وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْعَيْنُ وِكاءُ السَّهِ.

و آن حضرت فرمود: ديده سربند نشمينگاه است.

[ وَ هذِهِ مِنْ الاِْستِعاراتِ الْعَجيبَةِ، كَاَنَّهُ شَبَّهَ السَّهَ بِالْوِعاءِ وَالْعَيْنَ

اين سخن از كنايات شگفت آور است، انگار امام نشمينگاه را به

مَشك و چشم

بِالْوِكاءِ، فَاِذا اُطْلِقَ الْوِكاءُ لَمْ يَنْضَبِطِ الْوِعاءُ.

را به بند تشبيه نموده، چون بند را رها كنند مشك نمى تواند آنچه

را در آن است نگاه دارد.

وَ هذَا الْقَوْلُ فِى الاَْشْهَرِ الاَْظْهَرِ مِنْ كَلامِ النَّبِىِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ،

مشهورتر و ظاهرتر اين است كه اين قطعه از سخنان رسول خدا

صلّى اللّه عليه وآله است،

وَ قَدْ رَواهُ قَوْمٌ لاَِميرِالْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِ السَّلامُ. وَ ذَكَرَ ذلِكَ الْمُبَرَّدُ فى كِتابِ

و عده اى آن را از اميرالمؤمنين عليه السّلام روايت كرده اند. و اين سخن

را مبرّد در كتاب

«الْمُقْتَضَبِ» فى بابِ اللَّفْظِ بِالْحُرُوفِ، وَ قَدْ تَكَلَّمْنا عَلى هذِهِ الاِْسْتِعارَةِ

«المُقْتَضَب» در باب لفظ به حروف ذكر نموده، و ما در رابطه با اين كنايه

فى كِتابِنَا الْمَوْسُومِ بِمَجازاتِ الاْثارِ النَّبَوِيَّةِ.]

در كتاب خود كه به مجازات آثار نبويه ناميده شده سخن گفته ايم.