وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ مَنْ لانَ عُودُهُ كَثُفَتْ اَغْصانُهُ.]

و آن حضرت فرمود: آن را كه خلق و خو نرم است

دوست و آشنا فراوان است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ اَغْضِ عَلَى الْقَذى وَ اِلاّ لَمْ تَرْضَ اَبَداً.]

و آن حضرت فرمود:از آزار وجفاى اهل دنيا چشم بپوش و گرنه هرگز خشنود نخواهى شد.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ عُجْبُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ اَحَدُ حُسّادِعَقْلِهِ.]

و آن حضرت فرمود: خودپسندى انسان يكى از حسودان عقل اوست.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ الْجُودُ حارِسُ الاَْعْراضِ. وَالْحِلْمُ فِدامُ]

و آن حضرت فرمود: بخششْ پاسبان آبروها، بردبارى دهنه بند

السَّفيهِ. وَالْعَفْوُ زَكاةُ الظَّفَرِ. وَالسُّلُوُّ عِوَضُكَ مِمَّنْ غَدَرَ.

نادان، گذشتْ زكات پيروزى، از ياد بردن آن كه خيانت

كرده پاداش تو،

ادامه »

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ اِتَّقُوا اللّهَ تَقِيَّةَ مَنْ شَمَّرَ تَجْريداً،]

و آن حضرت فرمود: خدا را بپرهيزيد پرهيز كسى كه دامن همت به كمر زده و خود را از علايق تنها نموده،

وَ جَدَّ تَشْميراً، وَ اَكْمَشَ فى مَهَل، وَ بادَرَ عَنْ وَجَل،

و كوشش كرده و خود را به چالاكى آراسته، در مهلت عمر به راه خدا شتافته،

ادامه »

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ لَتَعْطِفَنَّ الدُّنْيا عَلَيْنا بَعْدَ شِماسِها]

و آن حضرت فرمود: دنيا بعد از چموشى همچون بازگشت  مهربانانه شتر سركش بر فرزند

 عَطْفَ الضَّرُوسِ عَلى وَلَدِها. وَ تَلا عَقيبَ ذلِكَ: «وَ نُريدُ

خويش به ما باز مى گردد. و در پى اين گفتار اين آيه  را تلاوت فرمود: «مى خواهيم

 اَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِى الاَْرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ اَئِمَّةً

بر آنان كه در زمين ضعيف شمرده شدند منّت نهيم و آنان را پيشوايان

 وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ».

و وارثــان گــردانـيــم».

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ مَنْ حاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ، وَ مَنْ غَفَلَ]

و آن حضرت فرمود: كسى كه خود را محاسبه كرد سود برد، و هر كه از خود بى خبر ماند

 عَنْها خَسِرَ، وَ مَنْ خافَ اَمِنَ، وَ مَنِ اعْتَبَرَ اَبْصَرَ، وَ مَنْ اَبْصَرَ

زيان ديد، و آن كه ترسيد ايمنى يافت، و هر كه عبرت گرفت بينا شد، و هر كه بينا شد

 فَهِمَ، وَ مَنْ فَهِمَ عَلِمَ.

فهميد، و هر كه فهميد دانست.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ اِنْ لَمْ تَكُنْ حَليماً فَتَحَلَّمْ، فَاِنَّهُ قَلَّ مَنْ]

و آن حضرت فرمود: اگر بردبار نيستى خود را به بردبارى وادار، چرا كه كم است كسى

تَشَبَّهَ بِقَوْم اِلاّ اَوْشَكَ اَنْ يَكُونَ مِنْهُمْ.

خود را شبيه قومى كند و از زمره آنان نشود.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ اَوَّلُ عِوَضِ الْحَليمِ مِنْ حِلْمِهِ اَنَّ النّاسَ]

و آن حضرت فرمود: اول پاداشى كه بردبار از بردباريش مى برد آن است كه مردم

 اَنْصارُهُ عَلَى الْجاهِلِ.

در مقابل جاهل يارش مى شوند.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ كُلُّ وِعاء يَضيقُ بِما جُعِلَ فيهِ، اِلاّ]

و آن حضرت فرمود: هر ظرفى به آنچه در آن مى ريزند تنگ مى شود،

غير وِعاءَ الْعِلْمِ فَاِنَّهُ يَتَّسِعُ بِهِ.

ظرف علم كه به علم وسعت گيرد.