غیرت از فضیلت های الهی و انسانی است که همواره حافظ و نگهبان دین و آیین خداوند و ناموس انسان و جامعه در برابر ضد ارزش ها و عوامل انحراف زا است که نتیجه آن تأمین و استمرار شرف انسانی و امنیت اجتماعی و نسل پاک بوده و منشأ آسمانی دارد. غیرت از سجایای اخلاقی است و باید همچون دیگر فضایل و ارزش ها شکوفا شود و پرورش یابد، که تنها عامل شکوفایی آن، دین و ایمان است. رابطه ایمان و غیرت آن گاه روشن می شود که بدانیم پایه فضایل اخلاقی است و هر اندازه ایمان و معرفت توحیدی افزایش یابد، میزان این نور الهی در شخصیت انسان بیشتر می شود، چنان که وجود مقدس پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:«اِنَّ الغِیرَهَ مِنَ الایمانِ؛ غیرت از ایمان ناشی می شود.» بنابراین غیرت از میوه های شیرین ایمان محکم و ناگسستنی و نشانه بزرگی و شجاعت روح بوده و سستی غیرت یا بی غیرتی، محصول تلخ ضعف ایمان یا بی ایمان و نشانه حقارت و آلودگی روح است.

رابطه بدحجابی و بی حجابی با فقدان یا ضعف غیرت

به نظر می رسد در قضیه حجاب زنان جامعه ما، غیرت حلقه گمشده ای است که کمتر مورد توجه بوده است و همه تلاش مجریان طرح حجاب و عفاف، اصلاح میوه تلخ بی حجابی است که نتیجه ریشه فاسد بی غیرتی مردان است،حال هر بار یک میوه فاسد را بکَنی، دوباره بیرون خواهد آمد، در حالی که ریشه فاسد است و کسی به فکر آن نیست. متأسفانه این روزها در جامعه، غیرت خیلی کمرنگ شده همان طور که حیای زنان به یغما رفته است. این بی غیرتی و بی توجهی به ارزش های اخلاقی و اسلامی عواقب شومی دارد که داریم آن ها را با چشم می بینیم:

افزایش وحشتناک آمار طلاق، بالا رفتن سن ازدواج، افزایش روابط نامشروع در بین مردم، از هم پاشیدگی بنیان خانواده ها در اثر بی بند و باری اجتماعی و…

آیا دشمن فقط حیا و حجاب را نشانه گرفته است که بتوان با دفاع در برابر آن، شیوع بی حجابی را درمان کرد؟ آیا وقت آن نرسیده است که بفهمیم غیرت، هدف اولی بود که نشانه گرفتند تا در گام بعدی، حجاب را هدف قرار دهند؟! و آیا همچنان باید به بحث غیرت افزایی بی توجه بمانیم؟!

بدحجابی و بی حجابی با فقدان یا ضعف غیرت رابطه و تأثیر متقابل دارد، یعنی از یک طرف، دوری زنان از لباس حیا، به غیرت مردان به ویژه نوخاسته ضربه می زنند و از طرف دیگر، از علت ها و ریشه های عمده آن، ضعف غیرت پدران یا شوهران است که در پیشگاه خداوند مسئول خواهند بود و در گناهانی که دختران و همسرانِ خودنمایِ آن ها در این باره مرتکب می شوند و فاجعه هایی که از این طریق در جامعه و جوانان آن ها ایجاد می کنند، شریک خواهند بود و عاقبت نتیجه وخیم آن را خواهند دید. آنان بزرگترین دشمنی را در حق خود و خانواده خویش در لباس دوستی می کنند و وظیفه قرآنی خود را در برابر آنان انجام نمی دهند. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:«کانَ ابراهیمُ أَبی غَیورا وَ أَنا أَغیَرُ مِنهُ وَ أَرغَمَ الله أَنفَ مَن لا یَغارُ مِنَ المُؤمِنین؛ پدرم ابراهیم باغیرت بود و من باغیرت تر از اویم. خداوند بینی مؤمنی را که غیرت ندارد، به خاک می مالد.»

پرداختن به مسئله حجاب بدون توجه به بحث غیرت، امکان پذیر نیست. آن چه خانواده هایی که زنان و دختران شان بی حجابند، به ما می فهماند، این است که در چنین خانواده هایی، غیرت به همان اندازه حجاب و حتی بیش از آن مغفول مانده است. در حدیثی از امیرمؤمنان علی(علیه السلام) آمده است که ضمن نکوهش از بعضی از مردم عراق که زنان شان در بیرون منزل به صورت زننده ای با مردان اختلاط داشتند، فرمود:«لَعَنَ اللهُ مَن لا یغارُ؛ خدا لعنت کند کسی را که غیرت ندارد.» همچنین در حدیث دیگری فرمودند:«أَلَم یَبلُغنی عَن نِسائِکُم أَنَّهُنَّ یُزاحِمنَ العُلوجَ فِی السواقِ أَلا تَغارونَ؟! مَن لَم یَغِر فَلا خَیرَ فیهِ؛ به من خبر رسیده که زنان تان در بازار تنه شان به تنه مردان بی ایمان و لاابالی می خورد، آیا غیرت ندارید؟! کسی که غیرت ندارد خیری در او نیست.» از این رو چگونه می توان فرض کرد در حالی که همسر یا دختر بالغی بدون حجاب مناسب و با لباس های زننده، تنگ، نازک، محرک و نیمه عریان به خیابان و یا میان نامحرمان می آید، شوهر و یا پدر خانواده را باغیرت و غیور دانست؟! چگونه ممکن است در خانه ای که مردانش غیرتمندند، زنان و دختران شان بتوانند هر گونه که بخواهند در جامعه حاضر شوند؟!

زمانی که برخی تذکرات مرد خانواده درباره پوشش زن و فرزندانش سخت گیری زیادی شمرده می شود، قطعاً نه تنها غیرت زیبا جلوه نمی کند، بلکه قبیح شمرده خواهد شد! و این همان نتیجه ای است که بی غیرت بودن را از شاخصه ای ترقی یک جامعه تلقی می کند و غیوران را انسان های خودخواه و متعصب می شناساند. در حالی که رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:«الغَیرَهُ مِنَ الایمانِ وَ المِذاءُ مِنَ النِّفاقِ؛ غیرت از ایمان است و بی بند و باری از نفاق.» و همچنین در روایتی دیگر فرمودند: «زنی که خود را زینت و خوشبو کند و از خانه اش خارج شود و شوهرش به این کار راضی باشد، هر قدمی که این زن برمی دارد، برای شوهرش در جهنم خانه ای بنا می شود.» این گونه است که امری فطری چون غیرت که حتی در ذات حیوانات ارزش تلقی می شود، نماد حیوانیت تلقی می گردد، در حالی که خوردن، خوابیدن و شهوترانی خُلقیات حیوانی تلقی نمی شوند و روز به روز به عنوان نماد پیشرفت و رفاه در یک جامعه تبلیغ می شوند. دشمن، امروز بی حجابی را به عنوان شاخصی برای پیشرفت زنان و دختران جا انداخته تا جایی که هم اکنون، اکثریت قریب به اتفاق کشورهای دنیا، مسابقات زنان و یا دختران زیبا و به اصطلاح شایسته را به صورت سالیانه برگزار می کنند.

هفته نامه صبح صادق/ شماره 680
،