ولادت امام زمان علیه السلام از منابع معتبر

با توجه به اهميت فوق العاده ولادت با سعادت مصلح جهاني، صدها تن از علماي برجسته، محدثان وارسته مورخان شايسته و فقيهان، تاريخ دقيق آن لحظه با شکوه را در منابع حديثي، رجالي، تفسيري و تاريخي خود ثبت کرده اند.در این جا به برخي از این منابع که در قرون اوليه غيبت کبري يا در عصر غيبت صغري نوشته شده اشاره مي شود.

1. قديمي ترين منبعي که در آن تاريخ تولد امام زمان ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ ذکر شده، کتاب گران سنگ «اثبات الرجعه» اثر فضل بن شاذان نيشابوري است.
فضل بن شاذان چهار امام معصوم امام رضا، امام جواد، امام هادي و امام حسن عسکري ( عليهم السلام )را درک کرد، و از آن ها حديث نقل کرده است. وی در ربيع الاول سال 260 هجري قمری، اندکي قبل از شهادت امام حسن عسکري(ع) ديده از جهان فرو بسته است.
وي در کتاب «اثبات الرجعه» تاريخ دقيق ميلاد مسعود قبله موعود را با يک واسطه از امام حسن عسکري ( عليه السلام )روايت کرده که متن و ترجمه حديث ذکر مي شود: فضل بن شاذان از محمد بن علي بن حمزه از امام حسن عسکري ( عليه السلام ) روايت مي کند که فرمود:
قد ولد ولي الله و حجته علي عباده و خليفتي من بعدي، مختونا ليله النصف من شعبان سنه خمس و خمسين و مأتين، عند طلوع الفجر و کان اول من غسله رضوان خازن الجنان، مع جمع من الملائکه المقربين بمائ الکوثر و السلسبيل، ثم غسلته عمتي حکيمه بنت محمد بن علي الرضا (عليهم السلام) .
ولي خدا و حجت خدا بر بندگان و جانشين من بعد از من، در شب نيمه شعبان، سال 255، به هنگام طلوع فجر به صورت ختنه شده، ديده به جهان گشود.نخستين کسي که او را غسل داد «رضوان» خازن بهشت بود، که با گروهي از فرشتگان مقرب با آب کوثر و سلسبيل او را شست و شو داد، سپس عمه ام «حکيمه» دختر امام جواد ( عليه السلام ) او را شست و شو داد.[1]

2. ابو جعفر محمد بن يعقوب کليني، متوفاي 329 هجري قمري، در کتاب شريف اصول کافي آورده است که «حضرت صاحب ـ عليه السلام ـ در نيمه شعبان سال 255 متولد شده است. اين توقيع از ناحيه امام ابي محمد عسگري ( عليه السلام ) بيرون آمده که: اين است سزاي آن کسي که به خدا افترا بندد درباره دوستان او، او گمان مي کرد مرا مي کشد و من فرزندي ندارم، چگونه ديدي توانائي خدا را؟ و براي او فرزندي متولد شد که او را (م ح م د) ناميد»[2]

3. ابو جعفر محمد بن علي بن حسين بن بابويه معروف به صدوق، متوفاي 381 هجري قمري، نويسنده کتاب «کمال الدين و تمام النعمه» که با دعاي امام مهدی(ع) به دنيا آمده و با دستور آن حضرت اين کتاب را نوشته است در باب 42 با عنوان «روايات ميلاد قائم( عليه السلام ) پانزده حديث درباره تولد آن حضرت اورده است. از جمله:
«صاحب الزمان (علیه السلام) در نيمه شعبان سال 255هجری قمری متولد گرديد.»[3]

4. ابو عبدالله محمد بن محمد بن النعمان معروف به مفيد، متوفاي 413 هجري قمري، که مرجع تقليد شيعيان اماميه بود از امتيازات و فضائل خاصه شيخ مفيد توقيعات آن حضرت به وي مي باشد.
در مورد ميلاد آن حضرت مي گويد:
«حضرت ولي عصر ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ در نيمه شعبان سال 255 هجري قمری متولد شد.»[4]

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. عصر ظهور،نويسنده:علی کوراني.
2. روزگار رهايي، نويسنده:کامل سليماني. (ترجمه مهدي پور)

………………………………………………………………….

[1]. محمد باقر مجلسي، بحار الانوار، ج51، ص 24 و حر عاملي، اثبات الهداه، قم، 1399، ج3، ص 570.
[2]. کليني، اصول کافي، ترجمه: محمد باقر کمره اي، انتشارات اسوه، دوم، 1372،ج3 ص 519، باب ولادت حضرت صاحب ـ عليه السلام ـ .
[3]. صدوق، کمال الدين و تمام النعمه، تحقيق و تصحيح: علي اکبر غفاري، ترجمه منصور پهلوان، قم: دارالحديث، دوم، 1382،ج2، ص 155.
[4]. شيخ مفيد، الارشاد، ترجمه شيخ محمد باقر ساعدي، تهران، کتاب فروشي اسلاميه، سوم، 1376، باب 37، ص 672.
مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات حوزه علمیه قم