امام خامنه ای(مدظله العالی):
«… تکلیف اصلی قوه قضائیه، عبارت از اقامه ی قسط و عدل است. این، در حرکت و دعوت انبیاء، شاید اصلی ترین امر مربوط به زندگی مردم باشد. حالا آن مسائل معنوی و تعالی روحی و امثال اینها، به جای خود محفوظ است. در عین حال، آنچه که مربوط به اداره ی زندگی مردم می شود، هیچ چیزی به قدر عدل و قسط- نه در قرآن و نه در حدیث- مورد توجه قرار نگرفته است. البته، رفاه زندگی مردم و تأمین امنیت که یکی از لوازم زندگی آنهاست، وجود دارد، امّا تکیه ای که روی عدل شده- که قیام همه ی امور بر قیام عدل می باشد- روی هیچ چیز دیگر نشده است.
… البته، عدل فقط به وسیله ی قوه قضائیه اجرا نمی شود، بلکه همه ی دست اندرکاران حکومت اسلامی، به سهم خود در اقامه ی عدل موظف هستند، منتها ضامنش قوه قضائیه است… .
… بنابراین، قوه قضائیه باید به معنای واقعی، مرجع و ملجأ و پناهگاه همه مردم باشد. این هم نمی شود جز به همان استقلال. استقلال به این معنا است که وقتی قاضی می خواهد حکم بکند، نگاه کند که این حکم موجب خوشایند یا عدم خوشایند چه کسانی می شود…
به نظر من، قانونگرایی در قوه قضائیه، اهم امور است. اصلاً ملاک عدل و اقامه ی آن، قانون است. اگر چیزی بر طبق قانون تحقق پیدا کرد، عدالت است و خلاف عدالت آن است که بر خلاف قانون انجام بشود… .»
«قضا در یک کشور، معیار سلامت آن کشور است. اگر دستگاه قضایی سالم بود، می توان نتیجه گرفت که وضع عمومی جامعه و کشور از جهت برخورداری از عدالت و دوری از تبعیض و ستم و اجحاف و تجاوز و این غصّه های بزرگ بشری، سالم است. یعنی اگر فرض کنیم که کسی از یک کشور هیچ خبر نداشته باشد، به دستگاه قضایی آن کشور برود و تفحصی بکند، ببیند که در آن جا قضاتی عادل و قاطع، سیستم و سازمانی منسجم و کارآمد، قوانینی حساب شده و عادلانه وجود دارد، و مشاهده کند که آنها خوب کار می کنند، قاعدتاً باید نتیجه بگیرد که وضع این کشور خوب است.

شهید جعفرزاده
در منطقه ای که بودند تعدادی چادرنشین در نزدیکی آنها زندگی می کردند. از لحاظ مادی وضع خوبی نداشتند. شهید جعفرزاده غذاهایی را که اضافه می آمد، جمع می کرد و به آنها می داد. خیلی تشکر می کردند و قدردان بودند. جعفرزاده بعد از مدتی شروع به امر به معروف کرد. از خانم هاشان می خواست که با حجاب کامل برای گرفتن غذا بیایند. به بچه هایی هم که حمد و سوره می خواندند غذای بیشتری می داد. به همین سبک روحیات و رفتار آنها را تغییر داد.

شهید محمدرضا خالصی
و اما تو ای خواهر! به حفظ حجاب و عفت و وقارت همت کن که فاطمه زهرا سلام الله علیها، الگو و اسوه ی شماست. مبادا با کارهای ناپسند حاصل خون شهدا را هدر دهی و یک مشت آدم های عوضی از خدا بی خبر را از خود راضی کنی.

رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
إِنَّ اللهَ تَعالی مَعَ القاضی ما لَم یَحِف عَمداً؛ خداوند متعال با قاضی است، تا زمانی که عمداً حق کُشی و ستم نکند.
کنزالعمّال، 98/6

امام خامنه ای(مدظله العالی):
تقوا یعنی مراقبت از خود برای حرکت در صراط مستقیم الهی؛ یافتن علم و معرفت و بصیرت، و بر اساس علم و معرفت و بصیرت، حرکت کردن.
بیانات در خطبه های نماز عید سعید فطر1390/06/09

