گرایش به اخلاق

اگر اخلاق خوب باشد، همۀ خوبیها را به دنبال خودش میآورد. یک زن و شوهر خوش اخلاق تا آخر

عمر در کنار هم راحت زندگی میکنند. یک معلم خوشاخلاق، چقدر به شاگردانش آرامش میبخشد.

تا آخر عمر از او به نیکی یاد میکنند، هر جا او را ببینند، احترامش میکنند. اما خداي نکرده اگر معلمی

بداخلاق و خشن و بهانهگیر باشد، میگویند: خدا کند گیر کسی نیفتد.

این مطلب حدیث و سند و مدرك نمیخواهد. یک امر فطري و وجدانی و عرفی و عقلی است. ببینید

مردم به یک کاسب خوشاخلاق چقدر گرایش دارند. از راه دور میآیند و از او خرید میکنند. اما همه از

اطراف کاسب بدعنق و عبوس و بهانهگیر پراکنده میشوند. این خصوصیت اخلاق است. خداوند هم

در قرآن به همین نکته اشاره دارد.

فَبِما رَحْمَ ۀٍ مِنَ الِله لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنْتَ فَظّاً غَلیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ؛ به برکت رحمت الهی در

برابر مردم نرم و مهربان شدي. اگر خشن و سنگدل بودي، از اطراف تو پراکنده میشدند.

تمام ذکرها، دعاها، عبادتها و خیرات و برکات به برکت اخلاق پیامبر است. یعنی معجزة بزرگ، اخلاق

پیامبر است. خُلق بزرگ پیامبر بر اساس قرآن است. در حقیقت پیامبر تجسم خارجی اخلاق قرآنی

و الهی است.