اهمیت یاد مرگ در کلام معصومین علیهم السلام
قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم: «اَفضَلُ العِبادَهِ ذِکرُ المَوتِ وَ اَفضَلُ التَّفَکُّرِ ذِکرُ المَوتِ؛ برترین عبادت یاد مرگ است و برترین تفکّر یاد مرگ است.»
قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم: قیلَ یا رسولَ الله هَل یُحشَرُ مَعَ الشُّهَداءِ اَحَدٌ. قالَ نَعَم مَن یَذکُرُ المَوتَ بَینَ الیَومِ وَ اللَّیلَهِ عِشرِینَ مَرَّهً؛ به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم عرض کردند: آیا کسی با شهدا محشور خواهد شد؟ فرمود: بلی، کسی که در شبانه روز بیست مرتبه مرگ را یاد کند.
قال علیٌ علیه السلام: ما اَنزَلَ المَوتَ حَقَّ مَنزِلَتِهِ مَن عَدَّ غَداً مِن اَجَلِهِ؛ کسی که فردا را از زندگی خود بشمارد، حق مرگ را چنان که در خور آن است رعایت نکرده است.
در مورد حالات امام حسن مجتبی علیه السلام نقل شده است که:«اِذا ذَکَرَ المَوتَ بَکَی وَ اِذا ذَکَرَ القَبرَ بَکَی وَ اِذا ذَکَرَ البَعثَ وَ النُّشُورَ بَکَی وَ اِذا ذَکَرَ المَمَرَّ عَلَی الصِّراطِ بَکَی وَ اِذا ذَکَرَ العَرضَ عَلَی اللهِ ذِکرُهُ شَهَقَ شَهقَهً یُغشَی عَلَیهِ مِنها؛ وقتی یاد مرگ می کرد، می گریست. و چون یاد قبر می کرد، می گریست. و چون از{قیامت و} بعث و نشور یاد می کرد، می گریست. و چون متذکّر عبور از صراط می شد، می گریست. و هر گاه به یاد توقف در پیشگاه خدای تعالی{در محشر} می افتاد، فریادی می زد و بی هوش{روی زمین} می افتاد.»