حضرت زهرا سلام الله علیها و اهتمام به امور نیازمندان
فاطمه(س) توجه به امور مسلمین و رفع نیازمندی های آنان را به عنوان اصلی برای خود در زندگی قرار داد. او از پیامبر(ص) فرا گرفته بود:«مَن اَصبَحَ لایَهتَمُّ بِأمُورِ المُسلِمینَ فلیسَ بمسلم؛ هر کس صبح کند در حالی که توجهی به مشکلات مسلمانان ندارد، مسلمان نیست». ایثار و انفاق او برای رفع نیازهای مادی مسلمین در حد والایی بوده تا جایی که در زندگی چنان به خود تنگ می گرفت که رسول خدا(ص) را به شگفتی وامی داشت. در روایتی نقل شده که وقتی پیامبر(ص) بر او و فرزندانش وارد شد و بی رمقی ناشی از گرسنگی شان را دید فریاد زد:«واغوثاه، اهل بیت محمّد یموتون جوعاً». از آنجا که حضرت به تمام ابعاد انسانی و نیازهای فطری بشر توجه داشته اند و بر اساس آن فعالیت های اجتماعی خویش را جهت می بخشیدند، هر گاه کوچک ترین فرصتی برای انجام هر نوع خدمت اجتماعی و انسانی به دست می آورد، با شوق فراوان و احساس مسئولیت بدان اقدام می نمود. نمونه هایی از توجه فاطمه(س) به رفع نیازهای مسلمین را در موقوفات آن حضرت می توان مشاهده کرد.
وقفیات فاطمه(س):
حضرت فاطمه(س) دارای هفت بوستان بودند که از پیامبر(ص) به ایشان رسیده بود و تمامی آنها را در راه خدا وقف کردند و نظارت و سرپرستی آنها را به ترتیب به همسر و فرزندان خود و بعد از آنها به بزرگترین فرزندان امام حسین(ع) واگذار نمودند. این بوستان ها را یکی از دانشمندان یهود بنی نظیر به نام«مخیرق» به پیامبر(ص) بخشیده بود. او پس از شناخت اسلام به پیامبر(ص) ایمان آورد و در جنگ احد به شهادت رسید. فاطمه(س) حتی در وصیتش از علی(ع) می خواهد که مقداری از اموالش را به هر یک از همسران پیامبر(ص) و زنان بنی هاشم ببخشد.

فرازی از مناجاه التائبین(خمس عشره):
إِلهی إِن کانَ قَبُحَ الذَّنبُ مِن عَبدِکَ، فَلیَحسُنِ العَفوُ مِن عِندِکَ، إِلهی ما أَنا بِأَوَّلِ مَن عَصاکَ فَتُبتَ عَلَیهِ، وَ تَعَرَّضَ لِمَعروفِکَ فَجُدتَ عَلَیهِ، یا مُجیبَ المُضطَرِّ، یا کاشِفَ الضُّرِّ، یا عَظیمَ البِرِّ، یا عَلیماً بِما فِی السِّرِّ، یا جَمیلَ السِّتر.
خدای من! اگر گناه از بنده ات زشت است، عفو که از سوی تو زیباست. معبودم! من اولین عصیان گر تو نیستم که بر او بخشیدی و در سایه ی ابر احسانت بر او باریدی. ای دریابنده ی درماندگان! ای غمزدا! ای بزرگ احسان! ای دانای اسرار نهان و ای زیبا پرده پوش!

امام خامنه ای(مدظله العالی):
من خاطرات خوبی از جنگ دارم. این خاطرات به چند دسته تقسیم می شود: یک دسته مربوط به پیروزی ها و پیشرفت های ماست. در آن لحظاتی که ما پیشرفتی داشتیم و نیروهای ما، دشمن را می کوبیدند یا از یک خطر بزرگ جلوگیری می شد، لحظات، خیلی هیجان انگیز بود. من در بعضی از این مراحل بودم و از نزدیک دیدم. از جمله روز حمله ی 15دی، از آن جمله است. یا آن روزی که در اوایل جنگ، در مهرماه یا اوایل آبان بود شنیدیم عراق در حال حمله به تپه های فولی آبادِ اطراف اهواز است و ما همگی، خودمان، چهل، پنجاه نفر برای حراست آن مناطق و مناطق دیگر به آنجا رفتیم.
یک دسته از این خاطرات، مربوط به مشاهده ی روحیه های بسیار خوبی است که از رزمندگان مشاهده کرده ایم؛ چه رزمندگان ارتشی، چه برادران سلحشور سپاه و چه نیروهای غیر ارتش و سپاه. از جمله همان واحدی که خود ما در آن بودیم، یعنی«جنگ های نامنظم» که مرحوم شهید چمران و بنده مشترکاً آن واحد را به وجود آوردیم. در میان این تاریکی ها و غبار کدورت هایی که از اشغال سرزمین مان فضا را گرفته بود، از بزرگواری ها و ایمان هایی که این برادران از خود نشان دادند گاهی واقعاً یک برق هایی می زد که من در این زمینه، خاطرات خوبی دارم.
از جمله، خاطره ی آن افسری است که پیش من آمد(شب های اولی بود که ما به اهواز رفته بودیم) و با گریه از من خواست که من او را هر شب با خودم ببرم. چون هر شب برای نفوذ و دستبرد می رفتیم و او می دید که ما هر شب با مرحوم چمران می رویم. یک عده ای از ده تا بیست نفر به طرف دشمن می رفتیم. یک شب گریه کرد و گفت که مرا هم همراه خودتان ببرید که شاید بتوانم شهید شوم. یا در همین عملیات شبانه، در یکی از واحدهای خودمان در حال گشتن بودم که دیدم پهلوی تانک، آن درجه دارِ محافظ تانک ایستاده است و در حال خواندن نماز شب است، ساعت حدود سه، سه و نیم نصفِ شب بود.
مصاحبه آیت الله خامنه ای(مدظله العالی) با روزنامه جمهوری اسلامی1360/7/2

