تحقیق پایانی سطح دو (کارشناسی)

موضوع:

امامان و قیام های شیعه
تا پایان قرن دوّم

استاد راهنما:

حجة الاسلام و المسلمین محمدعلی گلباف

استاد داور:

سرکار خانم فرشته منانی

محقق:

مریم رجب پور

چکیده :

موضعگیری‌های شیعه در برابر حکام جور و نهضت های شیعیان در برابر این حکام از زمانی که امویها قدرت را به دست آوردند تا آخرین لحظات دوران آنها و بازتاب تند و تکان سختی که واقعه کربلا در همه جوامع اسلامی پدید آورد و روی کار آمدن عباسیان که از نام خاندان پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم به عنوان وسیله ای برای رسیدن به هدف خویش استفاده می کردند در قرون اول و دوم هجری دست به دست هم داد و شیعیان را به خونخواهی اهل بیت و انتقام از امویان و عباسیان وا داشت.
قیام امام حسین علیه السلام که با هدف الهی امر به معروف و نهی از منکر و زنده کردن دین جدّ بزرگوارش پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم و جلوگیری از جور و ستم امویان شکل گرفت پربار ترین انقلابی بود که عزم و تصمیم را در اقدام به جنگ خونبار، تا رسیدن به پیروزی و شهادت در دلها به وجود آورد.

در نتیجه قیام های مردم مدینه، توابین، مختار، قیام زید بن علی و … اتفاق افتاد که هدف خویش را ادامه راه آن حضرت اعلام نمودند.
به دنبال ضعف روز افزون دستگاه اموی، و روی کار آمدن عباسیان، ستمگریهای اموی به نفاق و جور عباسی تبدیل شد لذا در این مسیر قیام های شریک بن شیخ مهری، نفس زکیه و برادرش ابراهیم، قیام حسین بن علی و سرانجام قیام ادریس بن عبدالله بر علیه عباسیان شکل گرفت.
در این میان هر حرکتی که بر اساس اصول اسلامی جنبة امر به معروف و نهی از منکر داشت و در جهت حرکت کلی ائمه و شیعیان و گامی در جهت تحقق اهداف آنان بود مورد تأیید و حمایت ائمه قرار می گرفت که الزاماً با حضور فیزیکی و آشکار امام علیه السلام صورت نمی گرفت بلکه پنهانی و همراه با اعمال اصل کلی تقیه بود.