وَ قالَ عَلَيْهِ السّلامُ، وَ قَدْ عَزَّى الاَْشْعَثَ بْنَ قَيْس عَنِ ابْن لَهُ:

و آن حضرت، اشعث را به خاطر مرگ فرزندش اين گونه تسليت داد:

يا اَشْعَثُ، اِنْ تَحْزَنْ عَلَى ابْنِكَ فَقَدِ اسْتَحَقَّتْ مِنْكَ ذلِكَ

اى اشعث، اگر بر فرزندت غمگينى سزاوارى كه اين لازمه

الرَّحِمُ، وَ اِنْ تَصْبِرْ فَفِى اللّهِ مِنْ كُلِّ مُصيبَة خَلَفٌ.

خويشاوندى است، و اگر صبر كنى خدا را در هر مصيبتى پاداشى است.

يا اَشْعَثُ، اِنْ صَبَرْتَ جَرى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ اَنْتَ مأْجُورٌ،

اى اشعث، اگر صبر كنى تقدير الهى بر تو جارى شده و اجر خواهى برد،

وَ اِنْ جَزِعْتَ جَرى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ اَنْتَ مَأْزُورٌ. يا اَشْعَثُ،

و اگر بى تابى كنى تقدير الهى بر توجارى شده و گناهكار خواهى شد. اى اشعث،

ابْنُكَ سَرَّكَ وَ هُوَ بَلاءٌ وَ فِتْنَةٌ، وَ حَزنَكَ

فرزندت تو را خوشحال كرددرحالى كه براى توامتحان وآزمايش بود، وغمگينت ساخت

وَ هُوَ ثَوابٌ وَ رَحْمَةٌ.

در حالى كه براى تو ثواب و رحمت است.