امام خامنه ای(مدظله العالی):
آنهایی هم که از مذاهب دیگر این عقیده را قبول ندارند، هیچ وقت نتوانستند دلیلی که عقل پسند باشد بر رد این فکر و این واقعیت، اقامه کنند. همه ادله روشن و راسخ که بسیاری از اهل سنت هم آن را تصدیق کرده اند، به طور قطع و یقین از وجود این انسان والا، این حجت خدا، این حقیقت روشن و تابناک- با همین خصوصیاتی که من و شما می شناسیم- حکایت می کند و شما در بسیاری از منابع غیر شیعه هم این را مشاهده می کنید.
فرزند مبارک پاک نهاد امام حسن عسکری علیه السلام، تاریخ ولادتش معلوم است، مرتبطین اش معلومند، معجزاتش مشخص است و خدا به او عمر طولانی داده است و می دهد. و این است تجسد آن آرزوی بزرگ همه امم عالم، همه قبایل، همه ادیان، همه نژادها، در همه دوره ها. این، خصوصیت مذهب شیعه درباره این مسئله مهم است.

خاطره هایی از مقام معظم رهبری(مدظله العالی)
عزّت ملّی در سفرهای خارجی
حضرت آیت الله خزعلی نقل کرده اند: در لیبی، خیمه ای برپا کرده بودند که ارتفاع درِ ورودی آن خیمه کوتاه بود و به ناچار هر کس می خواست وارد بشود، باید خم می شد. از طرفی داخل خیمه، روبروی در، عکس قذّافی بود؛ یعنی هر کس وارد می شد ناخواسته در مقابل عکس قذّافی سر خم می کرد. حضرت آیت الله خامنه ای وقتی می خواستند وارد خیمه شوند، به قهقرا(پشت) وارد می شوند تا در مقابل عکس قذّافی سر خم نکنند.

خدمت علی گونه
حجه الاسلام غفاری نقل کرده است که: مقام معظم رهبری در دیدار از خانواده های شهدا، وارد منزل همسر شهیدی شدند که مریض بود و وضع خانه نابسامان بود.
ایشان ضمن دستور به همراهان برای انتقال همسر مکرمه شهید به بیمارستان، خودشان در حیاط را می بندند و به نظافت مشغول می شوند.

رؤیای صادقانه
حجه الاسلام احمدی از اساتید حوزه علمیه قم نقل می کند: یک وقت بدون اطلاع وارد محله ای برای دیدن خانواده شهیدی شدیم، دیدم محله پُر از جمعیت است و برای ورود مقام معظم رهبری، گاو و گوسفند آماده کرده اند. آقا با دیدن صحنه ناراحت شدند و فرمودند: مگر نگفتم مزاحم مردم نشوید و دیدار من بدون اطلاع قبلی باشد. ما عرض کردیم: آقا؛ از دفتر اطلاع نداده اند. بالأخره آقا وارد منزل پدر شهید شدند و فرمودند: بگو ببینم چه کسی آمدن مرا به شما اطلاع داده است، آیا از دفتر اطلاع داده اند؟ پدر شهید عرض کرد: نه آقا، من دیشب حاج آقا روح الله(امام(ره)) را در خواب دیدم، پسرم علی رضا نیز در کنار امام(ره) نشسته بود. امام(ره) رو به من کردند و فرمودند: فلانی، فردا شب مهمان عزیزی داری، از مهمانت پذیرایی کن. گفتم: مهمان من کیست؟ فرمود رهبر مهمان شما است. با تعجب گفتم رهبر می خواهد به خانه من بیاید؟! پسرم گفت: بله بابا، رهبر می خواهد به خانه ما بیاید، از ایشان پذیرایی کنید.

ردّ امتیاز ویژه
حجه الاسلام محمدعلی حقانی از اعضای بیت مقام معظم رهبری در تهران نقل می کند: زمانی که ضریح مطهر حضرت امام رضا علیه السلام در حال تعویض بود، در خدمت مقام معظم رهبری به پابوسی امام هشتم مشرف شدیم. مقام معظم رهبری برای زیارت در کنار مرقد آن امام همام علیه السلام، مشغول راز و نیاز بودند. چون ضریح را برداشته بودند، حضور در کنار قبر، رنگ و بوی دیگری داشت.
بعد از پایان راز و نیازِ حضرت آیت الله خامنه ای، آقای واعظ طبسی به ایشان عرض کرد، آقازاده ها هم بیایند نزدیک تر تا از نزدیک امام علیه السلام را زیارت کنند. معظم له فرمودند: پس بقیه چی؟!
این دقّت را همواره حضرت آقا دارند. ایشان امتیاز ویژه و خاصی را برای فرزندانشان قائل نیستند. در آن روز هم فرمودند: اگر بقیه افراد می توانند از نزدیک قبر امام هشتم علیه السلام را زیارت کنند، فرزندان من هم بیایند.
پس از بیان آقا، همه توفیق حضور یافتند. عجب روز به یاد ماندنی بود!
بعضی از دلشکستگان، سر از پا نمی شناختند.

