جایگاه خوشبینی و بد بینی در جامعه 1
وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: اِذَا اسْتَوْلَى الصَّلاحُ عَلَى الزَّمانِ وَ اَهْلِهِ
و آن حضرت فرمود: چون صلاح و نيكى بر مردم زمان غالب گردد
ثُمَّ اَساءَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُل لَمْ تَظْهَرْ مِنْهُ خَزْيَةٌ فَقَدْ ظَلَمَ.
اگر كسى به كسى كه از او رسوايى اى ظاهر نشده گمان بد برد قطعاً ستم نموده.
وَ اِذَا اسْتَوْلَى الْفَسادُ عَلَى الزَّمانِ و اَهْلِهِ فَاَحْسَنَ رَجُلٌ
و اگر بر مردم زمان فساد غالب شود و كسى به كسى
الظَّنَّ بِرَجُل فَقَدْ غَرَّرَ.
گمان خوب بـرد خود را گول زده.