52

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى اُمراءِ الْبِلادِ فى مَعْنَى الصَّلاةِ

به كارگزاران شهرها در رابطه با وضع نماز

اَمّا بَعْدُ، فَصَلُّوا بِالنّاسِ الظُّهْرَ حَتّى تَفىءَ الشَّمْسُ مِثْلَ مَرْبِضِ

اما بعد، نماز ظهر را با مردم بخوانيد تا وقتى كه خورشيد به اندازه

خوابگاه بزى از نصف النهار

الْغَنْزِ. وَ صَلُّوا بِهِمُ الْعَصْرَ وَ الشَّمْسُ بَيْضاءُ حَيَّةٌ فى عُضْو مِنَ

به جانب مغرب برگردد. ونمازعصر را به جماعت بخوانيدآن گاه كه خورشيد

درپاره اى از روز سپيد وجلوه گر است

النَّهارِ حينَ يُسارُ فيها فَرْسَخانِ. وَ صَلُّوا بِهِمُ الْمَغْرِبَ حينَ يُفْطِرُ

و مى توان تا غروب كردنش به اندازه دو فرسخ راه پيمود. و نماز مغرب

را وقتى با مردم بخوانيد كه روزه دار

الصّائِمُ وَ يَدْفَعُ الْحاجُّ اِلى مِنًى. وَ صَلُّوا بِهِمُ الْعِشاءَ حينَ يَتَوارَى

افطار مى نمايد، و حاجى به جانب مِنى مى رود. و نماز عشا را از

وقتى كه سرخى پنهان مى شود

الشَّفَقُ اِلى ثُلُثِ اللَّيْلِ. وَ صَلُّوا بِهِمُ الْغَداةَ وَ الرَّجُلُ يَعْرِفُ وَجْهَ

تا ثلث از شب با مردم بخوانيد. و نماز صبح را هنگامى بخوانيد كه

مرد مى تواند چهره دوستش را

صاحِبِهِ. وَ صَلُّوا بِهِمْ صَلاةَ اَضْعَفِهِمْ، وَ لا تَكُونُوا فَتّانينَ.

تشخيص دهد.نمازتان بامردم همچون نمازناتوان ترين آنان باشد، و درطول دادن

نماز عامل به فتنه افتادن مردم نباشيد.