اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
روزه‌ی ماه رمضان یکی از عبادات بسیار بزرگ است.
عبادت باید با اخلاص باشد.
یعنی چون خدای متعال گفته این ماه را باید روزه بگیرید، من هم می‌گویم چَشم! این اخلاص است.
هدف دیگری جستجو نمی‌کنم. ممکن است بعضی‌ها چاق باشند و بخواهند با روزه لاغر شوند؛ این دیگر عبادت نیست!
اگر روزه بگیریم برای لاغر شدن، روزه نیست؛ این روزه‌ی طبّی و پزشکی است نه روزه‌ی الهی و اسلامی…!
نگوییم چون برای من مفید است یا زخم معده چنین است!
نباید در روزه دنبال سلامتی بدن بگردیم. روزه هر چه هست، خدا گفته واجب است و من هم چون خدا گفته روزه بگیر، می‌گویم چَشم!
کلّ عبادات باید این‌طور باشد…
بنابراین در عبادت باید اخلاص باشد. اخلاص هم معنایش همین است:
«چون ربّ العالمین که خداست ودستور داده، چشم! اجرا می‌کنیم.»
این اثر زیادی در ایجاد بندگی و تقویت روح بندگی در انسان می‌گذارد…
از بیانات آیت الله خوشوقت ره
