129

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

فى ذكر الْمَكاييلِ وَالْمَوازين

درباره پيمانه ها و ترازوها

عِبادَ اللّهِ، اِنَّكُمْ وَ ما تَأْمُلُونَ مِنْ هذِهِ الدُّنْيا اَثْوِياءُ مُؤَجَّلُونَ،

بندگان خدا، شما و آنچه از اين دنيا آرزو داريد مهمانانى هستيد با مدتى معين،

وَ مَدينُونَ مُقْتَضَوْنَ. اَجَلٌ مَنْقُوصٌ، وَ عَمَلٌ مَحْفُوظٌ.

و بدهكارانى هستيد كه پرداخت آن از شما خواسته شده، مدّتى كوتاه داريد، و اعمالتان محفوظ است.

فَرُبَّ دائِب مُضَيِّعٌ. وَ رُبَّ كادِح خاسِرٌ. وَ قَدْ اَصْبَحْتُمْ فى زَمَن

چه بسا كوشنده اى كه كوشش را ضايع مى كند، و چه بسا رنج برنده اى كه زيان مى برد. در روزگارى هستيد

لا يَزْدادُ الْخَيْرُ فيه اِلاّ اِدْباراً، وَ لاَ الشَّرُّ اِلاّ اِقْبالاً، وَ لاَ الشَّيْطانُ فى

كه پشت كردن نيكى در آن روبه تزايد است، و رو آوردن شرّ در آن رو به افزونى است، و شيطان جز

هَلاكَ النّاسِ اِلاّ طَمَعاً. فَهذا اَوانٌ قَوِيَتْ عُدَّتُهُ، وَ عَمَّتْ مَكيدَتُهُ،

هلاك كردن مردم طمع ندارد.اينك زمانى است كه ساز وبرگ شيطان قوى شده، و مكر و حيله اش فراگير گشته،

وَ اَمْكَنَتْ فَريسَتُهُ. اِضْرِبْ بِطَرْفِكَ حَيْثُ شِئْتَ مِنَ النّاسِ فَهَلْ

و به دست آوردن شكار برايش ممكن شده است. به هر طرف كه مى خواهى به مردم نظر كن، آيا جز

تُبْصِرُ اِلاّ فَقيراً يُكابِدُ فَقْراً، اَوْ غَنِيّاً بَدَّلَ نِعْمَةَ اللّهِ كُفْراً، اَوْ بَخيلاً

نيازمندى كه رنجِ ندارى بر دوش اوست، يا ثروتمندى كه نعمت خدا را كفران مى كند، يا بخيلى كه

اتَّخَذَ الْبُخْلَ بِحَقِّ اللّهِ وَفْراً، اَوْ مُتَمَرِّداً كَاَنَّ بِاُذُنِهِ عَنْ سَمْعِ

كه از بخل ورزيدنِ در حقوق الهى ثروت به دست آورده، يا سركشى كه انگار گوشش از شنيدن

الْمَواعِظِ وَقْراً. اَيْنَ خِيارُكُمْ وَ صُلَحاؤُكُمْ؟ وَ اَيْنَ اَحْرارُكُمْ

موعظه كر است كسى را مى بينى؟ خوبان و صالحان، و آزادمردان و

وَ سُمَحاؤُكُمْ؟ وَ اَيْنَ الْمُتَوَرِّعُونَ فى مَكاسِبِهِمْ وَ الْمُتَنَزِّهُونَ فى

سخاوتمندان شما كجايند؟ پرهيزكاران در كسب، و پاكيزگان در راه و

مَذاهِبِهِمْ؟ اَلَيْسَ قَدْ ظَعَنُوا جَميعاً عَنْ هذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ، وَالْعاجِلَةِ

روش چه شدند؟ مگر همه آنان از اين دنياى پست و زندگانى زودگذر ناگوار

الْمُنَغِّصَةِ؟ وَ هَلْ خُلِّفْتُمْ اِلاّ فى حُثالَة لا تَلْتَقى بِذَمِّهِمُ

كوچ نكردند؟ و مگر جز اين است كه شما در ميان جمعى مردم بى مقدار و پست بجا مانده ايد كه به خاطر پستى

الشَّفَتانِ، اسْتِصْغاراً لِقَدْرِهِمْ، وَ ذَهاباً عَنْ ذِكْرِهِمْ؟! فَاِنّا لِلّهِ وَ اِنّا

آنان و وجوب اعراض از ذكرشان لبها براى سرزنش آنها به هم نمى خورد؟! ما همه از خداييم و همه

اِلَيْهِ راجِعُونَ.

به سوى او بازمى گرديم.

ظَهَرَ الْفَسادُ فَلا مُنْكِرٌ مُغَيِّرٌ، وَ لا زاجِرٌ مُزْدَجِرٌ.

فساد آشكار شد، نه انكاركننده اى تغييردهنده و نه بازدارنده اى كه خود آلوده نباشد ديده مى شود.

اَفَبِهذا تُريدُونَ اَنْ تُجاوِرُوا اللّهَ فى دارِ قُدْسِهِ، وَ تَكُونُوا اَعَزَّ

آيا با اين وضع نكبت بار مى خواهيد در جوار قدس حق قرار گيريد، و سرافرازترين

اَوْلِيائِهِ عِنْدَهُ؟! هَيْهاتَ، لا يُخْدَعُ اللّهُ عَنْ جَنَّتِهِ، وَ لا تُنالُ مَرْضاتُهُ

دوستان خدا باشيد؟! هيهات، خدا را نسبت به بهشتش نمى توان فريفت، و جز به طاعتش امكان رسيدن

اِلاّ بِطاعَتِهِ. لَعَنَ اللّهُ الاْمِرينَ بِالْمَعْرُوفِ التّارِكينَ لَهُ، وَالنّاهينَ عَنِ

به خشنوديش نيست. لعنت خدا بر آمران به معروفى كه خود تارك معروف اند، و ناهيان از

الْمُنْكَرِ الْعامِلينَ بِهِ.

منكرى كه خود آلوده به منكرند.