از استفتائات امام خامنه ای مدظله العالی درباره نماز

سؤال: اگر کسی عمداً نماز خود را به تأخیر اندازد و همیشه در آخرِ وقت بخواند، آیا این عمل حرام است؟ عقاب اخروی دارد؟

جواب: سبک شمردن نماز، شرعاً حرام و موجب استحقاق عقاب است و در غیر این صورت معصیتی نکرده، بلکه فضیلتی را از دست داده است.

سؤال: آیا خواندن نماز در مقابل نامحرم برای بانوان اشکال دارد؟

جواب: فی نفسه اشکال ندارد.

سؤال: اگر در نماز واجبی توجه نداشته باشیم آیا می توانیم دوباره آن نماز را بخوانیم؟

جواب: چون تکلیف به نماز با همان نماز اولی ساقط شده، نمی توانید مگر آنکه نماز را فرادا خوانده و بخواهید به جماعت اعاده کنید.

سؤال: بهترین تعقیب مشترکه برای نمازها چیست(اگر شرایطی باشد که فقط امکان خواندن یک تعقیب وجود دارد)؟

جواب: سعی کنید تسبیح حضرت زهرا(سلام الله علیها) را بجا آورید.

امام خامنه ای مدظله العالی

یک قدم به سمت ظهور

انتظار فرج معنایش این نیست که انسان بنشیند، دست به هیچ کاری نزند، هیچ اصلاحی را وجهه ی همت خود نکند، صرفاً دل خوش کند به اینکه ما منتظر امام زمان(علیه الصّلاه و السّلام) هستیم. اینکه انتظار نیست. انتظار چیست؟ انتظارِ دست قاهرِ قدرتمندِ الهیِ ملکوتی است که باید بیاید و با کمک همین انسانها سیطره ی ظلم را از بین ببرد و حق را غالب کند و عدل را در زندگی مردم حاکم کند و پرچم توحید را بلند کند؛ انسانها را بنده ی واقعی خدا بکند. باید برای این کار آماده بود. تشکیل نظام جمهوری اسلامی یکی از مقدمات این حرکت عظیم تاریخی است. هر اقدامی در جهت استقرار عدالت، یک قدم به سمت آن هدف والاست. انتظار معنایش این است.

بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم در روز نیمه شعبان1387/5/27

ویژگی های امام(ره) از منظر مقام معظم رهبری(مدظله العالی)

مقام معظم رهبری در مواضع متعدد به ویژگی های امام(ره) اشاره فرموده است. بخشی از این ویژگی ها عبارت است از:

شخصیت اساطیرگونه*

امام خمینی شخصیتی آن چنان بزرگ بود که در میان بزرگان و رهبران جهان و تاریخ به جز انبیا و اولیای معصومین(علیهم السلام) به دشواری می توان کسی را با این ابعاد و خصوصیات تصور کرد. الحق شخصیت آن عزیز یگانه، شخصیتی دست نیافتنی و جایگاه والای انسانی او جایگاهی دور از تصور و اساطیر گونه بود.

عبادت و تهجد*

او با مناجات و تهجد و تضرع مخلصانه در سلک(عسی ان یبعثک ربک مقاما محمودا) درآمد.

عمل به قرآن در زندگی*

او با عمری که روزها و ساعت ها و لحظه هایش به مراقبه سپری شد، صدها آیه قرآن را، که در توصیف مخلصین، متقین و صالحین است، مجسم و عینی ساخت. او قرآن را نه فقط در محیط زندگی جامعه و یا تشکیل جامعه ی اسلامی، بلکه در نفس خود و در زندگی خود تحقق بخشید.

شجاعت اخلاقی و روحی*

آن قدرت و صلابت معنوی و شجاعت روحی و اخلاقی که در یک لحظه یک موضعی را به خاطر اسلام و مسلمین اتخاذ می کند که دنیا در مقابل این موضع گیری متحیّر می ماند. کم تر از بزرگان عالم این قدر توانسته است آن را در اعمال و رفتار خود نشان دهد.

