اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
اقدام حضرت زینب سلام الله علیها بر اساس تکلیف الهی در بیانات مقام معظم رهبری :
✅زینب کبری(س) یک زن بزرگ است. عظمتی که این زن بزرگ در چشم ملت‌های اسلامی دارد، از چیست؟ نمی‌شود گفت به‌خاطر این است که دختر علی‌بن‌‌ابی‌طالب(ع) یا خواهر حسینبنعلی(ع) و حسن‌‌بن‌علی(ع) است؛ نسبت‌ها هرگز نمی‌توانند چنین عظمتی را خلق کنند.
همه ائمه ما، دختران و مادران و خواهرانی داشتند؛ اما کو یک نفر مثل زینب کبری(س)؟!
♦️ارزش و عظمت زینب کبری(س)، به‌خاطر موضع و حرکت عظیم انسانی و اسلامی او بر اساس تکلیف الهی است. کار او، تصمیم او، نوع حرکت او، به او این‌طور عظمت بخشید.
هرکس چنین کاری بکند، ولو دختر امیرالمؤمنین(ع) هم نباشد، عظمت پیدا می‌کند.
بخش عمده این عظمت از اینجاست که اولاً موقعیت را شناخت -هم موقعیت قبل از رفتن امام حسین(ع) به کربلا، هم موقعیت لحظات بحرانی روز عاشورا، هم موقعیت حوادث کشنده بعد از شهادت امام حسین(ع) را- و ثانیاً طبق هر موقعیت، یک انتخاب کرد. این انتخاب‌ها زینب(س) را ساخت.
♦️قبل از حرکت به کربلا، بزرگانی مثل ابن‌‌عباس و ابنجعفر و چهره‌های نامدار صدر اسلام، که ادعای فقاهت و شهامت و ریاست و آقازادگی و امثال اینها را داشتند، گیج شدند و نفهمیدند چه‌کار باید بکنند؛ ولی زینب کبری(س) گیج نشد و فهمید که باید این راه را برود و امام خود را تنها نگذارد؛ و رفت. نه اینکه نمی‌فهمید راه سختی است؛ او بهتر از دیگران حس می‌کرد. او یک زن بود؛ زنی که برای مأموریت، از شوهر و خانواده‌اش جدا می‌شود؛ و به همین دلیل هم بود که بچه‌های خردسال و نوباوگان خود را هم به همراه برد؛ حس می‌کرد که حادثه چگونه است.
♦️در آن ساعت‌های بحرانی که قوی‌ترین انسان‌ها نمی‌توانند بفهمند چه باید بکنند، او فهمید و امام خود را پشتیبانی کرد و او را برای شهید شدن تجهیز نمود. بعد از شهادت حسینبنعلی(ع) هم که دنیا ظلمانی شد و دل‌ها و جان‌ها و آفاق عالم تاریک گردید، این زن بزرگ یک نوری شد و درخشید. زینب(س) به جایی رسید که فقط والاترین انسان‌های تاریخ بشریت -یعنی پیامبران- می‌توانند به آنجا برسند.
