|
می آمد ی و از تو بجز استخوان نبود جز یک طناب روی دو دستت نشان نبود از این مصیبتی که به تا بوتتان نشست دوش تمام مردم ما را توان نبو د
آمدند آن شهابهای آسمانی آن شقایق های پرپر شده در آبهای اروند آمدند تا یادآوری کنند این است قیمت دفاع از ولایت تا اوج رسیدن وپرواز به سمت خداست این است اجر ومزد شهدا روزی نزد خدا داشتن و ….. و قسمت ما ،روزی ما شرمندگیست . تا ابد شرمنده ایم شرمنده ی آن دستها ی بسته وقامتها ی با صلابت شما که اگر چه بسته بود دستت ولی خم نشد کمرت ، در مقابل هیبت دشمن بلکه ، این دشمن بود که خرد شد در مقابل تو
12 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: اَعْجَزُ النّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسابِ و آن حضرت فرمود: ضعيف ترين مردم كسى است كه از يافتن دوستان الاِْخْوانِ، وَ اَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ. ناتوان است، و ناتوان تر از او كسى است كه دوستان به دست آورده را از دست بدهد.
11 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: اِذا قَدَرْتَ عَلى عَدُوِّكَ، فَاجْعَلِ و آن حضرت فرمود: وقتى بر دشمن غلبه كردى، گذشت الْعَفْوَ عَنْهُ شُكْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَيْهِ. از او را شكرانه پيروزى بر وى قرار ده.
10 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: خالِطُوا النّاسَ مُخالَطَةً اِنْ مِتُّمْ مَعَها بَكَوْا و آن حضرت فرمود: با مردم آنچنان معاشرت كنيد كه چون از دنيا رفتيد بر شما عَلَيْكُمْ، وَ اِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا اِلَيْكُمْ. بگريند، و اگر زنده مانديد به شما ميل نمايند.
|