32

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى مُعاوِيَةَ

بـه معـاويه

وَ اَرْدَيْتَ جيلاً مِنَ النّاسِ كَثيراً خَدَعْتَهُمْ بِغَيِّكَ، وَ اَلْقَيْتَهُمْ فى

جمعيت زيادى از مردم را هلاك نمودى، آنان را به گمراهيت فريفتى، و در موج دو رويى

مَوْجِ بَحْرِكَ، تَغْشاهُمُ الظُّلُماتُ، وَ تَتَلاطَمُ بِهِمُ الشُّبُهاتُ، فَجارُوا

خود انداختى، تاريكى ها آنان را پوشانده، و شبهه ها آنان را به تلاطم افكنده، پس از راه حق

عَنْ وِجْهَتِهِمْ، وَ نَكَصُوا عَلى اَعْقابِهِمْ، وَ تَوَلَّوْا عَلى اَدْبارِهِمْ،

منحرف شدند، به گذشته جاهلى برگشتند، به حقيقت پشت كردند

وَ عَوَّلُوا عَلى اَحْسابِهِمْ، اِلاّ مَنْ فاءَ مِنْ اَهْلِ الْبَصائِرِ، فَاِنَّهُمْ فَارَقُوكَ

و تكيه بر حسب و نسب نمودند، جز گروهى از بينايان كه از مسير بازگشتند، كه پس از شناخت تو

بَعْدَ مَعْرِفَتِكَ، وَ هَرَبُوا اِلَى اللّهِ مِنْ مُوازَرَتِكَ، اِذْ حَمَلْتَهُمْ عَلَى

از تو جدا شدند، و از يارى تو به سوى حق گريختند، زيرا آنان را به كارى دشوار

الصَّعْبِ، وَ عَدَلْتَ بِهِمْ عَنِ الْقَصْدِ. فَاتَّقِ اللّهَ يا مُعاوِيَةُ فى نَفْسِكَ،

واداشتى، و از راه راست منحرف نمودى. اى معاويه، درباره خود از خدا پروا كن،

وَ جاذِبِ الشَّيْطانَ قِيادَكَ، فَاِنَّ الدُّنْيا مُنْقَطِعَةٌ عَنْكَ، وَ الاْخِرَةُ قَريبَةٌ

و عنانت را از دست شيطان به در آر، كه دنيا از تو جدا گشته، و آخرت به تو

مِنْكَ. وَالسَّلامُ.

نزديك شـده. والسلام.