بخشش
اقتصاد در مدیریت یک زندگی، نقش مهمی دارد. مدیریت درآمد و هزینهها،
کاری است که نمیتوان از آن چشم پوشید. در نگرش دین، تعریف کاملتری
از اقتصاد شده است و شاخصهایی که دیگران نتوانستهاند در مکتب خود
به آن توجه کنند، به خوبی دیده میشود. در نگاه اسلام، همچنانکه درآمد
از راه درست ضروری است، هزینهکرد درست و توجیهپذیر هم ضروری است.
دین با انباشتگی ثروت، میانهای ندارد و پیشنهادهایش برای هزینه کردن،
هم تعادل مالی را موجب میشود و هم سبب لذت بردن از زندگی است.
کسانی که به حرص گردآوری مالی دچار میشوند، آرامش و بهداشت روانی
آنها به خطر میافتد و با برخورداری از وضعیت مالی دلخواه، باز ممکن است
احساس تنهایی یا محبت مشروط دیگران، او را بیازارد. از این رو، بخشی از
هزینههای پیشنهادی دین اسلام، در چارچوب احسان و انفاق به دیگران
است.
این نگاه معنوی به پول و درآمد سبب رونق جامعه و جان میشود. یکی از
این پیشنهادها را در حدیث امام حسین علیه السلام که خود، نمونه عملی
این سخن هستند، میخوانیم:
«مَن جادَ سادَ؛ هر که بخشنده باشد، آقایی کند.»4 آن کس که بتواند علاقه
خود را از پول و دارایی، به دوست داشتن دیگران تغییر دهد و دیگرخواهی بر
فزونخواهی مالیاش چیره کند، هم در خویشتن حرمت بیشتری مییابد
و هم در نگاه دیگران، فردی محترم و دوستداشتنی است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت ها :
4. کشف الغمّه، ج 2، ص242.
منبع : فصلنامه اشارت، مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما، شماره 148.