تقریبا از هر 10 نفر افراد جا معه، به ویزه زنان و کو دکان، پنج نفر مبتلا به کمبود آهن هستند. کمبود

     این ریز مغذی ضروری از نظر اثر بخشی آن روی رشد جسمی، رشد مغزی، قدرت یاد گیری و….

      بسیا رحا یز اهمیت است.

     فقر آهن، شایع ترین کم خونی جهان

      کمبود آهن سبب کم خونی ناشی از فقر آهن می شود. گرو ه ها یی که در معرض خطر بیشتر ی برای کم خونی فقر آهن هستند شامل

      شیر خواران کمتر از دو سال، دختران نوجوان، زنان با رداروسالمندان هستند. کم خونی ناشی از فقر آهن معمولا طی دو مرحله

    انجا م می شود، مرحله اول، مرحله ای است که میزان همو گلوبین وسا یرفا کتورهای تعیین کننده ی آهن تقریبا در گروه نرما ل

    هستند و هیچ کمبو دی را نشا ن نمی دهند، ا ما یک سری علایم شامل خستگی مفرط، رنگ پریدگی و بی حالی، ضعف عمو می

    و ریزش مو وجود دارد.در این مرحله با توجه به نرما ل بودن جواب آزما یش ها ومشتر ک بودن بسیا ری از این علایم با کمبودها ی

    دیگر، معمولا تشخیص کم خونی داده نمی شود. البته در این مرحله نیز نیز می توان با آزمایش دقیق تر واختصاصی، کم خونی را

     تشخیص داد. این مرحله از کم خونی را ( کم خونی اولیه) می گویند. با ادامه کم کم خونی و عدم تشخیص ودر مان، علایم شدید تر

      و اختصاصی تر شده ودیگر فا کتور ها ی عمومی هم کم خونی را نشان می دهند. این مرحله از کم خونی را( کم خونی ثانویه) 

     می گویند. معمولا علایم دیگری شامل: تپش قلب، ورم قوزک پا ودر نهایت قاشقی شدن نا خن ها هم به علایم قبلی افزوده می شود.