مصلح و احیاگر بزرگ*

او آن روح الله بود که با عصا و ید بیضای موسوی و بیان فرمان مصطفوی به نجات مظلومان کمر بست. نخست فرعون های زمان را لرزاند و دل مستضعفان را به نور امید روشن ساخت.

احیاگر اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله و سلم*

امام برای حیات دوباره ی اسلام درست همان راهی را پیمود که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم پیمود. او به اسلام عزت بخشید و پرچم قرآن را در جهان به اهتزاز درآورد.

روشنی بخش و احیاگر*

او مانند خورشیدی بود که با درخشش خود اشیا را آشکار می کند و مانند روحی بود که با دمیدن به کالبدی اجزای آن را زنده می سازد، او ما را زنده کرد و به حرکت درآورد.

قلب ملهم به الهامات*

امام عزیزمان حقیقتاً قلب او در مواردی ملهم از الهامات غیبی بود و کلمات او گویی در مواردی کلمات متکی به وحی است.

شخصیت دست نیافتنی*

نه این جانب… و نه هیچ فرد دیگری در جمهوری اسلامی قادر نیست که به قله ی آن شخصیت ممتاز و استثنایی دست یابد.

آیه ی رحمت*

هیچ روزی مانند دوازدهم بهمن نبود که در آن مردی از دودمان پیامبران و بر شیوه ی آنان با دستی پُر معجزه… چون آیه ی رحمت فرود آمد و آنان را بر بال فرشتگان حق نشانید و تا عرش عزت و عظمت پر کشید.

ماهنامه ناظر امین/ شماره27

صفات یاران حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در کلام امام صادق علیه السلام

الإمام الصادق علیه السلام

مَن سَرَّهُ اَن یَکونَ مِن اَصحابِ القائمِ فَلیَنتَظِر، وَ لیَعمَل بِالوَرَعِ وَ مَحاسِنِ الاَخلاقِ وَ هُوَ مُنتَظِرٌ.

امام صادق علیه السلام فرمودند:

کسی که مایل است جزء یاران حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار گیرد، باید منتظر باشد و اعمال و رفتارش در حال انتظار با تقوا و اخلاق نیکو توأم گردد.

بحارالانوار،جلد52، ص140

دستورالعمل های ترک گناه

1- گناه شناسی: نخستین گام برای شناسایی تصویر زشت گناهان و زمینه سازی برای تنفر از گناه، شناخت گناهان و تفکّر در آثار دنیوی و اخروی آن است.

2- گناه زدایی: مبارزه ی اساسی با گناه، از طریق مبارزه با زمینه های گناه و تقویت زمینه های اصلاح، امکان پذیر است و در این باره راهی جز تقویت اراده وجود ندارد.

3- ذکر و یاد خداوند: ذکر از آنجا که باعث حضور خداوند در دل و جان مؤمن است، موجب می شود که انسان خود را در محضر خدا حاضر ببیند و از کمال قُرب او بهره مند شود و از گناه دوری نماید. این جمله ی حضرت امام خمینی(ره) مضمون روایات است که«عالم محضر خداست، در محضر خدا معصیت نکنید». بالاترین ذکر خداوند نیز در نماز تجلّی یافته که بازدارنده ی انسان از فحشا و منکر است.

4- فاصله گرفتن از زمینه های گناه: ترک هم نشینی با دوستانی که باعث می شوند انسان گناه را مزمزه کند، بسیار در ترک گناه نقش دارد. امام سجاد علیه السلام مردم را از همراهی و سخن گفتن و رفاقت با پنج کس نهی فرموده که عبارتند از: دروغگو، گناهکار، بخیل، احمق و کسی که قطع رحم کرده است.

