روز ششم ماه مبارک رمضان

………………………………………….. ………………

اگر چندین فرزند داشته باشیم مسلما آن فرزندی که فرمان بردار است و اطاعت بیشتری از ما دارد و مهربان تر است و بیشتر به فکر ما و بیشتر به ما سر می زند و ما هم از او راضی تریم را بیشتر دوست داریم تا فرزندی که نا خلف باشد و از او راضی نباشیم و خداوند هم به همین شکل است آن بنده ای که مطیع تر است و سالم تر است و بیشتر به خداوند سر می زند را بیشتر دوست دارد و در باب محرم و نامحرم اگر قرار به بیان مساله ای باشد در باب خاله است و خاله ها به ما محرم هستند خاله پدر و مادر و خاله خودمان و خاله رضائی به ما محرم هستند اما اگر مردی دو زن داشت خاله های هر کدام از بچه ها چون از مادر جدا هستند به آن سایر بچه ها محرم نیستند.

و در روز ششم ماه رمضان می خوانیم: خدایا به واسطه گناه مرا خوار و ذلیل نکن گناه افراد را به چشم دیگران خوار می کند و دیگران حتی اگر تحصیل کرده باشیم و لباس فاخر بپوشیم اما باز گناهکار باشیم خوار و ذلیل می شویم اما اگر گناهکار نباشیم ذلت نمی بینیم و در نظر مردم بلند مرتبه می شویم و خداوند دوستی و عشق ما را به دل مردم می اندازد و ما را پیش دیگران عزیز می کند آن کسی که گناهکار است انگار بندگان دیگر به او اعتماد و اطمینان ندارد و پدر و مادر و همسر و فرزندان همه از او روی برگردان خواهند شد بنابراین به خداوند توکل کنید و پناه ببرید و باور کنید که خدا را دارید وقتی باور کنید که خدا را دارید دیگر گناه نمی کنید و باید از خداوند بخواهیم خدایا مرا به راه راست هدایت کن و در دل ما مهر خودت را بیانداز و ما را ببخش و اگر از خدا بخواهیم ما را ببخشد خیر است و دعا ما را به بلندی و راستی می رساند و این دعاست تقاضاست امر نیست در عربی می گوییم:الهی اَغفِر اَغفِر در صرف فعل امر است اما ما به خداوند امر نمی کنیم بلکه از او تقاضا می کنیم که ما را ببخشد و این مثل وقتی است که فرزندی از پدرش پولی بخواهد وقتی می گوید: پول بده، دستور نیست، تقاضا است و تمام نشانه های الهی و طبیعی فقط قهر طبیعت نیستند بلکه ممکن است عذاب باشد و حتی حمله ملخ به زراعت هم ممکن است از حکمتی باشد که ما از آن سر در نمی آوریم و باید تسلیم خدا باشیم و در حاشیه تذکر بدهیم و موعظه نماییم زیرا خوب است که مردم درس بگیرند و گناه نکنند و به سمت بدی نروند و اگر بدانند که هر گناهی مانند عکسی است که عکس العمل دارد و کنشی که واکنش دارد مثل صدایی که در کوه می پیچد و در آخر به سمت ما باز می گردد و انگاه از گناه و بدی برای ایمن شدن از آفات و عذاب ها دوری خواهیم جست.

آیت الله مجتهدی تهرانی (ره)

گفتگوی دینی