133

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

در عظمت خداوند، قرآن، پيامبر و در رابطه با دنيا

وَ انْقادَتْ لَهُ الدُّنْيا وَالاْخِرَةُ بِاَزِمَّتِها، وَ قَذَفَتْ اِلَيْهِ السَّمواتُ

دنيا و آخرت با مهارهاى خود فرمانبردار اويند، و آسمانها

وَالاَْرَضُونَ مَقاليدَها، وَ سَجَدَتْ لَهُ بِالْغُدُوِّ وَ الاْصالِ الاَْشْجارُ

و زمينها كليد خود را تسليم او كنند، درختان سرسبز در صبح و شام براى او

النّاضِرَةُ، وَ قَدَحَتْ لَهُ مِنْ قُضْبانِهَا النّيرانُ الْمُضيئَةُ، وَ آتَتْ اُكُلَها

سجده آرند، و از شاخه هاى خرّم خود براى او آتش روشن افروزند، و به فرمان او

بِكَلِماتِهِ الثِّمارُ الْيانِعَةُ.

ميوه هاى رسيده و قابل خوردن آورند.

مِنْـها

از اين خطبه است

وَ كِتابُ اللّهِ بَيْنَ اَظْهُرِكُمْ، ناطِقٌ لايَعْيى لِسانُهُ، وَ بَيْتٌ لا تُهْدَمُ

كتاب خدا بين شماست، گوينده اى است كه زبانش خسته نمى شود، و خانه اى است كه پايه هايش

اَرْكانُهُ، وَ عِزٌّ لا تُهْزَمُ اَعْوانُهُ.

خراب نمى گردد، و مايه عزتى است كه يارانش دچار شكست نمى شوند.

وَ مِنْـها

و از اين خطبه است

اَرْسَلَهُ عَلى حينِ فَتْرَة مِنَ الرُّسُلِ، وَ تَنازُع مِنَ الاَْلْسُنِ، فَقَفّى بِهِ

او را در زمانى فرستاد كه خالى از انبيا بود، و در ميان عقايد مختلف نزاع بود، آن حضرت را از پى

الرُّسُلَ، وَ خَتَمَ بِهِ الْوَحْىَ، فَجاهَدَ فِى اللّهِ الْمُدْبِرينَ عَنْهُ،

همه پيامبران آورد، و وحى را به او ختم نمود، پس او در راه خدا با آنان كه از حق رويگردان شده

وَ الْـعــادِلـيـنَ بِــهِ.

و براى او همتا و شريك قرار داده بودند جهاد كرد.

وَ مِنْـها

و از اين خطبه است

وَ اِنَّمَا الدُّنْيا مُنْتَهى بَصَرِ الاَْعْمى، لايُبْصِرُ مِمّا وَراءَها شَيْئاً.

دنيا آخرين مرز ديد كوردل است، كه هيچ چيزى را در وراى آن نمى بيند.

وَالْبَصيرُ يَنْفُذُها بَصَرُهُ، وَ يَعْلَمُ اَنَّ الدَّارَ وَراءَها. فَالْبَصيرُ مِنْها

و بينا ديده اش را از دنيا نفوذ مى دهد، و مى داند كه از پى آن خانه آخرت است. پس بينا از دنيا به آخرت

شاخِصٌ، وَ الاَْعْمى اِلَيْها شاخِصٌ. وَ الْبَصيرُ مِنْها مُتَزَوِّدٌ،

سفر مى كند، و كوردل به سوى دنيا سفر مى نمايد. بينا از دنيا توشه برمى گيرد،

وَ الاَْعْمى لَها مُتَزَوِّدٌ.

و كوردل براى آن تهيه توشه مى بيند.

وَ مِنْها

و از اين خطبه است

وَاعْلَمُوا اَنَّهُ لَيْسَ مِنْ شَىْء اِلاّ وَ يَكادُ صاحِبُهُ اَنْ يَشْبَعَ مِنْهُ

بدانيد چيزى در دنيا نيست مگر اينكه دارنده اش از آن سير و خسته

وَ يَمَلَّهُ اِلاَّ الْحَياةَ، فَاِنَّهُ لايَجِدُ لَهُ فِى الْمَوْتِ راحَةً. وَ اِنَّما ذلِكَ

مى شود بجز زندگى، زيرا زنده راحتى را در مرگ نمى بيند. اين حقيقت

بِمَنْزِلَةِ الْحِكْمَةِ الَّتى هِىَ حَياةٌ لِلْقَلْبِ الْمَيِّتِ، وَ بَصَرٌ لِلْعَيْنِ

به منزله حكمتى است كه عامل حيات قلب مرده، و بينايى چشم

الْعَمْياءِ، وَ سَمْعٌ لِلاُْذُنِ الصَّمّاءِ، وَ رِىٌّ لِلظَّمْآنِ، وَ فيها الْغِنى كُلُّهُ

كور، و شنوايى گوش ناشنوا، و آبى گوارا براى تشنه است، و در اين همه بى نيازى

وَالسَّلامَةُ. كِتابُ اللّهِ تُبْصِرُونَ بِهِ، وَ تَنْطِقُونَ بِهِ، وَ تَسْمَعُونَ بِهِ،

و سلامت است. كتاب خداست كه به آن مى بينيد، و به آن مى گوييد، و به آن مى شنويد،

وَ يَنْطِقُ بَعْضُهُ بِبَعْض، وَ يَشْهَدُ بَعْضُهُ عَلى بَعْض، وَ لا يَخْتَلِفُ فِى

بعضى از آيات تفسير بعض ديگر، و برخى گواه برخى ديگر است، آياتش درباره خدا اختلاف

اللّهِ، وَ لا يُخالِفُ بِصاحِبِهِ عَنِ اللّهِ.

ندارد، و همدم خود را از خدا منحرف نكند.

قَدِ اصْطَلَحْتُمْ عَلَى الْغِلِّ فيما بَيْنَكُمْ، وَ نَبَتَ الْمَرْعى عَلى

شما بر حقد و كينه بين خود اتفاق كرده ايد، در مزبله وجودتان گياه سبز

دِمَنِكُمْ، وَ تَصافَيْتُمْ عَلى حُبِّ الاْمالِ، وَ تَعادَيْتُمْ فى كَسْبِ

روييده، در دوستى آرزوها با هم يكدل شده ايد، و در ربودن اموال با هم

الاَْمْوالِ. لَقَدِ اسْتَهامَ بِكُمُ الْخَبيثُ، وَ تاهَ بِكُمُ الْغَرُورُ،

دشمن شديد. شيطان پليد شما را سرگردان نموده، و آن فريبكار شما را به گمراهى انداخته است،

وَ اللّهُ الْمُسْتَعانُ عَلى نَفْسى وَ اَنْفُسِكُمْ.

و خداست كه بايد درباره خود و شما از او يارى جويم.