5- زدودن اندیشه ی گناه: تبدیل فکر گناه به ذکر و یاد خداوند و غوطه ور نشدن در افکار شیطانی و تخیّلات نفسانی و گریز از افکار مسموم، حرکت از بیابان گناه به سوی شاهراه پاکی و طهارت است. خواجه عبدالله انصاری می گوید:

الهی! عبدالله را از سه آفت نگاه دار؛ از وساوس شیطانی، از هواهای نفسانی و از غرور نادانی.

6- اشتغال به برنامه ی شبانه روزی

معمولاً در اوقات بیکاری وسوسه های شیطانی به سراغ انسان می آید و او را به فکر گناه و سپس به خود گناه می کشاند. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند:

«به راستی و حقیقت این نفس(انسانی) پیوسته و مرتّب به بدی امر می کند؛ در نتیجه، هر کس آن را به خود واگذارد(و به کاری نگمارد) نفس، او را به سمت گناهان می کشد.»

انسان حتماً باید شبانه روز خود را با برنامه ریزی صحیح و مناسب و متناسب با وضع روحی و جسمی خود پُر کند و هیچ ساعت بیکاری نداشته باشد.

7- روزه گرفتن: یکی از برنامه هایی که بزرگان اخلاق، برای بازداشتن انسان از گناه پیشنهاد کرده اند، روزه گرفتن است. روزه، قوای نفسانی و شهوانی انسان را تضعیف می کند. اگر قوای شهوانی ضعیف شود، فکر گناه هم کم رنگ می شود. امام صادق علیه السلام فرمودند:«هر گاه شکم پُر شود طغیان می کند.»

8- مراقبت بر اعمال روزانه و مشارطه و محاسبه

در ابتدای روز، با خدای متعال شرط کنیم که مرتکب گناه نشویم و در طول روز، بر اعمال و رفتار خویش مراقبت دائم داشته باشیم و در پایان روز از خویش حساب بکشیم. اگر از عملکرد خویش راضی بودیم، خدای را شکر گوییم و در صورتی که راضی نبودیم، بر خویش سخت بگیریم. بدانیم که همواره در محضر خداوند هستیم و او بر وجود ما احاطه ی کامل دارد و از ظاهر و باطن ما آگاه است.

9- اعمال و عادات نیکو را جایگزین رفتار ناپسند نماییم

حسنات، پاک کننده و محو کننده ی زشتی ها است، در نماز جماعت شرکت نماییم، نماز شب، دعا و استعانت از پروردگار را فراموش نکنیم.

ضمن آن که امیدوار به فضل و عنایت پروردگار خویش هستیم هرگز یأس از آمرزش و بخشش خداوند نداشته باشیم که یأس خود گناه بزرگی است و به فرموده قرآن کریم فقط کافران از رحمت خداوند مأیوس می شوند.

قرآن کریم می فرماید: خوبی ها، سرانجام میدان را بر بدی ها تنگ خواهد کرد و آنها را از بین خواهد برد. پس تا می توانیم صواب بر صواب و نیکی بر نیکی بیفزاییم و بدانیم گناه، انسان را غرق در آتش خواهد کرد و بنا به فرموده امام علی علیه السلام در نامه ای که به عثمان بن حنیف انصاری نوشتند:

«هر کس در لغزشگاه دنیا وارد شد به سر درآمد و آنکه در ژرفای دریای دنیا فرود رفت به در نیامد و آنکه از ریسمانِ(لغزشها و گناهان) رهید توفیق رفیقش گردید.»

یقیناً، گناهان هیمه ها و هیزم های آتشی است که هم زندگی دنیایی و هم حیات اخروی انسان را تباه می کند و سرانجام آتش و عذاب خدا او را خواهد سوزاند که این وعده ی الهی است ضمن آنکه گناه یک شخص، دیگران را هم گرفتار خواهد کرد.

