?(قسمت ۶)

?هرچه شوخی کرده بودم اینجا جدی جدی ثبت شده بود..

 اعمال خوب من همه از پرونده هم خارج می‌شد و به پرونده دیگران منتقل می‌شد.

 ?نکته دیگری که شاهد بودن اینکه هر چی به سنین بالاتر می رسیدم ثواب کمتری از نمازهای جماعت و هیئت ها در نامه عمل می دیدم.

? به جوانی که پشت میز نشسته بود گفتم: در این روزها من همه نمازهایم را به جماعت خواندم.

در این شب ها به هیئت رفته‌ام. چرا اینها در نامه عملم نیست؟؟

✨رو به من کرد و گفت: نگاه کن هر چه سن و سالت بیشتر می‌شد ریا و خودنمایی در اعمالت‌زیادتر می‌شد!

 ☘️اوایل خالصانه به مسجد می‌رفتی اما بعدها به مسجد می‌رفتی تا تو را ببینند تا رفقایت نگویند چرا نیامدی!

 اگر واقعا برای خدا بود چرا به فلان مسجد یا هیئت که دوستانت نبودن نمیرفتی؟

?سوره کهف آیه ۴۹:

“نیت و کتاب اعمال آنان در آنجا گذارده می‌شود؛ پس گناهکاران را می‌بینی در حالی که از آنچه در آن است ترسان و هراسان هستند و می‌گویند:

 ✔️وای بر ما چه کتابی است که هیچ عمل کوچک و بزرگی را کنار نگذاشته، مگر اینکه ثبت کرده است.

اعمال خود را حاضر می‌بینند  و پروردگار به هیچکس ستم نمی‌کند.

♦️صفحات را که ورق می زدم وقتی عملی بسیار ارزشمند بود آن عمل درست در بالای صفحه نوشته شده بود.

 ?در یکی از صفحات به صورت بسیار بزرگ نوشته شده بود:

 کمک به یک خانواده فقیر.

?شرح جزئیات و فیلم آن موجود بود ولی راستش را بخواهید هر چه فکر کردن به یاد نیاوردم که به آن خانواده کمک کرده باشم.

? یعنی دوست داشتم اما توان مالی نداشتم که به آنها کمک کنم.آن خانواده را می‌شناختم در همسایگی ما بودند و اوضاع مالی خوبی نداشتند، خیلی دلم می خواست به آنها کمک کنم.

?برای همین یک روز از خانه خارج شدم و به بازار رفتم به دو نفر از اعضای فامیل که وضع مالی خوبی داشتند مراجعه کردم و شرح حال آن خانواده را گفتم.

♦️اما آنها اعتنایی نکردند.حتی یکی از آنها به من گفت:بچه این کارها به تو نیامده این کار بزرگترهاست!

✅ آن زمان ۱۵ سال  بیشتر نداشتم، وقتی این برخورد را با من داشتند من هم دیگر پیگیری نکردم.

 اما عجیب بود که در نامه عمل من کمک به خانواده فقیر ثبت شده بود.

♻️ به جوان پشت میز گفتم:

 من که کاری نتوانستم بکنم برای این خانواده

✅او گفت: نیت این کار را داشتی و در این راه تلاش کردی اما به نتیجه نرسیدی. برای همین حرکتی که کردی در نامه اعمالت ثبت شده.

?بعدها حدیث رسول گرامی اسلام در نهج الفصاحه صفحه ۵۹۳ را دیدم.

خداوند می‌فرماید:

 وقتی بنده من کار نیکی اراده کند و نکند یا نتواند انجام دهد آن را یک کار نیک برای او حساب میکند.

? البته فکر و نیت کار خوب در بیشتر صفحات ثبت شده بود.

 ?هر جایی که دوست داشتم کار خوبی انجام دهم ولی امکانش را نداشتم برای اجرای آن قدم برداشته بودم در نامه عمل من ثبت شده بود.

❇️ولی خدا را شکر که نیت‌های گناه و نادرست ثبت نمی‌شود.

در صفحات بعدی و جای جای این کتاب مشاهده می کردم که چنین اتفاقی افتاده یعنی نیت های خوب من ثبت شده اما با اشتباهات و گناهانی که هیچ منفعتی برای من نداشت از بین رفته بودند..

ادامه دارد..