130

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت است

لاَِبى ذَرٍّ رَحِمَهُ اللّهُ لَمّا اُخْرِجَ اِلَى الرَّبَذَةِ

به ابوذر ـ رحمه اللّه ـ هنگامى كه او را به ربذه تبعيد كردند

يا اَباذَرٍّ، اِنَّكَ غَضِبْتَ لِلّهِ فَارْجُ مَنْ غَضِبْتَ لَهُ.

اى ابوذر، قطعاً تو براى خدا غضب كردى، پس به همان خدايى كه براى او غضب كردى اميدوار باش.

اِنَّ الْقَوْمَ خافُوكَ عَلى دُنْياهُمْ، وَ خِفْتَهُمْ عَلى دينِكَ، فَاتْرُكْ فى

اين مردم از تو بر دنياى خود ترسيدند، و تو بر دين خود از آنان ترسيدى، پس آنچه را آنان

اَيْديهِمْ ما خافُوكَ عَلَيْهِ، وَاهْرُبْ مِنْهُمْ بِما خِفْتَهُمْ عَلَيْهِ. فَما

ترسيدند در دستشان واگذار، و به خاطر دينت كه بر آن مى ترسى از ايشان بگريز. پس چه بسيار

اَحْوَجَهُمْ اِلى ما مَنَعْتَهُمْ، وَ ما اَغْناكَ عَمّا مَنَعُوكَ،

نيازمندند به آنچه آنان را از آن منع كردى، و چه بسيار است بى نيازى تو از آنچه آنان تو را منع كردند،

وَسَتَعْلَمُ مَنِ الرّابِحُ غَداً، وَ الاَْكْثَرُ حُسَّداً.

به زودى خواهيد فهميد سودكننده در فردا كيست، و چه كسى بيش از ديگران مورد غبطه قرار خواهد گرفت.

وَ لَوْ اَنَّ السَّمواتِ وَ الاَْرَضينَ كانَتا عَلى عَبْد رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَى اللّهَ

اگر آسمانها و زمينها به روى بنده اى بسته شوند ولى او تقوا بورزد،

لَجَعَلَ اللّهُ لَهُ مِنْهُما مَخْرَجاً. وَ لايُونِسَنَّكَ اِلاَّ الْحَقُّ،

خداوند راهى براى نجات او باز مى كند. مبادا جز حق تو را مونس شود،

وَ لايُوحِشَنَّكَ اِلاَّ الْباطِلُ. فَلَوْ قَبِلْتَ دُنْياهُمْ لاََحَبُّوكَ، وَ لَوْ

و جز باطل تو را به وحشت اندازد. اگر دنياى آنان را قبول مى كردى دوستت مى داشتند، و اگر مقدارى

قَرَضْتَ مِنْها لاََمَّنُوكَ.

از دنيا را به خود اختصاص مى دادى تو را امان مى دادند.