نشریه آموزشی اندیشه بسیج/ شماره20

شخصی به حاتم اصم از عارفان زمان خود گفت: مرا وصیت و سفارشی کن، حاتم گفت:

اگر یار خواهی، خدا را بس!

اگر عبرت خواهی، دنیا را بس!

اگر همراه خواهی کرام الکاتبین را بس!

اگر مونس خواهی، قرآن را بس!

اگر موعظه خواهی، مرگ را بس!

و اگر اینها برای تو اهمیتی ندارد، دوزخ تو را بس!

به بزرگمهر حکیم گفتند: چه چیز است که اگر خداوند تعالی به بنده دهد، بهتر از آن نباشد؟

گفت: خرد. گفتند: اگر نباشد؟ گفت: ادبی که انسان آموخته باشد.

گفتند: اگر نباشد؟ گفت: خوی خوش که با مردم به خُلق خوش رفتار نماید.

گفتند: اگر نباشد؟ گفت: خاموشی که پوشنده عیب هاست.

گفتند: اگر نباشد؟ گفت: مرگ که او را از زمین بردارد زیرا هر کس که به این خصلت های پسندیده و اخلاق نیکو آراسته نباشد، برای او مرگ بهتر از زندگی است.

حُرّ امام خمینی(ره)

شاهرخ ، کسی که در سی و یک سال عمر خود، زندگی عجیبی را رقم زد. از همان دوران کودکی با آن جثه درشت و قوی خود، نشان داد که خُلق و خوی پهلوانان را دارد.

شاهرخ هیچ گاه زیر بار حرف زور و ناحق نمی رفت. دشمن ظالم و یار مظلوم بود. دوازده سالگی طعم تلخ یتیمی را چشید. از آن پس با سختی روزگار را سپری کرد. در جوانی به سراغ کُشتی رفت. سنگین وزن کُشتی می گرفت. چه خوب پله های ترقی را یکی پس از دیگری طی می کرد. قهرمان جوانان، نایب قهرمان بزرگسالان، دعوت به اردوی تیم ملی کُشتی فرنگی، همراهی تیم المپیک ایران و… اما اینها همه ی ماجرا نبود. قدرت بدنی، شجاعت، نبود راهنما، رفقای نااهل و… همه دست به دست هم داد. انسانی به وجود آمد که کسی جلودارش نبود. هر شب کاباره، دعوا، چاقوکشی و…  . پدر نداشت. از کسی هم حساب نمی برد. مادر پیرش هم کاری نمی توانست بکند الّا دعا! اشک می ریخت و برای فرزندش دعا می کرد. خدایا پسرم را ببخش، عاقبت به خیرش کن. خدایا پسرم را از سربازان امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار بده. دیگران به او می خندیدند. اما او می دانست که سلاح مؤمن دعاست. کاری نمی توانست بکند الّا دعا. همیشه می گفت: خدایا فرزندم را به تو سپردم. خدایا همه چیز به دست توست. هدایت به وسیله توست. پسرم را نجات بده!

زندگی شاهرخ در غفلت و گمراهی ادامه داشت. تا اینکه دعاهای مادر پیرش اثر کرد. مسیحا نفسی آمد و از انفاس خوش او مسیر زندگی شاهرخ تغییر کرد.

بهمن57 بود. شب و روز می گفت: فقط امام، فقط خمینی(ره). وقتی در تلویزیون صحبت های حضرت امام پخش می شد، با احترام می نشست. اشک می ریخت و با دل و جان گوش می کرد. می گفت: عظمت را اگر خدا بخواهد، می شود، خمینی با یک عبا و عمامه آمد. عظمت پوشالی شاه را از بین بُرد.

همیشه می گفت: هر چه امام بگوید همان است. حرف امام برای او فصل الخطاب بود. برای همین، روی سینه اش خالکوبی کرده بود که: فدایت شوم خمینی.

