38
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از خطبه هاى آن حضرت است
در تعريف شبهه
وَ اِنَّما سُمِّيَتِ الشُّبْهَةُ شُبْهَةً لاَِنَّها تُشْبِهُ الْحَقَّ. فَاَمّا اَوْلِياءُ اللّهِ
شبهه را به اين خاطر شبهه مى گويند كه شبيه حق است. اما چراغ اولياء خدا
فَضِياؤُهُمْ فيهَا الْيَقينُ، وَ دَليلُهُمْ سَمْتُ الْهُدى. وَ اَمّا اَعْداءُ اللّهِ
در امور شبهه ناكْ يقين، و راهنمايشان راه هدايت است. ولى دعوت كننده دشمنان خدا
فَدُعاؤُهُمْ فيهَا الضَّلالُ، وَ دَليلُهُمُ الْعَمى. فَما يَنْجُو مِنَ الْمَوْتِ مَنْ
در مسير شبهه ضلالت، و راهنماشان كوردلى است. نه ترس از مرگ علّت نجات
خافَهُ، وَلا يُعْطَى الْبَقاءَ مَنْ اَحَبَّهُ.
اسـت، و نه عشـق به بقا عامل جاودانگى اسـت.
منبع: سايت عرفان