67

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت است

[ فى مَعْنَى الاَْنْصارِ. قالُوا: لَمَّا انْتَهَتْ اِلى اَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِ السَّلامُ اَنْباءُ السَّقيفَةِ

در حق انصار. گويند: وقتى پس از رحلت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله

بَعْدَ وَفاةِ رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلهِ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: ما قالَتِ الاَْنْصارُ؟ قالُوا:

اخبار سقيفه به آن حضرت رسيد فرمود: انصار چه گفتند؟ عرضه داشتند:

قالَتْ: مِنّا اَميـرٌ وَ مِنْكُمْ اَميرٌ. قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ :]

انصار گفتند: اميرى از ما و اميرى از شما باشد. آن حضرت فرمود:

فَهَلاَّ احْتَجَجْتُمْ عَلَيْهِمْ بِاَنَّ رَسُولَ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ

چرا به گروه انصار اين گونه احتجاج نكرديد كه پيامبر صلّى اللّه عليه وآله

وَصّى بِاَنْ يُحْسَنَ اِلى مُحْسِنِهِمْ، وَ يُتَجاوَزَ عَنْ مُسيئِهِمْ؟ ] قالُوا:

وصيت فرمود كه به نيكوكار انصار نيكى شود، و از بدكارشان چشم پوشى گردد؟ به حضرت گفتند:

وَ ما فى هذا مِنَ الْحُجَّةِ عَلَيْهِمْ؟ فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:[ لَوْ كانَتِ الاِْمارَةُ

در اين وصيت چه حجّتى بر انصار است؟ فرمود: اگر حكومت

فيهِمْ لَمْ تَكُنِ الْوَصِيَّةُ بِهِمْ. ] ثُمَّ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:[ فَماذا قالَتْ قُرَيْشٌ؟

از آنان بود پيامبر در حقشان سفارش نمى كرد. سپس فرمود: قريش چه گفتند؟

[ قالُوا: احْتَجَّتْ بِاَنَّها شَجَرَةُ الرَّسُولِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ. فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:]

عرضه داشتند: قريش استدلال كردند كه آنان شجره رسولند صلّى اللّه عليه و آله. فرمود:

احْتَجُّوا بِالشَّجَرَةِ، وَ اَضاعُوا الثَّمَرَةَ!

به درخت احتجاج كردند، و ميوه آن را ضايع نمودند!