شهادت

ساعت نه صبح بود. تانکهای دشمن مرتب شلیک می کردند و جلو می آمدند. از سنگر کناری ما یکی از بچه ها بلند شد و اولین گلوله آرپی جی را شلیک کرد. گلوله از کنار تانک رد شد. بلافاصله تانک دشمن شلیک کرد و سنگر را منهدم کرد. تانکهایی که از رو برو می آمدند بسیار نزدیک شده بودند. شاهرخ هم اولین گلوله را شلیک کرد. بلافاصله جای خودمان را عوض کردیم. آنها بی امان شلیک می کردند. شاهرخ گلوله دوم را زد. گلوله به تانک اصابت کرد و با صدای مهیبی تانک منفجر شد. تیربار روی تانکها مرتب شلیک می کردند. ما هنوز در کنار نفربر در درون خاکریز بودیم. فاصله تانکها با ما کمتر از صد متر بود. شاهرخ پرسید: نارنجک داری؟ گفتم: آره چطور مگه! گفت: نفربر رو منفجر کن. نباید دست عراقیا بیفته. بعد گفت: تو اون سنگر، گلوله آرپی جی هست برو بیار. بعد هم آماده شلیک آخرین گلوله شد. شاهرخ از جا بلند شد و روی خاکریز رفت. من هم دویدم و دو تا گلوله آرپی جی پیدا کردم. هنوز گلوله آخر را شلیک نکرده بود که صدائی شنیدم! یکدفعه به سمت شاهرخ برگشتم. چیزی که می دیدم باور کردنی نبود. گلوله ها را انداختم و دویدم. شاهرخ آرام و آسوده بر دامنه خاکریز افتاده بود. گوئی سالهاست که به خواب رفته. بر روی سینه اش حفره ای ایجاد شده بود. خون با شدت از آن جا بیرون می زد! گلوله تیربار تانک دقیقاً به سینه اش اصابت کرده بود، رنگ از چهره ام پریده بود. مات و مبهوت نگاهش می کردم. زبانم بند آمده بود. کنارش نشستم. داد می زدم و صدایش می کردم اما هیچ عکس العملی نشان نمی داد. و از آن پس من از او جدا شدم.

گنجینه صالحین/ شماره6

تأثیر فرهنگ عاشورا بر حفظ و تداوم انقلاب اسلامی

فرهنگ عاشورا نه تنها عامل زمینه ساز پیروزی انقلاب اسلامی در مراحل مختلف بود، بلکه همین فرهنگ، عامل اساسی حفظ و تداوم انقلاب اسلامی نیز محسوب می گردد.

اگر انقلاب اسلامیبخواهد بر مبنای آن فرهنگی که شکل گرفته، تداوم یابد؛ باید توجّه ویژه ای به آن فرهنگ داشته باشد: روحیه شهادت طلبی، آزادگی، عزّت نفس، مبارزه با ظلم و ستمگری، مخالفت با تخطّی از احکام اسلام و… در عرصه های مختلف سیاست خارجی و روابط با دیگر کشورها و نیز عرصه سیاست داخلی؛ از سیاست گذاری در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و غیره گرفته تا بخش های اجرایی و…

همه باید پایبند به آموزه های نهضت امام حسین علیه السلام و فرهنگ عاشوراباشند. اگر انقلاب اسلامی توانسته است از کلیه توطئه ها سربلند بیرون آید؛ اگر جنگ تحمیلی هشت ساله-که از سوی تمامی قدرت های جهانی پشتیبانی می شد- نتوانست این انقلاب مردمی و اسلامی را از پای درآورد؛ اگر تهدیدهای دشمنان اسلام، امپریالیسم تبلیغاتی پیرامون موضوع هسته ای کوچک ترین خللی در عزم و اراده نظام اسلامی وارد نکرد، همه و همه به دلیل همان فرهنگ عاشورایی ملت ایراناست.

