سنگر نماز جمعه در شهر شیراز بود، در یکی از کوچه ها با انفجار بمبی توسط منافقین، به شهادت رسید.
روحش شاد