اجابت نکردن موسی

وقتی زمین قارون را گرفت و در خود فرو میبرد، به حضرت موسی التماس میکرد تا نجاتش بدهد.

حضرت موسی هم در پاسخ اوگفت:  « یَابْنَ لاوي لا تَزِدْنی مِن کَلامِکَ؛ اي پسر لاوي زیاد حرف

نزن » تا اینکه زمین قارون را با همۀ ثروتش در خود فرو برد.

حضرت موسی شب هنگام به مناجات رفت. خدا هم در پاسخ او گفت :« یَابْنَ لاوي لا تَزِدْنی

مِن کَلامِکَ » همان پاسخی که حضرت موسی به قارون داد. چون حضرت موسی قارون را رد کرد،

خدا هم با همان لحن او را رد کرد و حضرت موسی چنان پکر شد که حد ندارد.

ادامه »

درخواست و اجابت

انسان هر چه بتواند درخواست کسی را رد نکند، خوب است. خود قرآن هم فرموده است:

وَ اَمّا السّائِلَ فَلا تَنْهَرْ؛ درخواستکننده را از خود مران.

اگر کسی نیاز مادي دارد،یا از شما کمکی در حل امورش میخواهد، سعی کنید او را اجابت کنید.

ادامه »

وعده هاي خداوند

وعده هاي خدا عین موعد است. ممکن نیست خدا وعده بدهد و ما بعد از چند هزار سال دیگر به

آن برسیم. در حدیث آمده است که « مزد کارگر را قبل از اینکه عرقش خشک شود بدهید »

و از این بهتر این است که اگر به او مطمئن هستی، همان اول صبح  مزدش را بدهی تا بانشاط کار

انجام بدهد. بداند مزدش را پیشاپیش گرفته است.

خداي متعال هم وفیّ است. یعنی به وعدههایش وفا میکند و مزد ا نسان را نقد میدهد. خدا نسیه

کاري ندارد. مزد را زود میدهد.

یعنی همان موقعِ عمل میدهد. منتهی ما نمیبینیم.

اگر کار خوب میکنی و دلت باز میشود، مسرور میشوي و فضاي روحت عوض میشود؛ اگر دست

روي سر یتیم میکشی و احساس آرامش میکنی؛ اگر بر سر مظلوم میزنی و پکر میشوي و دلت

میگیرد؛ اینها همه نشانۀ این است که خداوند مزدت را نقد داده است. اگر کسی از شما

درخواستی کرد و میتوانستی در خواست او را عمل کنی و نکردي، دلت میگیرد. اما اگر

درخواست او را عملی کردي، آرامش وجدان پیدا میکنی.

آتش نقد

انسان بداخلاق همین الآن هم در آتش است. حاج آقاي دولابی میفرمودند: آیات و روایات را نقد

معنا کنید. آدم بداخلاق همین الآن یک گلوله آتش است. هم خودش و همدیگران را در این آتش

میسوزاند. آدم بداخلاق همین الآن در فشار قبر است.

اِنَّ الَأبْرارَ لَفی نَعیمٍ وَ اِنَّ الفُجّارَ لَفی جَحیمٍ؛ به یقین نیکان در نعمتی فراواناند و بدکاران در دوزخاند.

یعنی ابرار همین الآن در بهشتاند و بدکاران همین الآن در جهنماند. وگرنه میگفت: بعداً در بهشتاند،

یا در جهنماند. اگر کسی باطن و حقیقت آنها را نگاه کند، میبیند. آدم بداخلاق با همه قهر است.

روح او در فشار است و دیگران را هم در فشار و زحمت قرار میدهد. یعنی بهانهگیر و تنگنظر است.

