در زمان اقامت«حاج آقا حسین قمی» در عراق، روزی یکی از فرزندانش برای گرفتن شناسنامه، به کنسولگری ایران مستقر در کربلا مراجعه می کند و برای آنکه مشمول نظام وظیفه اجباری نشود، سن خود را کمتر از سن بلوغ اعلام می کند. کنسول می گوید: چون شما هنوز بالغ نیستید، باید ولی شما بنویسد تا ما شناسنامه را صادر نماییم.
فرزند نزد پدر می آید و چنین اظهار می کند: به کنسولگری نامه ای بنویسید تا برای من شناسنامه صادر نمایند؛ زیرا من به آنها گفته ام که سن من به بلوغ نرسیده است.
آقا در جواب می گوید: من دروغ بنویسم تا تو کاغذ را برای کنسول ببری! خاک بر سر حاج آقا حسین که خود را مرجع بداند و مردم هم او را نائب امام- علیه السلام- بدانند و دروغ هم بگوید! اگر من صد پسر هم داشته باشم و آنها را دم توپ بگذارند، یک دروغ نخواهم گفت؛ چون دروغ گفتن من ضرر به اسلام می زند، ولی کشته شدن پسرانم ضرری به اسلام نمی زند.