آية الله العظمي بهاءالديني (ره): «با تهذيب نفس علم به بار مي نشيند و ثمر مي دهد. قدرت، مفيد

مي شود و خدمت، ارزش مي يابد. ارج و بهاي افراد به خود سازي، تهذيب نفس و توجه به خداست.

هرچه تهذيب افزايش يابد، مشكلات و نابساماني ها آسان و قابل تحمّل مي شوند و در پي آن تائيد

الهي مسائل را حل مي‎كند و اگر خداي نكرده اين وظيفة اصلي فراموش شد، تمامي زحمات هدر

مي رود.»[1]

«علم بدون تهذيب نفس، زهر است و كشندة جان و آبرو و شخصيت افراد.»[2]

«معارف دين و دعاها تنها با تزكيه درك مي شود»[3]

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[1] . حاج آقارضا بهاءالدين (ره) (آيت بصيرت) ـص 73 ـ سيد حسن شفيعي ـ چاپ اوّل / 1375 ـ چاپ قد‎س

[2] . همان/ص74

[3] . سيري در آفاق ـ ص239 ـ حسين حيد‎ري كاشاني ـ‌انتشارات تهذيب/ اوّل/1381