عمليات مرصاد؛ مرگ سياسي و نظامي سازمان منافقين
«بَشِّرِ المُنافقينَ بِأَنَّ لَهُم عَذاباً اَليماً؛ منافقان را بشارت ده كه براي آنان عذاب سخت دردناك خواهد بود.»
پذيرش قطعنامه 598 از سوي ايران، عراق در بن بست سياسي و نظامي شديدي قرار داد، و توطئه هاي وسيعي را كه از جانب استكبار جهاني عليه انقلاب اسلامي تدارك ديده شده بود نقش بر آب كرد و بر گروهها و عناصر به اصطلاح«اپوزيسيون» نيز شوك جديدي وارد ساخت. در اين ميان، منافقين به عنوان تنها گروهي كه همه حيثيت(!) و هستي سازمان خود را در گرو جنگ نهاده بودند، بيشترين صدمه و لطمه را از پذيرش قطعنامه توسط ايران متحمل شدند؛ و براي خروج از بن بست، توطئه اي كه مأموريت اجراي آن را به عهده داشتند به مرحله اجرا درآوردند.
منافقين در تحليلهاي درون گروهي خويش، امكان قبول آتش بس از سوي ايران را غير ممكن دانسته و به صراحت ادعا مي كردند كه جمهوري اسلامي تنها زماني به صلح رضايت خواهد داد كه از جنبه هاي سياسي، نظامي و اقتصادي به بن بست كامل رسيده باشد و تحت چنين شرايطي سقوط رژيم حتمي و در نتيجه قدرت حكومتي به سازمان منتقل خواهد شد. بنابراين فرصت پيش آمده را زمان مناسبي براي دستيابي به اهداف پليد خود دانسته و علي رغم آن كه طرح حمله به ايران براي سالگرد جنگ تدارك ديده شده بود، به دنبال پذيرش قطعنامه 598 از سوي جمهوري اسلامي، زمان آن دو ماه به جلو انداخته شد.
قبل از اين، اطلاعاتي به دست آمده بود كه رژيم عراق در صدد است، در مرحله ي جديد جنگ با استفاده از ضد انقلابيون دست به يكسري عمليات بزند، از آنجا كه عراق به خاطر پذيرش قطعنامه، بهانه اي براي تجاوز جديد به ايران نداشت، با حمايت و پشتيباني تسليحاتي، لجستيكي و هوايي از منافقين، نيروهاي خود را از انجام دخالت مستقيم در ورود به عمق خاك ايران بر حذر داشت. به همين منظور، ابتدا براي كاستن از حجم نيروهاي خودي در غرب، اقدام به تك وسيعي در خرمشهر نمود و سپس با هجوم و آتش سنگين در منطقه سرپل ذهاب و صالح آباد، اين مناطق را به تصرف درآورد و راه ورود منافقين به داخل را هموار ساخت، عراق همچنين، پس از ورود منافقين به داخل، جهت پشتيباني در چندين نوبت، اقدام به بمباران هوايي خطوط و نيروهاي ايراني كرد و هليكوپترهاي نيروبر عراق نيز، طي اين مدت مرتباً به پشتيباني منافقين مشغول بودند.
هدف عملياتي منافقين از حركت وسيعي كه در عمق خاك ايران و با تانكهاي برزيلي دجله(داراي چرخهاي لاستيكي و سرعتي معادل120 كيلومتر در ساعت) انجام مي شد، تسخير چندين شهر و در آخر رسيدن به تهران بود.
منافقين در نظر داشتند با وارد كردن13 تيپ نيروي رزمي در تهران، ضمن تسخير و اشغال مراكز مهم، قدرت را به خيال خود به دست گيرند. بر طبق زمانبندي اين طرح، نيروهاي آنها بايستي ساعت6 بعداز ظهر روز دوشنبه3 مرداد به كرند و ساعت8 شب به اسلام آباد و10 شب به كرمانشاه رسيده و در اين شهر، دولت خويش را اعلام نمايند. اگر چه در ساعتهاي مقرر به كرند و اسلام آباد رسيدند؛ اما در مسير اسلام آباد- كرمانشاه در گردنه ي حسن آباد، از پيشروي آنها جلوگيري شد.
