توسل و عشق به اهل بيت

روايات نيز در اين زمينه بسيار است كه به ذكر يك روايت از پيامبر(صلي الله عليه وآله) اكتفاء مي‎كنيم. سلمان فارسي مي‎گويد: از رسول خدا شنيدم كه مي فرمود: خداوند مي‎فرمايد اي بندگان من آيا چنين است كه كسي حاجات بزرگي از شما مي‎خواهد و شما حوائج او را بر نمي‎آوريد مگر اينكه كسي را نزد شما شفيع قرار دهد كه محبوبترين مردم به نزد شماست، آنگاه حاجت او را به احترام آن شفيع بر مي‎آوريد حال آگاه باشيد و بدانيد كه گرامي ترين خلق و افضل آنان نزد من محمّد(صلي الله عليه وآله) ‌است و برادر وي علي وامامان پس از وي همانان كه وسيله‎هاي مردم به سوي من هستند، اينك بدانيد كه هر كس حاجتي دارد و نفعي را طالب است يا آنكه دچار حادثه‎اي بس صعب و زيانبار گشته و رفعِ آنرا خواهان است، بايد مرا به محمّد(صلي الله عليه وآله) و آل طاهرينش بخواند تا به نيكو‎ترين وجه آن را بر‎آورم.»[1]

حال از همين روست كه زندگي عالمان راستين سرشار از ابراز عشق و علاقه به انوار مقدّس معصومين(عليهم السلام) و توجّه و توسّل به آنهاست و خود نيز اذعان داشته و دارند كه از مهمترين اسباب توفيق ايشان در رسيدن به مدارج علمي و معنوي توسّل به اهل بيت و عنايات ايشان بوده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[1] . بحارالانوار ـ ج 91 ـ ص 22 ـ علامه مجلسي (ره) ـ داراحياء التراث العربي، بيروت، چاپ سوّم، 403 1 هـ . ق.

مهدی رحیمی

اندیشه قم