پیشگامان در ولایت
انس بن مالک می گوید:«روزی خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نشسته بودم که حضرت ابوالحسن علیه السلام وارد شد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:«اِلیَّ یَا اَبَا الحَسَنِ ثُمَّ اعتَنَقَهُ وَ قَبَّلَ بَینَ عَینَیهِ وَ قَالَ: یا عَلیُّ اِنَّ اللهَ عَزَّ اِسمُهُ عَرَضَ وَلایَتَکَ عَلَی السَّماوَاتِ، فَسَبَقَت اِلَیهَا السَّماءُ السَّابِعَهُ فَزَیَّنَها بِالعَرشِ، ثُمَّ سَبَقَت اِلَیها السّماءُ الدُّنیا فَزَیَّنها بِالکَواکِبِ ثُمَّ عَرَضَها عَلَی الاَرَضینَ فَسَبَقَت اِلَیهَا مَکَّهُ فَزَیَّنَهَا بِالکَعبَهِ ثُمَّ سَبَقَت اِلَیهَا المَدینَهُ فَزَیَّنَهَا بی، ثُمَّ سَبَقَت اِلَیهَا الکُوفَهُ فَزَیَّنَها بِکَ ثُمَّ سَبَقَت اِلَیهَا قُم فَزَیَّنَها بّالعَرَبِ وَ فَتَحَ اِلَیهِ بَاباً مِن اَبوابِ الجَنَّهِ؛ یا ابالحسن، نزد من بیا، بعد دست به گردن او انداخته و میان دو چشم او را بوسید و فرمود: ای علی! خداوند ولایت تو را بر آسمانها عرضه کرد. آسمان هفتم، برای پذیرش ولایت تو سبقت گرفت پس خداوند آن را به وسیله ی عرش، زینت بخشید. سپس آسمان چهارم پیشی گرفت و خداوند آن را با«بیت المعمور» زینت بخشید، بعد آسمان دنیا سبقت گرفت خداوند آن را به ستارگان آذین کرد. سپس ولایت را به زمین عرضه کرد پس مکه برای پذیرش آن پیشی گرفت و خداوند آن را به وسیله ی «کعبه» زینت بخشید. بعد مدینه سبقت گرفت و خداوند آن را به واسطه ی«من» زینت بخشید. بعد از آن، کوفه پیشی گرفت و خدا آن را به واسطه ی«تو» زینت داد. بعد قم، برای پذیرش ولایت تو پیش قدم شد و خداوند آن را به واسطه ی«عرب»{اشعریها} زینت بخشید و دری از درهای بهشت را به سوی آن باز کرد.»

برتر از روزه و اعتکاف
امام صادق علیه السلام از پدرش و او از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل کرده است که آن حضرت فرمود::وَ اللهِ لَقَضاءُ حَاجَهِ المُؤمِنِ خَیرٌ مِن صِیامِ شَهرٍ وَ اعتِکَافِه؛ به خدا قسم، برآوردن حاجت مؤمن بهتر از یک ماه روزه و یک ماه اعتکاف است.»

در زمان اقامت«حاج آقا حسین قمی» در عراق، روزی یکی از فرزندانش برای گرفتن شناسنامه، به کنسولگری ایران مستقر در کربلا مراجعه می کند و برای آنکه مشمول نظام وظیفه اجباری نشود، سن خود را کمتر از سن بلوغ اعلام می کند. کنسول می گوید: چون شما هنوز بالغ نیستید، باید ولی شما بنویسد تا ما شناسنامه را صادر نماییم.
فرزند نزد پدر می آید و چنین اظهار می کند: به کنسولگری نامه ای بنویسید تا برای من شناسنامه صادر نمایند؛ زیرا من به آنها گفته ام که سن من به بلوغ نرسیده است.
آقا در جواب می گوید: من دروغ بنویسم تا تو کاغذ را برای کنسول ببری! خاک بر سر حاج آقا حسین که خود را مرجع بداند و مردم هم او را نائب امام- علیه السلام- بدانند و دروغ هم بگوید! اگر من صد پسر هم داشته باشم و آنها را دم توپ بگذارند، یک دروغ نخواهم گفت؛ چون دروغ گفتن من ضرر به اسلام می زند، ولی کشته شدن پسرانم ضرری به اسلام نمی زند.