امام خامنه ای(مدظله العالی):
خدای متعال را شاکریم که ما را با قرآن مأنوس کرد. جامعه ی مسلمان ما تا قبل از سالهای پیروزی انقلاب، با اینکه علاقه مند به قرآن بود، عاشق قرآن بود، اما مأنوس با قرآن نبود. این هم از برکات انقلاب است که جوانهای ما، صاحبان صوت و ذوق و هنر تلاوت و استعداد و آمادگی برای فراگیری، بحمدالله در این میدان وارد شدند و پیشرفت کردند.

امام خامنه ای(مدظله العالی):
امید، موجب می شود که انسان به مبارزه بپردازد و راه را باز کند و پیش برود. وقتی به شما می گویند انتظار بکشید، یعنی این وضعیتی که امروز رنجتان می دهد و دلتان را به درد می آورد، ابدی نیست و تمام خواهد شد. ببینید چقدر انسان حیات و نشاط پیدا می کند! این، نقش اعتقاد به امام زمان صلوات الله علیه و ارواحنافداه است. این، نقش اعتقاد به مهدی موعود است.
بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم1374/10/17

بدترین فقر
امام علی علیه السلام:
شَرُّ الفَقرِ فَقرُ النَّفس؛ سخت ترین و بدترین فقر، فقر نفس است.

امام خامنه ای(مدظله العالی):
… شما می روید یک جنسی را از بازار تهیه کنید- یک لباس، یا فرض بفرمایید یک وسیله خانه؛ یک ظرف- نوع داخلی اش هست، نوع خارجی اش هم هست؛ یک مقداری به خاطر تبلیغات خارجی، یک مقدار به خاطر پُز دادن به اینکه این جنس خارجی است، یک مقدار به خاطر رسوبات فرهنگی قبلی که جنس داخلی فایده ای ندارد و یک مقدار هم شاید به خاطر مرغوب تر بودن جنس خارجی- این مرغوب تر بودن هم ممکن است یکی از عوامل باشد، لیکن به هر حال تعیین کننده نیست- شما آن را انتخاب می کنید. یعنی چه کار می کنید: یک کارگر ایرانی را بیکار می کنید و یک کارگر غیر ایرانی را به کار وادار می کنید. خوب، مگر بیکاری امروز، مشکل عمده ی جامعه ی ما نیست. وقتی شما این طور کردید، بنده این طور کردم، آن برادر دیگر، آن خواهر دیگر، و یکی یکی از این روش پیروی کردیم، نتیجه چه می شود؟ نتیجه، ورشکستگی کارخانه ی داخلی، بیکاری کارگر داخلی و در نهایت باعث ناامیدی سرمایه گذار داخلی می شود. بیکاری هم که به دنبال خودش اعتیاد، فساد و اختلافات خانوادگی می آورد و به دنبال آن، حوادث سیاسی و اجتماعی فراوان به وجود می آید…
بیانات در دیدار دانشگاهیان سمنان1385/08/18

امام باقر علیه السلام فرمود:
بنی الاسلام علی خمسه اشیاء، علی الصلوه و الزکاه و الحج و الصوم و الولایه
اسلام بر پنج چیز استوار است، بر نماز و زکات و حج و روزه و ولایت

چادرم رو برندارید
صاحب خانه اش می گفت طیبه که به خانه ما آمد بی حجاب بودیم. این قدر پند و نصیحت کرد و قرآن و دعا گفت که ما دیگر یک تار مویمان را نگذاشتیم پیدا شود.
ساواک که اومد بردش و دستبند زده بودن دستش، گفت:"مرا بکشید ولی چادرم رو برندارید".
شهیده طیبه واعظی

قُل لِلمؤمِنینَ یَغُضُّوا مِن أَبصارِهِم وَ یَحفَظُوا فُرُوجَهُم ذلِکَ أَزکی لَهُم إِنَّ اللهَ خَبیرٌ بِما یَصنَعُون؛
به مؤمنان بگو چشمهای خود را فرو گیرند، و عفاف خود را حفظ کنند؛ این برای آنان پاکیزه تر است؛ خداوند از آنچه انجام می دهید آگاه است.
سوره نور/30