حضرت زهرا سلام الله عليها مي فرمايند: امام همچون كعبه است كه بايد به سويش روند نه آنكه بمانند تا او به سوي آنها بيايد( بحارالانوار، ج36، ص 353).

طبق اين فرمايش اين وظيفه ماست كه مهدوي شويم و خانواده و جامعه مان را مهدوي كنيم. در اين نوشتار اينجانب برخي وظايف مادران را در ساختن يك خانواده مهدوي يادآوري مي نمايم:

اولين وظيفه مادران حفظ حجاب خود است. شهيد بهشتي(ره) مي فرمايند: وقتي اسلام در پوشش زن و مرد و صحبت كردن و رفتار آنها سخت گيري مي كند، اين تنگ نظري نيست، بلكه وسعت نظر است. اسلام نمي خواهد معنويت انسان در زباله داني جنسيت قرباني شود.

در اين زمينه مادران وظيفه دارند فرزندانشان را نيز به حفظ حجاب دعوت كنند. اما اين دعوت مادران بايد همگون با آموزه هاي اسلامي باشد، نه برگرفته از الگوهاي غربي. مثلا اگر مادري به فرزند دخترش بگويد: چادر بپوش زيرا با چادر زيباتري! زماني كه اين دختر بزرگتر مي شود و خود را با چادر زيباتر نمي يابد، ممكن است از حجاب روي گرداند. اين امر به اين دليل است كه الگوي ما زيبايي بوده كه يك الگوي غربي است. اما اگر مادر بگويد: فرزندم چادر بپوش تا زيباييها و زشتيهايت پنهان شود و در مقابل شخصيت، انسانيت، انديشه ها و كمالات تو ديده شود و منش مسلماني تو جلوه گر شود. در اين صورت چون الگو اسلامي است، درصد شكست آن به مراتب كمتر خواهد بود.

مادران همچنين موظفند نماز را در اول وقت آن به جاي آورند و به فرزندانشان نيز آموزش دهند. از امام صادق عليه السلام پرسيدند؟ چرا كساني كه در آخرالزمان زندگي مي كنند، رزق و روزيشان تنگ است؟ فرمودند: به اين دليل كه غالبا نمازهايشان قضا مي شود. آيت الله بهجت(ره) مي فرمايند: نماز مانند ليمو شيرين است. اگر در اول وقت آن خوانده شود شيرين است اما هر چه به تاخير بيفتد تلخ تر مي شود.

وظيفه ديگر كنترل چشم و زبان است. آيت الله ناصري مي فرمايند: اساتيد اخلاق اولين سفارشي كه مي كنند اين است كه چشم و زبان خود را كنترل كن. اگر اين دو را كنترل كردي، همه اعضا و جوارحت كنترل شده است.

از ديگر وظايف منتظران مي توان به موارد زير اشاره كرد: 

1- تحصيل شناخت صفات و آداب ويژگي هاي آن حضرت.

2- رعايت ادب نسبت به او.

3- اظهار محبت نسبت به آن حضرت به طور خاص.

4- محبوب نمودن آن حضرت درميان مردم.

5- انتظار فرج و ظهور آن حضرت.

6- اظهار اشتياق به ديدار آن بزرگوار.

مرحوم آيت الله ميلاني فرمودند: هر روز بنشينيد يك مقدار با امام زمان در دل كنيد. خوب نيست شيعه روزش شب شود و شبش روز شود و اصلا به ياد او نباشد.

آيت الله بهجت فرمودند: بين دهان تا گوش شما كمتر از يك وجب است. قبل از اينكه حرف از دهان خودتان به گوش خودتان برسد، به گوش حضرت رسيده است. او نزديك است، درد دل ها را مي شنود. با او حرف بزنيد و ارتباط برقرار كنيد.

آيت الله بهجت همچنين توصيه مي كنند: تكان مي خوري بگو: يا صاحب الزمان، مي نشيني بگو : يا صاحب الزمان، برمي خيزي بگو: يا صاحب الزمان، صبح كه از خواب بيدار مي شوي، مؤدب بايست و صحبت را با سلام به امام زمانت شروع كن و بگو آقا جان دستم به دامنت، خودت ياري ام كن. شب كه مي خواهي بخوابي، اول دست به سينه بگذار و بگو: السلام عليك يا صاحب الزمان. شب و روزت را به ياد محبوب سر كن. اگر اين طور شد، شيطان ديگر در زندگي تو جايگاهي ندارد. ديگر نمي تواني گناه كني، ديگر تمام وقت بيمه امام زماني.

مادران بايد انجام واجبات و ترك محرمات را به فرزندان خود بياموزند.

آيت الله بهجت(ره) فرمودند: امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف به شخصي فرمودند: خود را درست كن، ما به سراغت مي آييم. ترك واجبات و ارتكاب محرمات، حجاب و نقاب ديدار ما از آن حضرت است(در محضر بهجت، ج3، ص257)

در جاي ديگر امام زمان عجل الله تعالي فرجه شريف فرمودند: هر موقع گناه مي كني، يك سيلي به صورت من مي زني.

اما در آخر مهمترين وظيفه مادران دعا براي تعجيل در فرج آن حضرت است. امام عسگري عليه السلام مي فرمايند: كسي در آخر الزمان از هلاكت و نابودي نجات پيدا نمي كند، مگر اينكه خداوند او را به دعا براي تعجيل فرج و ظهور موفق بگرداند و امام صادق عليه السلام در مورد شدت فتنه هاي آخر الزمان مي فرمايند: به خدا سوكند شما خالص مي شويد، به خدا سوگند شما از يكديگر جدا مي شويد، به خدا سوگند شما غربال خواهيد شد؛ تا اينكه از شما شيعيان باقي نمي ماند جز گروه بسيار كم و نادر، در اين ميان كساني نجات خواهند يافت كه خود را در زمان غيبت به امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف نزديك ونزديكتر كند. خود را از  رذائل اخلاقي پاك كند و به صفات حسنه نيكو گرداند.

شناخت امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف و دعاي فراوان براي فرج ايشان تنها راه نجات در اين دوران پر از فتنه است( بحارالانوار، ج5، ص 216).

امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف مي فرمايند: به شيعيانم بگو براي فرج من دعا كنند و از خداوند بخواهند كه مرا از زندان غيبت نجات دهد.

نويسنده: ا. باقري