عصايي كه خاطرات سيدناصر را نگه داشت!
امروز كه سالها از حماسه آفريني هاي هشت سال دفاع مقدس مي گذرد اگر خوب فكر كنيم، اين هشت سال و حواشي آن دريايي از موضوعات و مسائلي است كه رواست براي واكاوي در آن غرق شد.
شايد تاكنون چندان به آن پرداخته نشده است، در حالي كه لازم مي نمايد كه پردازش بيشتري بدان شود.
«پايي كه جا ماند» به شرح بسياري از اعمال و رفتار اُسرا و نظاميان عراقي پرداخته و زواياي بسياري از زندگي اسرا در كمپ هاي عراقي را روايت كرده است. در اين كتاب به موضوعات متنوع و گوناگوني از زندگي اسرا مانند: گذراندن اوقات فراغت، عزاداري، آموزش و تدريس، آدم فروشي و … اشاره شده است. يادداشت هاي اوليه كتاب بسيار طولاني و با جزئيات فراوان نقل شده اند و در ادامه كوتاه و كوتاه تر مي شوند.
«سيدناصر حسيني پور» راوي و نويسنده كتاب، اين كتاب را به«وليد فرحان» شكنجه گري كه از هيچ فرصتي براي آزار و اذيت او غافل نمي ماند، تقديم كرده است. شكنجه گري كه او را مجبور به دويدن بر روي يك پا مي كند، او را مجبور به ساعت ها خيره شدن به آفتاب مي كند و براي بيرون كشيدن اطلاعات از ناصر با كابل به جان او مي افتد.
يادداشت هاي روزانه نوشته شده بر روي كاغذ سيگار و مخفي شده در داخل يك عصا كه خاطرات 811 روز اسارت سيدناصر حسيني پور از زندان هاي مخفي عراق كه از سوم تيرماه سال1367 آغاز مي شوند و تا 22شهريورماه سال1369 ادامه مي يابند و اشك ها و لبخندهاي اسراي ايراني در عراق را روايت مي كند، مي شود متن اين كتاب.
امام خامنه اي اوايل شهريورماه بر اين كتاب تقريظي نوشتند و در آن تقريظ بيان داشتند:«تاكنون هيچ كتابي نخوانده و هيچ سخني نشنيده ام كه صحنه هاي اسارت مردان ما در چنگال نامردمان بعثي عراق را، آن چنان كه در اين كتاب است به تصوير كشيده باشد. اين يك روايت استثنايي از حوادث تكان دهنده اي است كه از سويي صبر و پايداري و عظمت روحي جوانمردان ما را و از سويي ديگر پستي و خباثت و قساوت نظاميان و گماشتگان صدام را، جزء جزء و كلمه به كلمه در برابر چشم و دل خواننده مي گذراند و او را مبهوت مي كند …»
اين كتاب مشتمل بر 15 فصل است و نويسنده در پايان، بخش را به اسناد و عكس ها اختصاص داده است. نگارش اوليه اين كتاب در سال هاي1370-1375 انجام گرفته و زماني كه نگارش دوم كتاب با چند سال تأخير پايان يافته، نويسنده از انتشار آن امتناع كرده است تا اينكه با اصرار دوستان در سال1390 در قالب اين كتاب منتشر شد.در ميان رزمندگان و بازماندگان جنگ، عده قليلي بودند كه شخصاً به نوشتن خاطرات خود اقدام كردند و انتشار يادداشت ها قالبي كاملاً مهجور بود. كتاب«پايي كه جا ماند» از اين حيث نوعي خط شكن محسوب مي شود، زيرا از سويي در قالب يادداشت نويسي است و از سوي ديگر سيدناصر حسيني پور شخصاً آن را نگاشته است.
اين كتاب را انتشارات سوره مهر به زينت طبع آراسته است.