حضرت فاطمه سلام الله علیها در معرفی جایگاه امامت و ولایت و ارزش آن به مردم هشدار می دهند، آنجا که می فرمایند:

خداوند اطاعت از ما اهل بیت را سبب برقراری نظام اجتماعی در امت اسلامی و امامت و رهبری ما را عامل وحدت و در امان ماندن از تفرقه ها قرار داده است.

و در شأن امام زمانشان می فرمایند:

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و علی علیه السلام دو پدر امت اسلامند. کجی ها را راست و انحرافات را اصلاح می نمایند. اگر مردم آنها را اطاعت کنند از عذاب جاویدان نجاتشان می دهند و اگر همراه و یاورشان باشند نعمت های همیشگی خداوندی ارزانی شان می دارند.

در تبیین منزلت امام می فرمایند:

مَثَل امام مانند کعبه است که مردم سوی او می آیند و او به سوی مردم نمی رود.

و در نهایت هشدار می دهند:

علی علیه السلام امامی ربانی و هیکلی نورانی و مرکز توجه همه عارفان و خداپرستان و از خاندان پاک و گوینده حق و محور اصلی امامت است.

در دفاع عملی از امام در خطبه اول پس از حمد خدا و درود بر پیامبر؛ آن گاه که به اصل مطلب می پردازد، در چندین جا سخن از مولای متقیان به میان آورده و از شخصیت بی نظیر او تعریف و توصیف کرده است و می فرماید:

ای مردم! بدانید که من فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله و سلم هستم، اگر بخواهید پدرم را خوب بشناسید، خواهید دید که رسول خدا پدر من است، نه پدر زنان شما و برادر پسر عمویم علی علیه السلام، نه برادر مردان شما…

قابل توجه است که فاطمه سلام الله علیها نه تنها علی علیه السلام را برادر پیامبر خدا می داند، بلکه یعکس رسول خدا را برادر امیرالمؤمنین می داند. سپس در جای دیگر خطبه می فرمایند:

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم برادرش علی علیه السلام را در کام مرگ و خطر می افکند، و او نیز برنمی گشت مگر اینکه با شجاعت خود دشمن را مغلوب کند و شر آتشین آنان را با شمشیرش خاموش سازد. علی علیه السلام آن قدر در راه خدا تلاش کرد که فرسوده شد و در امر الهی کوشید، مردی بود که محرم رازهای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به حساب می آمد، او سرور اولیاءالله، آماده جهاد و خدمت، دلسوز مردم، پرتلاش و فعال بود…

مطرح کردن این صفات والا آن هم در محضر جمع آشفته و پرغوغای غاصبین، بسیار ارزشمند و برای منافقین کوبنده بود، تا جایی که خلیفه ی اول، در آغاز سخنانش- در جواب فاطمه- به برتری امیرالمؤمنین و اخوت او با رسول خدا اعتراف می کند.