امام خمینی(ره) در این زمینه می فرمایند:«این محرّم را زنده نگه دارید. ما هر چه داریم از این محرّم است. از این قتل سیدالشهدا علیه السلام است و شهادت او است. ما باید به عمق این شهادت و تأثیر این شهادت در عالم برسیم و توجه کنیم که تأثیر او امروز هم هست. اگر این مجالس وعظ و خطابه و عزاداری و اجتماعات سوگواری نبود، کشور ما پیروز نمی شد.»

ایشان در جای دیگر می فرمایند:«فداکاری حضرت سیدالشهدا علیه السلام است که اسلام را برای ما زنده نگه داشته است… باید بدانید که اگر بخواهید نهضت شما محفوظ بماند، باید این نهضت ها را حفظ کنید.»

قیام عاشوراو پیامدهای آن، مؤثرترین و ماندگارترین رخدادی است که منشأ تحولاتی بنیادین در تاریخ اسلام گردیده است. آثار و نتایج این قیام منحصر به زمان وقوع حادثه و سالهای نزدیک به آن نیست. ریخته شدن خون پاک سبط پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام و اصحاب باوفایش در روز دهم محرم سال 61هجری در یکی از بی نظیرترین صحنه های دردناک تاریخ بشریت، چنان جریانی نیرومند در مسیر تحولات تاریخ جهان اسلام پدید آورد که آثار عمیق، گسترده و ماندگار و تحوّل زای آن از “روز واقعه” تاکنون-که بیش از 14 قرن می گذرد- همچنان پابرجاست و نه تنها گذر زمان بر ابعاد و پیامدهای آن سایه فراموشی نیافکنده، بلکه تأثیر واقعه عاشورابر حیات بخشی مهم و تعیین کننده از امّت اسلام دامنه ای بسیار گسترده تر از گذشته نیز یافته است.

سالار شهیداندر شرایطی قیام خونین خویش علیه دستگاه ستمگرانه یزید را-که بر مسند خلافت اسلامی تکیه زده بود- بر پا کرد که مدعیان خلافت و جانشینی پیامبر اکرم، در خاندان بنی امیه سیر شتابان بازگشت به عصر جاهلیت و اشرافیت و هدم ارزشهای اسلامی را تا حد تکذیب اساس وحی و رسالت توسعه داده بودند و تحریف و دگرگونی در مبانی ارزشی اسلام، دین خدا را در معرض زوال قرار داده بودند. نخستین و مهمترین دست آورد قیام امام حسین علیه السلام جداسازی حق از باطل و ترسیم دوباره سیمای اسلام ناب و افشای ماهیت مدعیان خلافت بود. بدین ترتیب خون سالار شهیدان، اسلام راستین را بیمه کرد و نهضت عاشورا مرز تشخیص حقیقت اسلام از چهره تحریف شده آن گردید.

به طور کلی و در یک ارزیابی منصفانه تاریخی باید گفت: حفظ اسلام انقلابی و راستین و حفظ ارزشهای دینی و استمرار نهضت های اصلاح طلبانه در تاریخ اسلام، و همچنین حیات ملت انقلابی شیعه مرهون قیام عاشوراست.

سالار شهیدان با قیام و نهضتی که در تاریخ برپا نمود و با مکتبی که به عنوان مظهر عزت و کرامت انسانیآفرید، انسان ها را به عزت حقیقی که همان ذلت در برابر رب و سازش ناپذیری در برابر غیر رب بود، رهنمون ساخت.

مکتب انقلاب اسلامی و منطق امام خمینی(ره)، مکتب و منطق عاشورای حسینی است و کسانی که در صحت و اصالت و پیروزمندی این منطق تردید دارند و علیرغم آن همه آیات و نشانه های آشکار، اعجاز این منطق را نمی فهمند و پیروزی های انقلاب اسلامیرا به عواملی موهوم می سپارند و در مواجهه دین با دشمنانِ مقتدر آن، مقهور قدرت و سلطه آنان گردیده و از تساهل و مدارا و دست کشیدن از آرمان ها و ارزش ها، و از لزوم همگرایی اجتناب ناپذیر با جریان ضدارزشی حاکم بر جهان، و کوتاه آمدن در قضیه انرژی هسته ای، آرمان ملت فلسطین، کنار نهادن اندیشه مبارزه با آمریکا سخن می رانند و قلم می زنند، اینان را در جمع پیروان امام خمینی(ره) جایگاهی نیست.