معاشرت با او آدم را اذیت میکند. وعدههاي خدا نقد است. همه را نقد معنا کنید. به قول حافظ:

من که امروزم بهشت نقد حاصل میشود

وعدة فرداي زاهد را چرا باور کنم

همسان شرك به خدا

پیامبر اکرم(ص) بداخلاقی را همسان شرك به خدا قرار داده است. چون خداوند در قرآن میفرماید:

اِنَّ الَله لا یَغْفِرُ اَنْ یُشْرَكَ بِهِ وَ یَغْفِرُ مادُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُشْرِكْ بِالِله فَقَدِ افْتَري اِثْماً عَظیماً؛

خداوند هرگز شرك را نمیبخشد

و پایینتر از آن را براي هر کس بخواهد و شایسته بداند میبخشد. و آن کس که براي خدا شریکی

قرار دهد، گناه بزرگی مرتکب شده است.

ادامه »

65

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت استدر توحيد الهى

الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ تَسْبِقْ لَه حَالٌ حالاً، فَيَكُونَ اَوَّلاً قَبْلَ اَنْ

سپاس خداوندى را كه صفتى از او بر صفت ديگرش پيشى نجسته، تا اول باشد پيش از آنكه

يَكُونَ آخِراً، وَ يَكُونَ ظاهِراً قَبْلَ اَنْ يَكُونَ باطِناً. كُلُّ مُسَمًّى

آخر باشد، و آشكار باشد قبل از اينكه پنهان باشد. هر آنچه غير او

ادامه »

64

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

در تشويق به عمل صالح

وَ اتَّقُوا اللّهَ عِبادَ اللّهِ، وَ بادِرُوا آجالَكُمْ بِاَعْمالِكُمْ، وَ ابْتَاعُوا

اى بندگان خدا، خدا را بپرهيزيد، و به وسيله اعمال نيكو بر مرگ پيشىجوييد، و بخريد آنچه را براى

ما يَبْقى لَكُمْ بِما يَزُولُ عَنْكُمْ، وَ تَرَحَّلُوا فَقَدْ جُدَّ بِكُمْ، وَ اسْتَعِدُّوا

شما باقى مى ماند به چيزى كه از دستتان مى رود، كوچ كنيد كه در كوچ اندنتان جدّى هستند، براى مرگ كه بر

ادامه »

63

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت استدر نكوهش دنيا

اَلا وَ اِنَّ الدُّنْيا دارٌ لايُسْلَمُ مِنْها اِلاّ فيها، وَ لايُنْجى بِشَىْء

دنيا خانه اى است كه كسى از آن سالم نمانده مگر با اعمال پاكى كه در آن انجام دهد، و به چيزى كه مخصوص

كانَ لَها. اُبْتُلِىَ النّاسُ بِها فِتْنَةً، فَما اَخَذُوهُ مِنْها لَها اُخْرِجُوا

آن عمل شود نجات پيدا نشود. مردم به دنيا از باب امتحان مبتلا شده اند، آنچه را از اين دنيا محض دنيا برداشته اند

ادامه »

62

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

گفتار آن حضرت است

لَمّا خُوِّفَ مِنَ الْغيلَةِ

زمانى كه او را از ترور ترساندند

وَ اِنَّ عَلَىَّ مِنَ اللّهِ جُنَّةً حَصينَةً، فَاِذا جاءَ يَوْمِى انْفَرَجَتْ عَنّى

براى من از جانب خدا سپر محكمى است، چون آخرين روز حياتم در رسد آن سپر از پيش رويم كنار رود

وَ اَسْلَمَتْنى. فَحينَئِذ لايَطيشُ السَّهْمُ، وَلايَبْرَأُ الْكَلْمُ.

و مرا به دسـت مرگ سپارد. در آن زمـان نه تير به خطا رود، و نه زخم بهبود يابد.

61

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ

گفتار آن حضرت است

فِى الْخَوارِجِ

درباره خوارج

لاتَقْتُلُوا الْخَوارِجَ بَعْدى، فَلَيْسَ مَنْ طَلَبَ الْحَقَّ فَاَخْطَاَهُ كَمَنْ

پس از من خوارج را نكشيد، چون كسى كه حق را بجويد و اشتباه كند مانند كسى نيست

طَلَبَ الْباطِلَ فاَدْرَكَهُ.

كه باطل را بخواهد و آن را بيابـد.

 يَعْنـى مُعـاوِيَـةَ وَ اَصْـحابَـهُ.

منظور حضرت از باطل خواه معاويه و اصحاب اوست.