با حالت قهر و ناراحتی بهش گفتم:"تا کی باید چشم به راهت باشم؟ نمی تونی بفهمی من چی می کشم؟” گفت:"این بار که برگردم، نمی رم، تو هم چشم به راه نباش…” پیکرش که تشییع شد، نه رفت و نه مرا چشم به راه گذاشت.

                                                                                                                                                 راوی: مادر شهید هادی مختاری دلیر

حمید آمد روی خاکریز پهلوی من نشست. یک وانت تویوتا پُر از نیرو داشت می آمد طرف ما. همه شان داشتند به ما نگاه می کردند و دست تکان می دادند. یکدفعه خمپاره خورد به وانت و خون مثل آبشار از همه جایش جوشید. آن ها نیروهایی بودند که داشتند می آمدند کمک حمید(باکری). حمید لبش را دندان گرفت؛ خیره شد به خون… آمد چیزی بگوید که گفتم:"خدا خودش همه چیز را… حتماً کار خیری در کار است…”

راوی: سردار شهید احمد کاظمی

هادی علیه السلام نمونه ای از انسان کامل و مجموعه سترگی از اخلاق اسلامی می باشد. ابن شهرآشوب در این باره می نویسد:

«امام هادی علیه السلام خوش خوترین و راست گوترین مردم بود. کسی که او را از نزدیک می دید، خوش برخوردترین انسانها را دیده بود و اگر آوازه اش را از دور می شنید، وصف کامل ترین فرد را شنیده بود. هر گاه در حضور او خاموش بودی، هیبت و شکوه وی تو را فرا می گرفت و هر گاه اراده گفتار می کردی، بزرگی و بزرگواری اش بر تو پرده در می انداخت. او از دودمان رسالت و امامت و میراث دار جانشینی و خلافت بود و شاخساری دل نواز از درخت پربرگ و بار نبوت و میوه سر سبد درخت رسالت بود.»

سوم رجب

سالروز شهادت دهمین پیشوای شیعیان جهان حضرت علی النقی علیه السلام بر عموم ولایتمداران تسلیت باد

امام خامنه ای(مدظله العالی):

در نبرد بین امام هادی علیه السلام و خلفایی که در زمان ایشان بودند، آن کس که ظاهراً و باطناً پیروز شد، حضرت هادی علیه السلام بود.

امام هادی علیه السلام در تمام زمینه های فردی، اعم از ظاهری و اخلاقی، زبانزد همگان بود. ابن صباغ مالکی در این راستا می نگارد:

«فضیلت ابوالحسن، علی بن محمد الهادی علیه السلام بر زمین گسترده و رشته هایش را به ستاره های آسمان پیوسته است. هیچ فضیلتی نیست که به او پایان نیابد و هیچ عظمتی نیست که تمام و کمال به او تعلق نگیرد. هیچ خصلت والایی بزرگ نمی نماید، مگر آنکه گواه ارزش آن در وی آشکار است. او شایسته، برگزیده و بزرگوار است که در سرشت والا پسندیده شده است.

… هر کار نیکی با وجود او رونق یافته است. او از نظر شکوه، آرامش، پاکی و پاکیزگی بر اساس روش نبوی و خلق نیکوی علوی آراسته شده است.»

إلقَوُا النِّعَمَ بِحُسنِ مُجاوَرَتِها، وَالتَمِسُوا الزّيِادَه فِيها بِالشُّكرِ عَلَيها، واعلَمُوا أنَّ النََّفسَ أقبَلُ شَيءٍ لِما اُعطيَت، وَ أمنَعُ شَيءٍ لِما مُنِعَت.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      الإمام الهاديّ(ع) – إعلام الدين 312

براي نعمت ها همسايه ي خوبي باشيد و با سپاسگزاري و قدرداني از آنها، بر نعمت هاي خويش بيفزاييد و بدانيد كه نفس، آنچه را به او داده مي شود به راحتي مي پذيرد و در برابر آنچه از آن باز داشته مي شود، به شدت مقاومت مي كند. 

لیله الرغائب، شب آرزوها، آرزوهای آسمانی، خواستنهای خدائی، آرزوی هر آنچه که بوی خدا را می دهد، بارالها! تمنای قلبی مان، بزرگترین آرزوی مان ظهور ذخیره ی توست، ظهور آن آرام دل و جان، آنکه دیدار رخسار چون ماهش قرار و توانمان را ستانده، آن یوسف زهرا سلام الله علیها، او که دلسوز بشریت است و قرارش برای نجات ما بی قرار است.

خدایا! در این شب ها و همه شب و روزها تا نفس داریم، دست به درگاهت برداشته ایم و خواهان ظهور آن گل نرگس را زمزمه می کنیم.

                                                                               اللهم عجل لولیک الفرج

سکینه چگینی

أفَرَءَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إالهَهُ هَوئهُ وَ أَضَلَّهُ اللهُ عَلی عِلمٍ وَ خَتَمَ عَلَی سَمعِهِ ی وَ قَلبِهِ ی وَ جَعَلَ عَلَی بَصَرِهِ ی غِشاوَه؛ «آیا دیدی کسی را که معبود خود را هوای نفس خویش قرار داده و خداوند او را با آگاهی{بر اینکه شایسته هدایت نیست} گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مُهر زده و بر چشمش پرده ای افکنده است؟» آن کسی که قبله و معبود خودش را هوای نفس قرار داده است، و فقط تابع هوای نفس است، خدا هم عکس العملی را در مقابلش نشان می دهد،«وَ أَضَلَّهُ اللهُ عَلی عِلمٍ»؛ خدا چنین کسی را گمراه می کن. این گمراهی نتیجه ی همان رفتار دلخواهانه و خودپرستی است. به آنجا می رسد که دیگر حقایق را درک نمی کند، خدا او را گمراه کرده و بر دلش مُهر زده است؛ مثل نامه ای که مُهر و موم می کنند تا دیگر باز نشود، دیگر حقایق در او نفوذ نمی کند.

امام خمینی(ره):

 باید توجه داشته باشند آقایان که آن صفتی که در قانون اساسیبرای رئیس جمهور تعیین کرده اند، مراعات کنند. قانون اساسی را ملاحظه کنند و صفات رئیس جمهور را در آنجا ملاحظه کنند و کسی که دارای آن صفات بود و او را به آن صفات می شناسید، به او رأی بدهید و اگر فاقد آن صفات باشد، احتراز کنید از رأی دادن به او.

امام خمینی(ره):

آراء ملت، حکومت می کند. ملت است که حکومت را در دست دارد. این ارگان ها را ملت تعیین کرده است. و تخلف از حکم ملت برای هیچ یک از ما جایز نیست و امکان ندارد.

صحیفه امام/ج14/ص165