وَ كانَ يَقُولُ عَلَيْهِ السَّلامُ لاَِصْحابِهِ عِنْدَ الْحَرْبِ:

با يارانش وقـت جنـگ مى فرمـود:

لاتَشْتَدَّنَّ عَلَيْكُمْ فَرَّةٌ بَعْدَها كَرَّةٌ، وَ لا جَوْلَةٌ بَعْدَها حَمْلَةٌ،

گريزى كه از پىِ آن برگشتن، و گردشى كه به دنبال آن حمله است شما را سخت نيايد،

وَ اَعْطُوا السُّيُوفَ حَقُوقَها. وَ وَطِّئُوا لِلْجُنُوبِ مَصارِعَها، وَ اذْمُرُوا

حقّ شمشيرها را ادا كنيد، پهلوى دشمن را به خاك رسانيد، نفوس

 اَنْفُسَكُمْ عَلَى الطَّعْنِ الدَّعْسِىِّ، وَ الضَّرْبِ الطِّلَحْفِىِّ، وَ اَميتُوا

خود را براى زدن نيزه كارى، و ضربت شديد شمشير تشويق كنيد، صداها را در سينه خاموش

الاَْصْواتَ فَاِنَّهُ اَطْرَدُ لِلْفَشَلِ. فَوَ الَّذى فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَاَ النَّسَمَةَ،

نماييد، كه براى دور كردن ترس و بددلى مؤثر است. به خدايى كه دانه را شكافت و انسان را به وجود آورد،

ما اَسْلَمُوا وَلكِنِ اسْتَسْلَمُوا وَ اَسَرُّوا الْكُفْرَ،

اينان از روى حقيقت اسلام نياوردند، اسلامشان از روى ترس بوده و كفر را در درون خود پنهان داشتند،

فَلَمّا وَجَدُوا اَعْواناً عَلَيْهِ اَظْهَرُوهُ.

و چون يار و ياور يافتند آن را ظاهر نمودند!