در اين عمليات كه منافقين نام«فروغ جاويدان» را انتخاب كرده بودند، به اصطلاح با25 تيپ(هر تيپ به طور متوسط شامل200 نفر بوده است) شركت داشتند و بدين ترتيب مجموعاً بين4 تا 5 هزار نيروي عملياتي وارد خاك ايران شدند.
در چارت مربوط به اين عمليات كه از منافقين به دست آمده، فرماندهي كل در رأس آن قرار داشته و از طريق مسئولين محورها، عمليات را هدايت مي كرد.
مقارن ساعت14/30، در تاريخ67/5/3 منافقين و ارتش عراق، عمليات مشترك خود را با هجوم زميني از طريق سرپل ذهاب و هلي بُرد از جنوب گردنه ي «پاطاق»(نزديكي سرپل ذهاب) آغاز و به طرف شهر«كرند غرب» پيشروي كردند و حدود ساعت30/18 اولين تانكهاي عراقي با آرم منافقين وارد شهر كرند غرب شدند و تا 5 كيلومتري جاده كرند- اسلام آباد اقدام به تعقيب اتومبيل هاي شخصي در حال فرار كردند و مجدداً به شهر بازگشتند. در همين هنگام حدود8 دستگاه تانك و نفربر به همراه نيروهاي پياده بعثي، شهر كرند غرب را به تصرف درآوردند، و سپس به طرف اسلام آباد غرب پيشروي كردند. به محض رسيدن به مدخل شهر، اقدام به قطع برق و ارتباط مخابراتي و همچنين تيراندازي و آشفته نمودن اوضاع كردند. در همين حين تعدادي از نيروهاي سپاه و مردم با دشمن درگير شدند كه به علت عدم انسجام نيروها و آميختگي منافقين با مردم، اوضاع از كنترل نيروهاي نظامي خارج شد و شهر به تصرف آنها درآمد. پس از تصرف شهر اسلام آباد، دشمن با استفاده از تعداد زيادي تانك«دجله» و خودرو به همراه تعدادي از نيروهاي پياده در جاده اسلام آباد به طرف كرمانشاه حمله كرد، لكن در منطقه ي حسن آباد(20 كيلومتري اسلام آباد) به دليل سازماندهي جديد رزمندگان ايراني و جمع آوري نيرو و نيز با توجه به رسيدن يگانهاي منظم خودي، منافقين زمين گير شدند. نيروهاي خودي نيز در فاصله 200 متري آنان در ارتفاعات«چهاررزِبَر» ضمن تشكيل خط ژدافندي با نيروهاي دشمن و ايجاد درگيري، بعداز ظهر 4 مرداد با محاصره ي شهر اسلام آباد، ضمن پاكسازي و آزاد نمودن شهر، به منظور انسداد عقبه و راه فرار دشمن سه راه اسلام آباد- كرند را قطع كردند و آنها را از دو سمت به محاصره درآوردند.
منافقين در گردنه ي حسن آباد متوقف شدند و نيروهاي خودي با سازماندهي و طرح منظم و حساب شده در روز چهارشنبه5 مرداد عمليات«مرصاد» را با رمز يا علي بن ابيطالب عليه السلام آغاز نمودند و طي چندين ساعت صدها تن از منافقين را به هلاكت رساندند و مابقي را به فرار واداشتند. در اين عمليات، رزمندگان اسلام از قسمت سه راهي اهواز(پشت پمپ بنزين اسلام آباد) دشمن را دور زدند و تلفات زيادي به منافقين وارد كردند.
در حين عمليات نيز، هوانيروز با اعزام هلي كوپترهاي كبري و نيروي هوايي با بمباران دقيق مواضع و ادوات منافقين، تلفات فراوان و مکثري به آنان وارد ساختند. صرفنظر از امدادهاي الهي، اصلي ترين عامل سركوب اين حركت منافقين، هجوم گسترده ي نيروهاي مردمي به جبهه ها و انگيزه ي قوي پديد آمده در آنان براي مقابله با دشمن بود كه مرهون انفاس قدسيه ي امام خميني ره و يادآور شور و هيجان روزهاي نخستين جنگ بود.
منبع: روزها و رويدادها/جلد دوم