وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى عَبْدِاللّهِ بْنِ عَبّاس وَ هُوَ عامِلُهُ عَلَى الْبَصْرَةِ

به عبداللّه بن عباس فرماندارش در بصره

وَ اعْلَمْ اَنَّ الْبَصْرَةَ مَهْبِطُ اِبْليسَ، وَ مَغْرِسُ الْفِتَنِ، فَحادِثْ اَهْلَها

بدان كه بصره جاى ورود شيطان، و كشتزار فتنه است، مردمش را به

بِالاِْحْسانِ اِلَيْهِمْ، وَ احْلُلْ عُقْدَةَ الْخَوْفِ عَنْ قُلُوبِهِمْ.

احسان اميد ده، و گره ترس را از قلوبشان باز كن.

وَ قَدْ بَلَغَنى تَنَمُّرُكَ لِبَنى تَميم، وَ غِلْظَتُكَ عَلَيْهِمْ، وَ اِنَّ بَنى تَميم

به من خبر رسيده كه با بنى تميم درشتى كرده اى و از درِ خشونت درآمده اى، بنى تميم جمعيتى هستند

لَمْ يَغِبْ لَهُمْ نَجْمٌ اِلاّ طَلَعَ لَهُمْ آخَرُ، وَ اِنَّهُمْ لَمْ يُسْبَقُوا

كه ستاره اى از ايشان غروب نكرد مگر اينكه ستاره اى ديگر به جايش طلوع نمود، كسى در زمان جاهليت

بِوَغْم فى جاهِلِيَّة وَ لا اِسْلام، وَ اِنَّ لَهُمْ بِنا رَحِماً ماسَّةً، وَ قَرابَةً

و اسلام به كينه جويى بر ايشان پيشى نگرفته، اينان را با ما خويشاوندى متّصل و نزديكى

خاصَّةً، نَحْنُ مَأْجُورُونَ عَلى صِلَتِها، وَ مأْزُورُونَ عَلى قَطيعَتِها.

خاص است، ما را در صله رحم با آنان اجر است، و در قطع رحمْ مؤاخذه.

فَارْبَعْ اَبَا الْعَبّاسِ رَحِمَكَ اللّهُ فيما جَرى عَلى لِسانِكَ وَ يَدِكَ مِنْ

ابوالعباس! خدايت رحمت كند، در آنچه بر زبان و دستت از خير و شرّ جارى شود

خَيْر وَ شَرٍّ، فَاِنّا شَريكانِ فى ذلِكَ، وَ كُنْ عِنْدَ صالِحِ ظَنّى بِكَ،

مدارا كن، كه هر دو در اين زمينه شريكيم، و در حسن ظنّم به وجود خودت پايدار باش،

وَ لايَفيلَنَّ رَأْيى فيكَ. وَالسَّلامُ.

و كارى مكن كه نظرم از تو برگردد. والسلام.