وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  مَنْ اُعْطِىَ اَرْبَعاً لَمْ يُحْرَمْ اَرْبَعاً: مَنْ

و آن حضرت فرمود: هر كه را چهار چيز بخشند از چهار چيز محروم ننمايند: آن را

اُعْطِىَ الدُّعاءَ لَمْ يُحْرَمِ الاِْجابَةَ، وَ مَنْ اُعْطِىَ التَّوْبَةَ

كه دعا بخشند از اجابت، و هر كه را توبه بخشند

لَمْ يُحْرَمِ الْقَبُولَ، وَ مَنْ اُعْطِىَ الاْسْتِغْفارَ لَمْ يُحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ،

از قبول، و هر كه را استغفار بخشند از آمرزش،

وَ مَنْ اُعْطِىَ الشُّكْرَ لَمْ يُحْرَمِ الزِّيادَةَ.

و هر كه را شكر بخشند از اضافه شدن نعمت محروم ننمايند.

وَ تَصْديقُ ذلِكَ فى كِتابِ اللّهِ تَعالى، قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ فِى

گواه اين واقعيات در كتاب خداست، خداوند در مسأله

الدُّعاءِ: «ادْعُونى اَسْتَجِبْ لَكُمْ.» وَ قالَ فِى الاِْسْتِغْفارِ: «وَ

دعا فرمود: «مرا بخوانيد شما را اجابت كنم.» و در استغفار فرمود:

«آن كه مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً اَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللّهَ يَجِدِ اللّهَ

كار زشت كند يا بر خود ستم روا دارد آن گاه از خدا آمرزش خواهد خدا را آمرزنده

غَفُوراً رَحيماً.» وَ قالَ فِى الشُّكْرِ: «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لاََزيدَنَّكُمْ»

و رحيم يابد.» و درباره شكر فرمود: «اگر شكر كنيد به شما مى افزايم.»

وَ قالَ فِى التَّوْبَةِ: «اِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللّهِ لِلَّذينَ يَعْمَلُونَ

و در توبه فرمود: «بازگشت به خداوند براى آنهايى است كه از

السُّوءَ بِجَهالَة ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَريب، فَاُولئِكَ يَتُوبُ اللّهُ

روى نادانى كار بد مى كنند سپس به زودى بازمى گردند، آنانند كه خداوند توبه

عَلَيْهِمْ وَ كانَ اللّهُ عَليماً حَكيماً.»

آنان را مى پذيرد و خداوند دانا و حكيم است.»