پس رمز بقای انقلاب اسلامی، ایستادگی بر ارزشها و آرمان هایی است که در منطق عاشورابه شفاف ترین و زلال ترین وجه ممکن متجلی گردیده است. لزوم پایبندی به این منطق و ایمان به شعارهای این مکتب منحصر به عرصه اندیشه و اعتقاد نیست بلکه باید منطق انقلاب امامرا که جز منطق عاشورا نبود، و شعارها و آرمان های امام را که جز شعارها و آرمان های عاشورا نبوده است، در متن عمل و جریان حرکت انقلاب، از مدیریت سیاستگذاری و برنامه ریزی اجرایی و امور توسعه گرفته تا قانونگذاری و قضا و عرصه دیپلماسی کشور و فرهنگ جامعه به عنوان معیارهای انتخاب مدیریت ها و به عنوان اصول راهنمای برنامه ریزی ها و عملکردها در اولویت نخست قرار داد.

بنابراین کسی که عاشورایی نیندیشد و به درس ها و پیام ها و شعارهای عاشورا به دیده تردید بنگرد، نمی تواند خدمتگزاری صادق برای انقلاب عاشورایی امام خمینی(ره)باشد. چرا که این اندیشه عاشورایی بود که انقلاب اسلامی را در سهمگین ترین طوفان های براندازی و توطئه و تجاوز و تهاجم به پیروزی رسانید و حفظ کرد و بارقه هایی از همین عشق و اعتقاد است که در لبنان و فلسطین عرصه را بر مستکبرین تنگ ساخته است.

بنابراین عزت و شرف و استقلال و افتخاراتی که جمهوری اسلامی ایران در جهان به دست آورده نتیجه بازیابی فرهنگ عاشورا و دمیدن روح شهادت و عطر تعالیم عاشورا در جامعه اسلامی است که با تدبیر و مجاهده عبد صالح خدا حضرت امام(ره) و بعد از ایشان خلف صالح اش مقام معظم رهبری(مدظله العالی) پدید آمد. پس بیاییم همچون گذشته پاسداران صدیق ارزشهای انقلاب خونین عاشورا باقی بمانیم.

همان گونه که امام حسین علیه السلاماز آغاز حرکت خویش از مدینه تا روز حماسه عاشورا، همواره به آفت ها و صدماتی که به دین وارد شده بود اشاره فرمودند و هدف از قیام خود را اصلاح این آسیب ها اعلام نمودند پس بر ما، مصلحان و بزرگان دین فرض است، تا مانع از بهره برداری ابزاری کانون های فتنه که هر از چند گاهی به بهانه های مختلف(حوادث پس از انتخابات، روز قدس و حوادث توهین آمیز به امام(ره) در روز دانشجو«در سال1388») فضای جامعه را غبارآلود می کنند گشته و در ایام سوگواری سالار شهیدان، محافل و تکایا را از لوث وجود این جریان های انحرافی پاک نماییم.

