جایگاه خوش بینی و بد بینی در جامعه
هر گاه نیکو کاری بر روزگار و مردم آن غالب آید ،
اگر کسی به دیگری گمان بد برد.
در حالی که از عمل زشتی آشکار نشده ،
ستمکار است ،
و اگر بدی بر زمانه و مردم آن غالب شود ،
و کسی به دیگری خوش گمان باشد ،
خود را فریب داد.
نهج البلاغه