94

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

در فضل رسول اكرم(ص) و پند و اندرز

فَتَبارَكَ اللّهُ الَّذى لايَبْلُغُهُ بُعْدُ الْهِمَمِ، وَلايَنالُهُ حَدْسُ

بس والا و مبارك است خداوندى كه همّت هاى بلند او را درك نكنند، و حدس انديشه هاى تيز به مقام

الْفِطَنِ. الاَْوّلُ الَّذى لاغايَةَ لَهُ فَيَنْتَهِىَ، وَلا آخِرَ لَهُ فَيَنْقَضِىَ.

بلندش نرسد. همان اوّلى كه پايانى ندارد تا به آخر برسد، و آخرى ندارد تا پايان پذيرد.

مِنْها فى وَصْفِ الاَْنْبِياءِ

و از اين خطبه است در وصف پيامبران

فَاسْتَوْدَعَهُمْ فى اَفْضَلِ مُسْتَوْدَع  ، وَ اَقَرَّهُمْ فى خَيْرِ مُسْتَقَرٍّ.

آنان را در برترين وديعتگاه به امانت نهاد، و در بهترين قرارگاه مستقر ساخت.

تَناسَخَتْهُمْ كَرائِمُ الاَْصْلابِ اِلى مُطَهَّراتِ الاَْرْحامِ. كُلَّما مَضى

اصلاب كريمانه آنان را به رَحِمهاى پاك منتقل كردند. هرگاه يكى از آنان از

مِنْهُمْ سَلَفٌ قامَ مِنْهُمْ بِدينِ اللّهِ خَلَفٌ، حَتّى اَفْضَتْ كَرامَةُ اللّهِ

دنيا رفت ديگرى براى ابلاغ دين قد عَلَم نمود، تا آنكه كرامت خداوند

سُبْحانَهُ اِلى مُحَمَّد صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، فَاَخْرَجَهُ مِنْ اَفْضَلِ

سبحان منتهى به محمّد صلّى اللّه عليه وآله شد، او را از برترين

الْمَعادِنِ مَنْبِتاً، وَ اَعَزِّ الاُْرُوماتِ مَغْرِساً، مِنَ الشَّجَرَةِ الَّتى صَدَعَ

معادن روياند، و در عزيزترين سرزمين ها كاشت، از همان درختى كه پيامبرانش را

مِنْها اَنْبِياءَهُ، وَ انْتَخَبَ مِنْها اُمَناءَهُ. عِتْرَتُهُ خَيْرُ الْعِتَرِ، وَ اُسْرَتُهُ خَيْرُ

از آن آشكار كرد، و اُمناى خود را از آن انتخاب نمود. عترتش بهترين عترت هاست، و دودمانش بهترين

الاُْسَرِ، وَ شَجَرَتُهُ خَيْرُ الشَّجَرِ، نَبَتَتْ فى حَرَم، وَ بَسَقَتْ فى كَرَم،

دودمان ها، و شجره اش بهترين شجره ها، شجره اى كه در حرم روييده، و در عرصه كرامت و مجد به رشد رسيده،

لَها فُرُوعٌ طِوالٌ، وَ ثَمَرَةٌ لاتُنالُ. فَهُوَ اِمامُ مَنِ اتَّقى، وَ بَصيرَةُ مَنِ

شجره اى كه شاخه هايى بلند دارد، و ميوه هايى دور از دسترس. از اين رو او امام تقواپيشگان، و وسيله بصيرت

اهْتَدى. سِراجٌ لَمَعَ ضَوْءُهُ، وَ شِهابٌ سَطَعَ نُورُهُ، وَ زَنْدٌ بَرَقَ لَمْعُهُ.

هدايت يافتگان است. چراغى است درخشان، و ستاره اى فروزان، و آتش گيره اى با شعله هاى زبانه دار.

سِيرَتُهُ الْقَصْدُ، وَ سُنَّتُهُ الرُّشْدُ، وَ كَلامُهُ الْفَصْلُ، وَ حُكْمُهُ الْعَدْلُ.

روشش اعتدال، طريقه اش رشد، كلامش جداكننده حق از باطل، و حكمش عدل است.

اَرْسَلَهُ عَلى حينِ فَتْرَة مِنَ الرُّسُلِ، وَ هَفْوَة عَنِ الْعَمَلِ،

خداوند او را در فاصله اى كه بين آمدن پيامبران رخ داده بود برانگيخت، زمانى كه مردم از عمل نيك روى برتافته

وَ غَباوَة مِنَ الاُْمَمِ.

و ملتها غرق جهالت بودند.

اِعْمَلُوا رَحِمَكُمُ اللّهُ عَلى اَعْلام بَيِّنَة، فَالطَّريقُ نَهْجٌ يَدْعُو اِلى

خداوند شما را رحمت كند، بر اساس نشانه هاى روشن عمل كنيد، راه خدا مستقيم و واضح است كه شما را

دارِ السَّلامِ، وَ اَنْتُمْ فى دارِ مُسْتَعْتَب عَلى مَهَل وَ فَراغ  ،

به بهشت مى خواند، اكنون در محلى هستيد كه مى توانيد با فرصت و فراغتى كه داريد رضاى حق را به دست آوريد،

وَالصُّحُفُ مَنْشُورَةٌ، وَ الاَْقْلامُ جارِيَةٌ، وَ الاَْبْدانُ صَحيحَةٌ،

در حالى كه پرونده ها باز، و قلم ها براى ثبت اعمال در جريان، و بدنها سالم،

وَالاَْلْسُنُ مُطْلَقَةٌ، وَالتَّوْبَةُ مَسْمُوعَةٌ، وَ الاَْعْمالُ مَقْبُولَةٌ.

و زبانها گوياست، و توبه پذيرفته، و اعمال قبول مى شود.