وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  ما خَيْرٌ بِخَيْر بَعْدَهُ النّارُ، وَ ما شَرٌّ

و آن حضرت فرمود: خيرى كه پس از آن عذاب خداست خير نيست، و رنجى كه

بِشَرٍّ بَعْدَهُ الْجَنَّةُ. وَ كُلُّ نَعيم دُونَ الْجَنَّةِ مَحْقُورٌ، وَ كُلُّ بَلاء

پس از آن بهشت است رنج نيست. هر نعمتى پايين تر از بهشت كم ارزش، و هر بلايى

دُونَ النّارِ عافِيَةٌ.

پست تر از جهنم عافيت است.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  مَنْ طَلَبَ شَيْئاً نالَهُ اَوْ بَعْضَهُ.

و آن حضرت فرمود: هر كه جوينده چيزى باشد، به تمام آن يا به قسمتى از آن مى رسد.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ مِنْ هَوانِ الدُّنْيا عَلَى اللّهِ اَنَّهُ

و آن حضرت فرمود: در پستى دنيا نزد خدا همين بس كه او را

لايُعْصى اِلاّ فيها، وَ لايُنالُ ما عِنْدَهُ اِلاّ بِتَرْكِها.

جز در آن معصيت نكنند، و براى رسيدن به رحمتش راهى جز ترك آن وجود ندارد.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الرُّكُونُ اِلَى الدُّنْيا مَعَ ما تُعايِنُ مِنْها

و آن حضرت فرمود: ميل به دنيا با آنچه كه از تحوّلات آن مى بينى

جَهْلٌ. وَالتَّقْصيرُ فى حُسْنِ الْعَمَلِ اِذا وَثِقْتَ بِالثَّوابِ عَلَيْهِ

جهل است. و كوتاهى كردن از عمل نيك وقتى به ثوابش مطمئن باشى

غَبْنٌ. وَ الطُّمَأْنينَةُ اِلى كُلِّ اَحَد قَبْلَ الاِْخْتِبارِ لَهُ عَجْزٌ.

غَبـن است. و اعتماد به هر كس پيش از امتحـان او عجـز است.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِحْذَرْ اَنْ يَراكَ اللّهُ عِنْدَ مَعْصيَتِهِ،

و آن حضرت فرمود: برحذر باش كه خداوندت در معصيتى ببيند،

وَ يَفْقِدَكَ عِنْدَ طاعَتِهِ، فَتَكُونَ مِنَ الْخاسِرينَ. وَ اِذا قَويتَ

و از طاعتش غايب بنگرد، كه از زيانكاران خواهى بود. چون توانا شدى

فَاقْوَ عَلى طاعَةِ اللّهِ، وَ اِذا ضَعُفْتَ فَاضْعُفْ عَنْ مَعْصِيَةِ

بر طاعت حق توانا باش، و وقتى ناتوان گشتى از معصيت خدا ناتوان

اللّهِ.

بــاش.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  لاتَقُلْ مالاتَعْلَمُ، بَلْ لاتَقُلْ كُلَّ

و آن حضرت فرمود: آنچه را نمى دانى مگو، بلكه هرچه را هم مى دانى

ما تَعْلَمُ، فَاِنَّ اللّهَ سُبْحانَهُ قَدْ فَرَضَ عَلى جَوارِحِكَ كُلِّها

به زبان نياور، كه خداوند پاك برنامه هايى را بر اندامت

فَرائِضَ يَحْتَجُّ بِها عَلَيْكَ يَوْمَ الْقِيامَةِ.

واجب نموده كه در قيامت به همانها بر تو احتجاج خواهد كرد.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْكَلامُ فى وَثاقِكَ مالَمْ تَتَكَلَّمْ بِهِ،

و آن حضرت فرمود: سخن را تا نگفته اى در بند توست،

فَاِذا تَكَلَّمْتَ بِهِ صِرْتَ فى وَثاقِهِ، فَاخْزُنْ لِسانَكَ كَما

چون گفتى تو در بند آنى، پس زبانت را چون

تَخْزُنُ ذَهَبَكَ وَ وَرِقَكَ، فَرُبَّ كَلِمَة سَلَبَتْ نِعْمَةً، وَجَلَبَتْ

طلا و نقره ات حفظ كن، چه بسا يك كلمه نعمتى را از بين برده و عذابى را

نِـقْـمَـةً.
پيش آورده.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  رُبَّ مُسْتَقْبِل يَوْماً لَيْسَ بِمُسْتَدْبِرِهِ،

و آن حضرت فرمود: بسا روى آورنده به روزى كه آن روز را شب نكند،

وَ مَغْبُوط فى اَوَّلِ لَيْلِهِ قامَتْ بَواكيهِ فى آخِرِهِ.

و بسا كسى كه در اول شب مورد غبطه مردم بود و آخر شب عزاداران بر او گرد آمدند.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الرِّزْقُ رِزْقانِ: رِزْقٌ تَطْلُبُهُ، وَ رِزْقٌ

روزى دو نوع است: آن كه تو آن را مى طلبى، و آن كه تو را

يَطْلُبُكَ، فَاِنْ لَمْ تَأْتِهِ اَتاكَ، فَلاتَحْمِلْ هَمَّ سَنَتِكَ عَلى هَمِّ

مى جويد، كه اگر دنبالش نروى به دنبالت مى آيد، بنابراين اندوه سال خود را بر اندوه روز

ادامه »

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْبُخْلُ جامِعٌ لِمَساوِىَ الْعُيُوبِ،

و آن حضرت فرمود: بخل جامع تمام عيب هاى زشت است،

وَ هُـوَ زِمـامٌ يُقادُ بِـهِ اِلى كُلِّ سُـوء.

و اين خصلت افسارى است كه آدمى را به سوى تمام زشتى ها مى برد.