33

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى قُثَمِ بْنِ الْعَبّاسِ وَ هُوَ عامِلُهُ عَلى مَكَّةَ

به قُـثَـم بن عبـاس فرماندارش در مكّـه

اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ عَيْنى بِالْمَغْرِبِ كَتَبَ اِلَىَّ يُعْلِمُنى اَنَّهُ وُجِّهَ اِلَى

اما بعد، جاسوس من در مغرب به من نوشته كه مردمى از اهل شام

ادامه »

38

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

در تعريف شبهه

وَ اِنَّما سُمِّيَتِ الشُّبْهَةُ شُبْهَةً لاَِنَّها تُشْبِهُ الْحَقَّ. فَاَمّا اَوْلِياءُ اللّهِ

شبهه را به اين خاطر شبهه مى گويند كه شبيه حق است. اما چراغ اولياء خدا

فَضِياؤُهُمْ فيهَا الْيَقينُ، وَ دَليلُهُمْ سَمْتُ الْهُدى. وَ اَمّا اَعْداءُ اللّهِ

در امور شبهه ناكْ يقين، و راهنمايشان راه هدايت است. ولى دعوت كننده دشمنان خدا

فَدُعاؤُهُمْ فيهَا الضَّلالُ، وَ دَليلُهُمُ الْعَمى. فَما يَنْجُو مِنَ الْمَوْتِ مَنْ

در مسير شبهه ضلالت، و راهنماشان كوردلى است. نه ترس از مرگ علّت نجات

خافَهُ، وَلا يُعْطَى الْبَقاءَ مَنْ اَحَبَّهُ.

اسـت، و نه عشـق به بقا عامل جاودانگى اسـت.

منبع: سايت عرفان

32

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى مُعاوِيَةَ

بـه معـاويه

وَ اَرْدَيْتَ جيلاً مِنَ النّاسِ كَثيراً خَدَعْتَهُمْ بِغَيِّكَ، وَ اَلْقَيْتَهُمْ فى

جمعيت زيادى از مردم را هلاك نمودى، آنان را به گمراهيت فريفتى، و در موج دو رويى

مَوْجِ بَحْرِكَ، تَغْشاهُمُ الظُّلُماتُ، وَ تَتَلاطَمُ بِهِمُ الشُّبُهاتُ، فَجارُوا

خود انداختى، تاريكى ها آنان را پوشانده، و شبهه ها آنان را به تلاطم افكنده، پس از راه حق

ادامه »

37

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت است

يَجْرى مَجْرَى الْخُطْبَةِ

كه خطبه گونه ايراد شده در ذكر فضائل خود

فَقُمْتُ بِالاَْمْرِ حينَ فَشِلُوا، وَ تَطَلَّعْتُ حينَ تَقَبَّعُوا،

بهوظيفه قيام كردم بهوقتى كه ديگران ناتوان شدند، خود را آشكارنمودم آن زمان كه ديگران سر در گريبان بودند،

وَ نَطَقْتُ حينَ تَعْتَعُوا، وَ مَضَيْتُ بِنُورِ اللّهِ حينَ وَقَفُوا.

سخن گفتم هنگامى كه آنان واماندند، و به نور خدا راه پيمودم وقتى كه آنان دچار توقف شدند.

ادامه »

وَ مِنْ وَصِيَّة لَهُ عَليه السَّلامُ

از وصيت هاى آن حضرت است

لِلْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ عَلَيْهِمَا السَّلامُ كَتَبَها اِلَيْهِ بِحاضِرينَ مُنْصَرِفاً مِنْ صِفّينَ

به حضرت مجتبى عليه السّلام (يا محمّد حنفيّه) كه در سرزمين حاضرين به هنگام بازگشت از صفّين نوشته

مِنَ الْوالِدِ الْفانِ، الْمُقِرِّ لِلزَّمانِ، الْمُدْبِرِ الْعُمُرِ، الْمُسْتَسْلِمِ

از پدرى فانى، پذيرنده سختى هاى زمان، عمر پشت سر گذاشته، تسليم

لِلدَّهْرِ، الذّامِّ لِلدُّنْيا، السّاكِنِ مَساكِنَ الْمَوْتى، الظّاعِنِ عَنْها غَداً،

به روزگار، نكوهش كننده دنيا، ساكن سراى اموات، سفركننده از آن در فردا،

اِلَى الْمَوْلُودِ الْمُؤَمِّلِ ما لايُدْرَكُ، السّالِكِ سَبيلَ مَنْ قَدْ هَلَكَ،

