قال الإمام الرضا علیه السلام:
الحَسَناتُ فی شَهرِ رَمَضانَ مَقبولَهٌ، وَ السَّیئاتُ فیهِ مَغفُورهٌ، مَن قَرَأَ فی شَهرِ رَمَضانَ آیَهً مِن کِتابِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ کانَ کَمَن خَتَمَ القُرآنَ فِی غَیرِهِ مِنَ الشُّهُورِ، وَ مَن ضَحِکَ فِیهِ فِی وَجهِ أخیهِ المُؤمِنِ لَم یَلقَهُ یَومَ القیامَهِ إلّا ضَحِکَ فِی وَجههِِ وَ بَشَّرَهُ بالجَنَّهِ.
در ماه رمضان، نیکی ها پذیرفته است، و بدی ها آمرزیده، هر کس در ماه رمضان آیه ای از کتاب خدای عزّ و جل بخواند چونان کسی است که در دیگر ماه ها ختم قرآن کرده باشد، و هر کس در این ماه با برادر مؤمنش خنده رویی کند به روز رستخیز ملاقاتش نکند مگر آن که به رویش لبخند زند و به بهشت بشارتش دهد.
البحار341/96