امام صادق علیه السلام می فرماید: در شگفتم برای کسی که از چهار چیز بیمناک است چگونه به پناه چهار چیز نمی رود: در شگفتم برای کسی که خوف دارد و می ترسد، چگونه به گفتار خداوند پناه نمی برد{و این ذکر را نمی گوید}:

* حَسبُنَا اللهُ وَ نِعمَ الوَکیلَ

چه آنکه من شنیدم که خدای جل جلاله به دنبال آن{ذکر}، می فرماید: فَانقَلَبُوا بِنِعمَهٍ مِنَ اللهِ وَ فَضلٍ لَم یَمسَسهُم سُوءٌ.

 و در گفتم برای کسی که دچار غم و اندوه شده، چگونه به گفتار خدای عز و جل پناه نمی آورد{و این ذکر را نمی گوید}:

* لا اِلهَ اِلا اَنتَ سُبحانَکَ اِنِّی کُنتُ مِنَ الظَّالِمینَ

چه آنکه من شنیدم که خدای عز و جل به دنبال آن{ذکر}، می فرماید: فَاستَجَبنا لَهُ وَ نَجَّیناهُ مِنَ الغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنجِی المُؤمِنینَ؛

و در شگفتم نسبت به کسی که مورد مکر قرار گرفته چگونه به فرموده ی خداوند پناه نمی آورد{و این ذکر را نمی گوید}:

* وَ اُفَوِّضُ اَمرِی اِلَی اللهِ اِنَّ اللهَ بَصیرٌ بِالعِبادِ

زیرا من شنیدم خدای جل و تقدس، در دنبال آن{ذکر}، می فرماید: فَوَقیهُ اللهُ سَیِّآتِ مَا مَکَرُوا؛

و در شگفتم در مورد کسی که دنیا و زینت آن را می خواهد چگونه به فرموده ی خداوند تبارک و تعالی پناه نمی آورد{و این ذکر را نمی گوید}:

* ما شَاءَ اللهُ و لا قُوَّهَ اِلّا بِاللهِِ؛

زیرا من شنیدم که خداوند عز اسمه به دنبال آن{ذکر}، می فرماید: اِن تَرَنِ اَنَا اَقَلَّ مِنکَ مالاً وَ وَلَداً فَعَسَی رَبِّی اَن یُؤتِیَنِ خَیراً مِن جَنَّتِکَ.

امید که این اذکار و محتوای ملکوتی آن، همچون رودی جاری در رگ های زندگی ما قرار داشته و بتوانیم آن گونه که امام صادق علیه السلام از پیروان خود می خواهد، زندگی کنیم و آن نیست جز زندگی و مرگ برای خدا که«إِنَّ صَلاتِی وَ نُسُکی وَ مَحیایَ وَ مَماتِی للهِ رَبِّ العالَمینَ» اگر این گونه شدیم، عبور از پیچ و خم های دنیای کنونی آسان خواهد بود؛ زیرا یاد و نام خدا و زندگی برای خدا و در مسیر اهداف انبیای الهی شاه کلید رستگاری و سعادت دنیا و آخرت است.

دو ماهنامه تربیتی اخلاقی خُلُق/ شماره33