ماهنامه سراج بسیجی/ شماره76/ دی ماه1388

پرسش و پاسخ از محضر مقام معظم رهبری مدظله العالی *چرا و چگونه انقلاب ما به وجود آمد؟* قسمت دوم و پایانی

و بالأخره، آنها بی کفایت بودند؛ شما وضع کنونی کشور را مشاهده می کنید. شکی نیست که هر کسی در این کشور می داند-بخصوص شما جوانان- که ما در میدان های علمی دنیا و در میدان صنعت و فنآوری و پیشرفت های علمی و تحقیقات، جزو کشورهایی هستیم که سالها باید تلاش کنیم تا خودمان را به آن نقطه ای که شایسته ماست، برسانیم. این عقب افتادگی، بر اثر پنجاه سال حکومت رژیم بی کفایتی است که نتوانست از ظرفیت عظیم این کشور و از استعداد خروشان این ملت استفاده کند. شما این استعدادِ امروز را نگاه می کنید و می بینید. ببینید جوانان ما در میدانهای مسابقات علمی دنیا، چه بُروز و ظهور و تبرّزی پیدا می کنند! در گذشته، از این استعدادها استفاده نمی شد و به آنها بی اعتنایی می شد. صرفاً در جهت اهداف و خواسته های نامشروع خودشان از آن استفاده می کردند…

چنین حکومتی، سالها بر مردم حکومت کرده بود. وقتی در سال چهل و یک فریاد امام بلند شد، بغض مردم ترکید. مردم در طول دهها سال بغض کرده بودند. بعضی ها به آن وضع عادت کرده بودند، بسیاری هم بغض کرده بودند. حرف امام به دلها نشست… امام بزرگوار ما که در سال چهل و یک به هنگام شروع مبارزات، چندان معروفیتی نداشتند، در خرداد چهل و دو وضع و پایگاهشان در دلهای مردم به آن جایی رسیده بود که حادثه پانزده خرداد چهل و دو در تهران اتّفاق افتاد و هزاران نفر در راه امام جان خودشان را فدا کردند. این بر اثر حقانیت آن فریاد بود.

امام تعالیم اسلام را برای مردم بیان کردند؛ معنای حکومت را بیان کردند؛ معنای انسان را بیان کردند و برای مردم تشریح کردند که چه بر آنها می گذرد و چگونه باید باشند. حقایقی را که اشخاص جرأت نمی کردند بگویند، ایشان به طور صریح-نه به شکل درون گوشی، نه به شکل شبنامه، نه آن طوری که گروهها و احزاب به صورت بسته و سلولهای حزبی و برای کادرهای حزبی بیان می کنند- روان، آسان، در فضا، برای عموم مردم بیان کردند. این بود که مردم پاسخ گفتند.

البته از آن روزی که امام شروع کردند، تا آن روزی که این انقلاب پیروز شد، پانزده سال طول کشید؛ پانزده سال دشوار. شاگردان امام، دوستان امام، دست پروردگان امام، آحاد مردم و افراد روشن بین جامعه، اعماق و روح این پیام را درک کردند، آن را گرفتند و در نقاط مختلف و در محافل مختلف و در قشرهای مختلف، آن را گفتند. گفت و باز گفتِ این سخنان و ایستادگی در راه این سخنان، مشکلات فراوانی ایجاد کرد. هزاران نفر به شهادت رسیدند و تعداد چند برابر اینها زیر شکنجه ها افتادند. دوران خیلی سختی گذشت. بعضی ها در طول این پانزده سال، یک شب با امنیت و راحت به خانه هایشان نرفتند؛ یک روز با اطمینان از این که به آنها آسیب نمی رسد، از خانه هایشان بیرون نیامدند. سختی ها گذشت و امام در تمام این دوران، مرشدانه، حکیمانه و شجاعانه رهبری می کردند و بالأخره در یکی، دو سال آخر، این امواج خروشان مردمی به وجود آمد. هر جا که آحاد مردم با انگیزه دینی، با انگیزه خدایی و بدون چشمداشت مادّی وارد میدان شوند، هیچ قدرتی نمی تواند در مقابلشان ایستادگی کند. همان طور که امام فرمودند، آنها با همه آن ساز و برگشان، در مقابل ملت دست خالی ما نتوانستند بایستند؛ لذا این انقلاب به وجود آمد و پیروز شد.

بیانات در جلسه پرسش و پاسخ با جوانان1377/11/13