جلسه نهم

اشاره

کانَ دائِمَ البِشْرِ سَهْلَ الخُلُقِ لَیِّنَ الجانِبِ لَیْسَ بِفَظٍّ وَلا غَلیظٍ وَلا صَخّابٍ وَلا فَحّاشٍ وَلا

عَیّابٍ وَلا مَزّاجٍ وَلا مَدّاحٍ یَتَغافَلُ عَمّا لا یَشْتَهی؛

پیامبر خدا(ص) پیوسته خوشرو و ملایم، نرمخو و خوش برخورد بود، سختگیر و خشن

و داد و فریاد کن و بد زبان و عیبجو نبود. نه زیاد شوخی، میکرد و نه حمد و ثناي کسی

را میگفت. در برابر آنچه که دوست نمیداشت، خود را به غفلت میزد و به روي خود نمیآورد.