اهمیت و جایگاه تبلیغ
هشدار، یک امر غریزی در میان انسان ها و بسیاری از حیوانات است که وقتی احساس خطر می کنند، سایرین را با خبر کرده و هشدار می دهند. خداوند در قرآن به نمونه هایی از این هشدارها در بین حیوانات اشاره فرموده است، از جمله:
به هنگام عبور لشکر سلیمان، یکی از مورچه ها به سایر مورچگان هشدار می دهد که به لانه های خود برگردند. و هنگامی که هدهد از خورشید پرستی مردم منطقه ی سبأ مطلع شد، آن را به حضرت سلیمان علیه السلام خبر می دهد.
خداوند از همان ابتدای آفرینش، انسان های شایسته ای را برای ارشاد و هدایت انسان مأموریت داده است تا نسبت به خطراتی که در مسیر رسیدن به کمال و هدف اصلی آفرینش، انسان را تهدید می کند، او را هشدار دهند.
«و ان من اُمّه الّا خلا فیها نذیر؛ هیچ قومی بدون هشدار دهنده نبوده است.»
و در آیه ی دیگر می فرماید:
«فلو لا نفر من کلّ فرقه منهم طائفه لیتفقّهوا فی الدّین و لینذروا قومهم اذا رجعوا الیهم لعلّهم یحذرون؛ پس چرا از هر گروهی از ایشان(مؤمنین) دسته ای کوچ نمی کنند تا در دین فقیه شوند و هنگامی که به سوی قوم خویش بازگشتند، آنان را بیم دهند تا شاید آنان(از گناه و طغیان) پرهیز کنند.»
پس باید از هر منطقه ای، افرادی برای شناخت اسلام به مراکز علمی بروند و پس از آموختن برگشته تا در همه مناطق عالم دینی به مقدار لازم وجود داشته باشد. بنابراین برای طلّاب حوزه ها، دو هجرت لازم است: یکی از شهرها به سوی حوزه ها، یکی از حوزه ها به سوی شهرها.
خداوند در خطابی دیگر به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید:
«انّا ارسلناک شاهداً و مبشّراً و نذیراً و داعیاً الی الله بإذنه و سراجاً منیراً؛ ما تو را به عنوان گواه و بشارت دهنده و انذار کننده فرستادیم. و تو را دعوت کننده به سوی الله به فرمان او قرار دادیم. و(تو را) چراغ روشنی بخش(برای جامعه و مردم قرار دادیم).»
و در زیارتنامه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می خوانیم:
«السلام علیک یا مبلّغاً عن الله؛ سلام بر تو ای مبلّغ خداوند!»
هدایت، به معنای به ثمر رسیدن همه نعمت های الهی است که با تلاش مبلّغ دین انجام می شود. و اگر او به وظایف خود عمل کند، مرتبه ای نیکو و والا را از آنِ خود نموده است، چرا که قرآن در این باره می فرماید:
«و مَن احسن قولاً ممّن دعا الی الله و عمل صالحاً؛ و گفتار چه کسی بهتر است از آن کس که دعوت به سوی خدا می کند و عمل صالح انجام می دهد.»
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در آستانه ی سفر تبلیغی حضرت علی علیه السلام به یمن به او می فرماید:
«لان یَهدی الله علی یدیک رجلاً خیر لک مما طلعت علیه الشمس؛ اگر یک نفر به دست تو هدایت شود، از آن چه خورشید بر آن می تابد، بهتر است.»
لذا طلّاب محترم حوزه هابه این نکته باید توجه داشته باشند که اگر«طلب علم» یک ارزش است و «علم»، «درجه» و برتری است، مسئولیت نشر و تبلیغ و هدایت نیز ارزشمند و سنگین است. چرا که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم همواره پس از هر نماز دعا می کرد:
«اللّهمّ انّی أعوذ بک من علم لا ینفع؛ خداوندا! به تو پناه می برم از علمی که(به جامعه و امّت اسلامی) نفع نرساند.»