يكي از مباحثه مهم خانواده از ديدگاه كارشناسان تربيتي، عنوان گذاري و تقسيم بندي خانواده ها بر اساس اهداف، روش ها و روابط حاكم بر اعضاء خانواده است كه برخي از خانواده ها بر اين اساس مستبد، دموكرات، افراطي، غافل، آشفته، بالنده و كامل و معتدل نامگذاري و دسته بندي مي شوند. براي مثال خانواده دموكرات، خانواده اي است كه افراد آن احساس آزادي بيش از حد و بيشتر به بيرون از خانه تعلق دارند تا درون  و يا خانواده غافل، خانواده اي است كه والدين در آن به خود يا فرزندان، خدا و امام زمان( عج) و يا همه توجهي ندارند.

خانواده مهدوي، خانواده آرماني و معنوي است كه علاوه برداشتن همه ارزش هاي انساني و اخلاقي و نقاط مثبت خانواده هاي ياد شده و پرهيز و اجتناب از نقاط منفي آنها به طور ويژه توجه به دو موضوع خدا محوري و امام محوري دارد چنان كه خانه و خانواده رنگ و بوي توجه، عشق، عرفان و اطاعات از خدا و امام زمان(عج) مي دهد.

منظور از خانواده ي مهدوي، خانواده اي است كه روابط اعضاء بر اساس انديشه ديني و ولايت محوري تنظيم شده و در آن تلاش مي شود، در محيطي كوچك، روابط بر اساس ضوابط ديني همچون عدالت و تقوي تنظيم شود.

خانواده مهدوي يعني خانواده اي عارف، عاشق و مطيع امام زمان(عج) است.

خانواده ي مهدوي، خانواده اي با سبك زندگي نبوي، علوي، فاطمي، حسني، حسيني، سجادي، باقري، صادقي، موسوي، رضوي، جوادي، هادوي، عسكري و مهدوي است كه در آن مي توان نمونه اي كوچك از حكومت امام زمان(عج) را مشاهده كرد.

خانواده مهدوي احساس يتيمي را دارد كه از پدر خويش دور مانده و روز و شب خود را با ياد و داغ فراق امام زمان( عج) سپري مي كند.

در خانواده مهدوي ، معنويت حرف اول را مي زند و افراد مقيد به امانتداري، ادب، نماز اول وقت سحر خيزي و تلاوت اند و حداقل روزي يك سلام صميمي به امام زمانشان مي دهند.

نويسنده: م. رستمي نژاد