جلسه دوم

اشاره

فَبِما رَحْمَ ۀٍ مِنَ الِله لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنْتَ فَظّاً غَلیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ؛ به برکت رحمت الهی

در برابر مردم نرم و مهربان شدي. اگر خشن و سنگدل بودي، از اطراف تو پراکنده میشدند.

تخلق به اخلاق الهی

اگر صلوات هیچ خاصیتی جز تخلق به اخلاق الهی، نداشته باشد، براي اهمیت والاي آن کافی

است. صلوات همکاري با خداست.

در وسط آیه آمده است. آن هم آیه صلوات است: « یا اَیُّها الَّذینَ آمَنوا » در قرآن کریم، فقط در

یک جا اِنَّ الَله وَ مَلائِکتَهُ یُ َ ص لُّونَ عَلَی النَّبیِّ یا اَیُّهَا الَّذینَ آمنوا صَ لّوا عَلَیه وَ سَلِّمُوا تَسلیماً؛

خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود میفرستند. اي کسانی که ایمان آوردهاید، بر او درود فرستید

و به فرمانش بخوبی گردن نهید.

صلوات همکار و همنوا شدن با خداست. و از این بالاتر اطاعت و امتثال امر الهی است.« یُصَلُّون »

یعنی دائماً صلوات میفرستند« صَلّوا » امر است و اگر دلیلی بر استحباب آن نباشد، ظاهرش

وجوب است.

در هر صورت صلوات فرمان خداست. اگر کسی میخواهد همیشه فرمان خدا را امتثال کند و

صفات و اخلاق خدایی در او به وجود بیاید، باید دل و جانش را با ذکر صلوات بر محمد و آل

محمد نورانی کند.