به فرزند آرزومند به آنچه به دست نمى آيد، سالك راه تباه شدگان،

غَرَضِ الاَْسْقامِ، وَ رَهينَةِ الاَْيّامِ، وَ رَمِيَّةِ الْمَصائِبِ، وَ عَبْدِ الدُّنْيا،

هدف امراض ، گروگان ايّام، نشانه تيرهاى مصائب، بنده دنيا،

وَ تاجِرِ الْغُرُورِ، وَ غَريمِ الْمَنايا، وَ اَسيرِ الْمَوْتِ، وَ حَليفِ الْهُمُومِ،

تاجر غرور ، مديون مرگ ، اسير مردن ، همراه غصّه ها،

ادامه »

36وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

فى تَخْويفِ اَهْلِ النَّهْرَوان

در ترساندن اهل نهروان

فَاَنَا نَذيرٌ لَكُمْ اَنْ تُصْبِحُوا صَرْعى بِاَثْناءِ هذَا النَّهْرِ، وَ بِاَهْضامِ

من شما را از اينكه فردا در اطراف اين نهر و ميان اين زمينهاى پست روى خاك

هذَا الْغائِطِ، عَلى غَيْرِ بَيِّنَة مِنْ رَبِّكُمْ، وَ لا سُلْطان مُبين مَعَكُمْ.

افتاده باشيد مى ترسانم، بدون آنكه برهانى از پروردگارتان داشته و حجتى آشكار همراهتان باشد.

ادامه »

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى مُعاوِيَةَ

بـه معـاويه

فَاتَّقِ اللّهَ فيما لَدَيْكَ، وَ انْظُرْ فى حَقِّهِ عَلَيْكَ، وَ ارْجِعْ اِلى مَعْرِفَةِ

خدا را در آنچه نزد توست بپرهيز، و در حق پروردگار بر خود دقّت كن، و به شناخت آنچه كه از

ما لاتُعْذَرُ بِجَهالَتِهِ، فَاِنَّ لِلطَّاعَةِ اَعْلاماً واضِحَةً، وَ سُبُلاً نَيِّرَةً،

جهلِ به آن معذور نيستى بازگرد، كه حقّاً براى طاعت نشانه هاى آشكار، و راههاى روشن،

ادامه »

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى اَهْلِ الْبَصْرَةِ

بـه اهـل بصـره

وَ قَدْ كانَ مِنِ انْتِشارِ حَبْلِكُمْ وَ شِقاقِكُمْ ما لَمْ تَغْبُوا عَنْهُ،

رشته طاعتى كه گسستيد و اختلافى كه ايجاد كرديد بر شما پوشيده نيست،

فَعَفَوْتُ عَنْ مُجْرِمِكُمْ، وَ رَفَعْتُ السَّيْفَ عَنْ مُدْبِرِكُمْ، وَ قَبِلْتُ مِنْ

از گناهكارتان گذشتم، و از رويگردانتان شمشير را برداشتم ، و روى آورنده شما را

ادامه »

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِنَّ لِلْوَلَدِ عَلَى الْوالِدِ حَقّاً، وَ اِنَّ لِلْوالِدِ

و آن حضرت فرمود: براى فرزند بر عهده پدر حقّى است، و براى پدر

عَلَى الْوَلَدِ حَقّاً. فَحَقُّ الْوالِدِ عَلَى الْوَلَدِ اَنْ يُطيعَهُ

نيز بر عهده فرزند حقّى است. حق پدر بر فرزند اينكه پدر را

فى كُلِّ شَىْء اِلاّ فى مَعْصِيَةِ اللّهِ سُبْحانَهُ، وَ حَقُّ الْوَلَدِ عَلَى

در همه امور جز در معصيت خدا اطاعت كند، و حق فرزند بر

باب الْوالِدِ اَنْ يُحَسِّنَ اسْمَهُ، وَ يُحَسِّنَ اَدَبَهُ، وَ يُعَلِّمَهُ الْقُرْآنَ.

پدر اينكه براى او نام نيكو قرار دهد، و وى را نيكو تربيت نمايد، و به او قرآن تعليم دهد.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  ضَعْ فَخْرَكَ، وَاحْطُطْ كِبْرَكَ، وَ اذْكُرْ قَبْرَكَ.

و آن حضرت فرمود: فخرفروشى را بگذار، كبر خود را فرو ريز، و قبرت را ياد كن.